Este barrio da Coruña é unha ruína: tres cales e 47 edificios que se caen no Orzán

Mila Méndez Otero
m. m. outeiro A Coruña / LA VOZ

A Coruña CIDADE

Os veciños piden unha revisión do Pepri que facilite as reformas e lamentan o trato «desigual» que recibe o Orzán

12 feb 2020 . Actualizado ás 18:10 h.

A zona que separa a enseada do Orzán da Coruña do centro leva anos relegada das prioridades municipais. Os edificios, apontoados, cubertos con redes de protección e atestados de pintadas configuran un pintoresco e decadente paisaxe urbana. Estar dentro do plan especial de protección e reforma interior (Pepri) da Cidade Vella e Pescadería non evitou a deterioración.

«Na rúa Orzán hai edificios catalogados, expoñentes do modernismo, en perigo. Desde a casa dos elefantes, no número 8, á das flores, no 21», exclama Consuelo . É a secretaria da asociación de veciños.

Último reconto

Desde o colectivo elaboraron un informe onde poñen cifras. «Contabilizamos 47 edificios ruinosos en só tres cales e as súas ruelas adxacentes. Son as vías que peor están: Orzán, Cordelería e Vista», detalla Consuelo . Este é o seu reconto, o máis recente, e no que traballaron arquitectos que forman parte do colectivo veciñal. «Hai outros cinco edificios que non incluímos porque creemos que están en proceso de rehabilitación», engade Consuelo .

O desgaste non entende de nomes ilustres. «A casa de Andrés Gaos é unha parada clásica dos guías turísticos. Dá vergoña ver como está», confesa José Luis Méndez, da Asociación de Veciños do Orzán. Fai dous veráns o proxecto Empty Coruña?, desenvolvido por profesores da UDC, tomou este recuncho de Pescadería como exemplo dunha cidade que se baleira: inmobles imposibles de rehabilitar, trabas para conseguir licenzas, prezos que se disparan polos pisos turísticos e veciños de toda a vida forzados a abandonar. Unha teoría que encaixa coa realidade, din os residentes.

Os veciños vinculan «a mala hostalería dos afters e prazas que se converten en discotecas abertas» con esta degradación.

Un piso aquí non baixa dos 200.000 euros sendo ruinoso

La casa en la que nació el compositor y violinista Andrés Gaos es la del centro de la imagen. La residencia es una de las edificaciones ruinosas del Orzán
A casa na que naceu o compositor e violinista Andrés Gaos é a do centro da imaxe. A residencia é unha das edificacións ruinosas do Orzán MARCOS MÍGUEZ

63 pintadas nunha casa

«Un edificio ten 63 denuncias por grafitis presentadas no rexistro. Non nos contestaron nin á primeira no Concello», indican desde a asociación. Falan dun trato «desigual».

Ademais, sosteñen, rehabilitar co actual Pepri é unha odisea. «Consultamos no catastro, hai edificios que foron comprados por bancos e fondos. Hai interese por reformar, o que non hai son licenzas. A maioría de inmobles só teñen unha protección ambiental, pero nin así, e moitos xa non se poden recuperar. Un leva apontoado 20 anos», lamenta Consuelo , que insiste: «Hai que revisar o Pepri».

Con todo, os prezos non baixan. «Un dos poucos edificios que se está rehabilitando e dá a San Andrés é para alugueiro turístico. Foi o que lles responderon os promotores», desvela Consuelo . «Un piso aquí non baixa dos 200.000 euros, aínda que estea ruinoso», comenta. 

Bancos e fondos de investimento compraron edificios, hai interese, o que faltan son licenzas

Lonxe de Santiago

A pesar das peticións para endurecer a prohibición do consumo de alcol na rúa, como se fixo en cidades como Santiago, desde María Pita deféndense: «Non hai deixamento nin omisión de funcións. Instalamos dous puntos de medición de ruído e desde o verán o incremento das actuacións policiais foi inxente. Estamos pendentes de dar solución a un posible incumprimento da ordenanza, se é que o hai», dixo en rolda de prensa a alcaldesa Inés Rey xusto despois de anunciar as medidas en Méndez Núñez. «Traballamos pola equidad de todos os interesados, tamén dos locais que cumpren», apostilou.

«Podería ser un barrio bohemio, como o das Letras ou o de Chueca, en Madrid. Abren negocios alternativos, de artesanía, roupa... pero a normativa non nos deixa saír adiante», conclúe Consuelo .