«Teño máis de cen tatuaxes no meu corpo»

A Coruña CIDADE

UNHA IMAXE IMPACTANTE. Perdeu a conta dos que leva. Algúns ségueos amando e outros llos tapou. Ela elixe quen rubrica a súa pel e cre que é a coruñesa máis tatuada. Nunca sentiu rexeitamento, ao contrario. Beneficioulle profesionalmente

18 ene 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

Imaxínache que a túa pel é un lenzo e que queres que o pinten os mellores artistas do momento. Así é o corpo tatuado de Ann Torrealba, unha moza venezolana de apenas 26 anos, asentada na Coruña desde fai quince, e á que lle gustaría que a súa pel se convertese nunha auténtica obra de arte. E vai camiño diso. Non en balde xa deixaron a súa pegada algúns artistas recoñecidos neste mundo: «Teño tattoos de JP Farias, Daniel Aníbal, tamén dun xaponés que se chama Jun Chihara. E de Jesús Cuesta , que é un tatuador superconocido en Madrid. Son persoas que están moi metidas no tattoo e son bastante coñecidas. Daniel Aníbal, por exemplo, ten unha revista. Xeralmente elixo ao tatuador antes que o deseño. Se me gusta o que fai e o seu traballo. Pero teño tamén tatuaxes polo seu significado. O que levo no pescozo son as iniciais da miña familia», explica Ann, que non sabe dicir exactamente cantos debuxos ten sobre a súa pel: «Non teño nin idea, pero máis de cen. Dabondo. Só nas mans xa teño 20», aclara quen tamén fabula coa idea de que as súas tattoos revalorícense algún día: «Iso sería o máis. Se nalgún momento algún destes artistas chega a ser unha persoa superimportante, ter un tattoo deles sería incrible. Sempre o pensei, cando morra, que se puidese vender a pel ou algo así», comenta con graza.

FÁLTALLE As COSTAS

Con esta carta de presentación, comezamos a estudar algunhas das expresións artísticas impregnadas con tinta. Hainas en todo o seu pescozo, na tempa, nas súas mans, os seus brazos, no escote. Tamén no ventre e nas pernas. Só ten libre as costas e por unha razón moi especial: «Quérome facer unha peza moi grande e leva moito tempo, porque quero atopar o artista para facelo. Pero bo, xa o atopei. Deica pouco poderei dicir que non teño apenas nin un centímetro para tatuarme. Igual vese un oco superpequeño, pero non entraría nada para tatuar», asegura.

Entre os numerosos debuxos sobresae un no que aparece o ano 2002: «Era por unha persoa especial que coñecín ese ano e tatueimo. Deixei tamén que algúns amigos me tatúen os seus nomes», di mentres os mostra salteados no seu corpo. Tamén no seu brazo esquerdo pódese ver unha extensión bastante grande en negro, e aclara: «A miña primeira tatuaxe tapeino con outro no brazo, porque non estaba ben. Tamén levo parte do brazo negro porque teño varios tattoos tapados, fíxenmos cando empecei a tatuarme e non estaban moi ben feitos porque mos fixo un amigo. Estaban regular, así que mos fun tapando e fíxenme un brazo negro, que é un pouco raro. Deixei algúns que si que me gustaban», asegura mentres ensina un que desexaría non levar. É un lobo que está selado no seu brazo dereito: «Claramente, non me gusta nada. Fíxomo unha persoa á que agora mesmo non lle teño moita estima. E iso que foi un agasallo. Preferiría quitarmo, pero agora aquí está posto. E xa o deixo».

Sei que se vou pedir traballo nun súper, non mo van a dar

Ann comezou a tatuarse aos 17 anos, e desde entón non parou. Ademais traballa de xestor nun estudo na Coruña, Atlántico Tattoo, polo que se pode dicir que vive deles: «A primeira tatuaxe foi como todo o mundo, apetecíame facermo. Logo fóronme gustando moito. Á miña nai non. En Venezuela están moi mal vistos. Tiña esa mentalidade cando me empecei a tatuar e dicíame que non ía ter un bo traballo, que á xente non lle ía a gustar, que lles ía dar medo a miña imaxe... Pero logo foino entendendo e acabou facéndose ela algún. E o meu irmán tamén. El é maior que eu e tampouco tiña tattoos nin nada, pero ao final tamén acabou tatuándose os brazos», recoñece. A pesar da gran cantidade de debuxos que leva amais , di que non se gastou demasiado diñeiro neles porque «ao traballar nun estudo é moi doado tatuarse sen gastar moitísimo».

MILES DE EUROS EN TINTA

Calcula que terá investido uns 3.000 euros, aínda que para a cantidade de tatuaxes que ten, «debería ter gastado 20.000 euros ou máis». Pero ela sempre foi consciente de que ter tantas tatuaxes limitaríaa dalgunha forma: «Nunca quixen ter un traballo convencional. Cando me empecei a tatuar sabía que era moi difícil traballar en algo común. Sei que se vou pedir traballo a un supermercado non mo van a dar. Se o que implica ter tantos tattoos, pero tampouco me importa moito. Non é que sexa irresponsable, senón que sempre tiven moi claro o que quería», afirma quen tamén é DJ: «Para o que fago, vénme ben a imaxe que teño. Tanto no estudo como para ser DJ non necesito ter unha imaxe común, ao contrario. Tamén creo que a maioría das cousas que me saen de DJ véñenme pola imaxe».

Rosalía e eu démonos algún «like» en Instagram

O certo é que nunca sentiu rexeitamento polo feito de ensinar a súa pel: «Ou igual non mo dixeron», pero si curiosidade ou preguntas fóra de lugar: «A xente maior quédase mirando e pregúntanme se non se me van a borrar ou por que se son tan mona tatueime», aclara Ann, que tamén leva as uñas quilométricas, ao máis puro estilo de Rosalía, aínda que puntualiza que IBI Queen, unha coñecida cantante de reguetón, xa as levaba así antes que a española: «Pois a verdade é que cando Rosalía empezou a despuntar, comentábame en Instagram. Algunha vez habémosnos/habémonos dado algún like». Como quedas?