A veterana banda Ska-P presenta na Coruña o seu último disco, «Game over», no marco do REC FEST
15 novs 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Nace un novo festival dedicado aos sons máis contundentes na Coruña: REC FEST. Na súa primeira edición contarán con Dakidarría, A Regadera, Bastards on parade, Machete en boca e Ezetaerre, ademais dos madrileños Ska-P como cabeza de cartel, que veñen presentando Game over, primeiro disco de estudo en cinco anos. Falamos co guitarrista, Joxemi, sobre esta tardanza e sobre como compaxinar o éxito co seu espírito contestatario.
-Tardaron o seu en sacar o disco.
-Volvemos ao estudo só cando vimos que había algo que merecía a pena gravarse. A verdade é que podiamos seguir tocando sen gravar, porque nos chaman sempre de todos lados.
-Seguen cargando contra toda nas súas letras, agora que vivimos no reino da corrección política.
-Pero as palabras están bastante ben utilizadas neste disco. Pódense dicir as cousas de moitos xeitos. Podes amentarlle a nai a un directamente ou dicirllo de xeito irónico, que a mensaxe é o mesmo, pero resulta máis difícil que che agarren. E en Ska-P sempre xogamos moito con iso. Nalgunhas cancións somos máis directos e noutras damos máis voltas. Ademais, non creo que o estado nos teña medo, precisamente.
-Non teñen medo a rematar nos tribunais, como lles pasou a outros músicos?
-Pensámolo, pero nunca temos pensado dar un paso atrás, a pesar de que eramos conscientes de que tal e como están as cousas pódesche meter nunha lea con segundo que letras. É que houbo casos sanguentos nos que se levou a xente aos tribunais por un chío. Onde está a liberdade de expresión? Habemos ir cara atrás con respecto aos oitenta.
-A pesar de todo, teñen un éxito popular pouco habitual en bandas como esta.
-Comerciais non somos, pero si que é certo que cando en 1999 saímos ao sur de Francia a xente coñecíanos. E logo fomos a Italia e a Rusia, onde actuamos ante máis de 3.000 rusos que cantaban, ou polo menos chapurreaban, as nosas cancións. Pero non se dicirche cal é a fórmula. Está claro que chegamos moito máis lonxe do que pensabamos e que estamos a durar moito máis do que criamos. Supoño que algo ben teremos feito para merecer isto, non? Que teremos tido moita sorte, pero tan malos non somos.
-E como se compaxina o espírito revolucionario cun éxito semellante?
-Vouche falar a nivel persoal. A min custoume moito deixar o traballo porque me sentía mal non indo traballar. Hei currado desde mozo e non ter que madrugar para ir traballar e poder dedicarme a tocar a guitarra e ensaiar facíaseme moi raro. Era como unha traizón á clase obreira [ri]. Iso foi o primeiro que se me veu á cabeza, pero logo pensas: que pasa, que a min non me pode ir ben ou que? Pero, bo, a pesar do éxito, que non cho discuto, nin somos nin nos comportamos como estrelas do rock. Somos uns tíos moi normais. Iso si, teño a sorte de que agora podo considerarme rico, porque podo dispor do meu tempo, e iso é o máis importante, moito máis que gañar pasta. Poder dedicarche ao que che gusta e ter tempo para estar co teu fillo... Iso si que é ser rico.
-Currar, curran, que poucas bandas dan tantos concertos ao ano como Ska-P.
-As viaxes teñen o seu, e agarrar un avión tras outro, e comer mal en calquera lugar ou agarrarche unha diarrea de coidado en México e ter que saír a tocar igual aínda que esteas feito un Cristo, como nos pasou. Pero non me atrevo a queixarme, porque isto e cousas peores pásanlle a calquera traballador, e eu fago o que me gusta e iso é o importante.
-Como cambiou a cousa para a banda en todos estes anos?
-Basicamente en que antes acababa o concerto e íame de esmorga, e agora voume correndo ao hotel porque non podo máis. Ao escenario non saímos a pasearnos, senón a dar todo o que temos.
A Coruña Coliseo 23 de novembro
Desde 28 euros