O achado -ao César o que é do César- corresponde á ministra de Xustiza, Dolores Serrano, que bautizou aos tres protagonistas da foto de Colón -Pablo Casado, Albert Rivera e Santi Abascal- como «a dereita trifálica». Primeiro defendeu a súa ocorrencia, e subliñou que se refería ao «exceso de testosterona» que lidera a franxa conservadora. Logo, arrepentida, asegurou nos estudios que o seu fora «un pouquiño de lapsus» e que en realidade o que quería dicir era «dereita tricéfala».
A pesar de que a ministra fixese acto de contrición e propósito de emenda, o certo é que o seu neoloxismo triunfou e xa está aí para a historia. E, segundo o que pase o 28 de abril, mesmo pode converterse na máis brillante definición do próximo Goberno Frankenstein.
De momento, o termo invítanos a buscar similitudes en paisaxes máis próximas que a praza de Colón. Non se trata de atopar tríos de machos alfa polas rúas, senón de otear a orografía urbana, a ver se resulta que vivimos nunha cidade trifálica.
Fagamos reconto. Cal é o símbolo máximo da Coruña? Non hai dúbida: a torre de Hércules. Un monumento de 59 metros de altura que mantén á cidade enhiesta fronte ao mar desde o século I. A pesar dos reiterados intentos por tapala coa construción de novos edificios na súa contorna e a ousadía de levantar inmobles máis elevados que ela, o faro romano aínda é unha das estruturas máis altas da península.
Un dos edificios que rompeu a norma non escrita de non mirar por amais do ombro a Hércules é a Torre Hercón, que se alza 106 metros sobre o asfalto de cálea Costa Rica. Na súa azotea, un séntese a gaivota que aniña en todos os tellados ou mesmo o oso que, nun dos seus contos, Julio Cortázar puxo unha noite de verán a nadar nunha cisterna picoteada de estrelas entre as últimas chemineas de París.
Sumamos dous e imos para tres. Agora temos que elixir entre historia e lonxitude. O Obelisco tena máis longa -a historia-, aínda que só acada os 18 metros desde a beirarrúa dos Cantóns. E iso que en 1951 aínda era máis baixiño e someteuse a un alongamento porque se estaba quedando canijo mentres as casas crecían ao seu redor. La Torre de Marathon de Riazor é outra icona máxima da Coruña e achégase 54 metros ao firmamento, catro máis que o Millennium. E non esquezamos os entrañables depósitos de auga, as mouteiras que marcan cada barrio no horizonte urbano.
A ver quen se atreve a escoller entre todos estes monumentos erectos nosa terceiro aceno de identidade. Pero, como somos uns sentimentais, o tamaño tráenola á expectativa. Así que, posta a ser a cidade trifálica, os tres fitos do noso endereitado skyline serían o faro de Hércules, a Torre de Marathon e o diminuto Obelisco.