Rolando, o mestre cesteiro de Betanzos que aprendía dos seus alumnos

T. S. BETANZOS / LA VOZ

BETANZOS

César Delgado

A pasada fin de semana recibiu o último adeus dos seus amigos e a súa familia aos 73 anos

07 abr 2021 . Actualizado ás 11:48 h.

A Rolando víaselle cada vez menos atravesar a Cruz Verde, unha vía histórica de Betanzos que desemboca preto da súa casa. Nos últimos meses, a súa ruta reducíase ao supermercado, para abastecer a casa e seguir coidando da súa muller.

A súa barba facíalle visible desde moitos metros, mesmo a pasar da máscara. Era unha barba de home sabio, a barba dun traballador que, tras xubilarse como empregado nunha compaña de telefonía, quixo facer algo produtivo co seu tempo libre. E cruzouse con Manuel Lauda, un dos mellores e máis recoñecidos cesteiros da comunidade. Rolando foi o seu alumno e pronto mestre de moitos. Envorcouse na cestería e ensinaba coa mesma flexibilidade coa que movía esas medulas de junco que dobraba coa súa mans, tamén sabias. Dedicar ao tempo a cultivar a outros para el tiña premio. «Eu aprendo moito dos meus alumnos», aseveraba. Foise Rolando de forma discreta, pero nos nosos fogares seguen repartidas as súas pequenas obras de arte. As vimbias dun home sabio.