Nicolás Vilar Álvarez, o coruñés que deixou unha enxeñería para facer unha FP e logrou chegar ás 24 horas de Lle Mans
A Coruña
Traballou dúas tempadas co equipo de Toyota Motorsport no Campionato do Mundo de Resistencia. Actualmente é mecánico e encargado de prototipos en Suíza
27 abr 2021 . Actualizado ás 18:18 h.Nicolás Vilar Álvarez (1992) xa o tiña claro con 18 anos: «Quería ser mecánico de carreiras e traballar coas miñas mans». No entanto, tivo que deixar a carreira de Enxeñería Mecánica no primeiro ano porque viu que «o mellor camiño era facer un ciclo superior e un máster en competición. Hai que dicir que en España as carreiras de coches non é algo moi estendido, como si ocorre noutros países europeos e onde a formación para ser mecánico de carreiras é máis normal. En España, aínda que hoxe hai máis oferta, custa moito e máis aínda fóra de Madrid ou Barcelona», explica.
Dez anos despois, Vilar pode dicir que logrou cumprir o seu soño de traballar para un equipo no Campionato do Mundo de Resistencia, en Alemaña. «Traballar con Toyota Motorsport naquel momento foi a realización por completo da miña meta laboral», confesa. Un reto que non resultou sinxelo. «A primeira vez que enviei o currículo contestáronme cunha negativa, pero tres meses despois contactáronme para unirme ao equipo. Foi unha etapa na que realmente descubrín o que eran as carreiras. Viaxaba todos os meses a sitios diferentes do mundo a facer carreiras e no inverno faciamos os test de pretemporada en Aragón, test de 32 horas de resistencia seguidas sen parar para o coche, onde se probaba que podería facer as famosas 24 horas de Lle Mans». Este coruñés precisa que na fábrica se dedicaban 100 % ao coche de carreiras, «cada mecánico é responsable dunha área do coche e ademais todas as semanas tiñamos adestramentos físicos e de cambio de rodas».
«Non ten sentido comparar a formación profesional coa universitaria. Cada unha é para o que é»
Por iso, non dubida en destacar as vantaxes que teñen actualmente os ciclos superiores para postos de traballo que son máis ben oficios». «Moitas veces escoitei comparacións e a verdade é que opino que non ten sentido comparar a formación profesional coa universitaria. Cada unha é para o que é e o que ocorre despois de estudar depende en gran medida das accións e o desempeño individual que se faga en función das metas que cada un teña», indica Nicolás. Unha formación que lle serviu para dar os seus primeiros pasos en Suecia, onde estivo case tres anos. «Podería dicir que lle debo moito á miña experiencia en Koenigsegg . Ademais do que supón levalo escrito no currículo, alí aprendín gran parte do que sei hoxe e puiden desenvolverme en todos os aspectos que quixen profesionalmente, xa que todo o proceso de fabricación do coche é manual e isto fai que teñas que facer moitas cousas diferentes como saber de fibra de carbono, de soldar, deseñar... complementando a túa función principal de mecánico. Era un soño poder traballar alí coa fame' que tiñamos por facer e aprender», resalta.
«En España traballamos un pouco máis e máis duro, mentres que en Alemaña e sobre todo en Suecia o traballo era máis relaxado»
Tras dúas tempadas competindo, regresou a España cunha oferta laboral. «As diferenzas que notei son moitas, pero principalmente que en España traballamos un pouco máis e máis duro, mentres que en Alemaña e sobre todo en Suecia o traballo era máis relaxado. Cabe mencionar tamén o ambiente de traballo, máis frío en Alemaña e en Suecia. En España somos máis próximos e as relacións son doutro tipo», sostén Vilar. Antes de que chegase a pandemia, este coruñés traballaba como autónomo en Suíza dúas semanas ao mes e logo volvía a España para desenvolver outros proxectos profesionais. «Co coronavirus quedei sen poder viaxar ao principio e logo entrou o tema das corentenas. Así que, dada a oportunidade coa situación actual, tomei a decisión de virme a traballar a Suíza ata que se acougue un pouco o tema e poida volver a España a traballar como antes»
Na actualidade traballa en Carage como mecánico e encargado de prototipos. «É un concesionario oficial de Koenigsegg, Singer, Isorivolta e tamén especialistas en Aston Martin. Ademais, tamén temos algúns coches de carreiras. Somos un equipo moi pequeno, tres mecánicos extrabajadores de Koenigsegg que, ademais de traballar nos coches de rúa, tamén facemos proxectos de fabricación de prototipos. Á vez, e recentemente, combino este traballo facendo carreiras cun equipo no mundial de resistencia».