Corredor de sete maratóns, pero sobre todo zapateiro no sentido artesanal e de taller que se entende en Italia, este neto de emigrantes e terceira xeración dedicada ao sector comparte as claves do seu oficio e do bo calzar
29 novs 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Xusto antes do inicio da pandemia ampliou o seu negocio. Acostumados ver zapateiros traballando en espazos reducidos, este profesional dispón de cen metros cadrados na esquina da rúa Vila de Cee coa rolda de Nelle, xusto onde empezaba o viaduto en dirección a Catro Camiños. «Gústame máis a idea de taller de calzado, como vin en Italia ou Alemaña. O meu é a reparación, a restauración e o calzado artesán a medida. Non me identifico co concepto de zapateiro remendón», analiza Marcelo Rodríguez Filgueiras. É un personaxe. Charlamos rodeados de hormas de distintos tamaños, peles, fíos, botes de produtos… Das paredes colgan uns folios co perfil debuxado dos pés de diferentes clientes. Véselle feliz falando do seu. «É o meu vicio. Son moi cabezota e moi pesado co meu traballo. Se che fixas (colle o móbil e móstramo) no meu Instagram só subo fotos de zapatos», comenta. Sobre a mesa na que dá forma a pares que custan de 350 euros en diante hai uns a medio facer que lle encargou unha clienta de Ourense. «Queda moi pouca xente dedicada a isto. O problema é a falta de axudas e a pouca profesionalización do sector. Eu empecei hai 4 anos por culpa dun distribuidor de produtos que me picou. Facemos os zapatos a gusto da persoa, tendo en conta se ten juanetes, callos... Leva día e media de traballo, máis os materiais. Non hai costuras, non hai cartón, non hai empalmes… O tempo hoxe en día é o que vale. Aínda que non sexa artesanal, un zapato bo non pode baixar dos 150 euros», relata con paixón. Cando se pon a falar do seu oficio é complicado detelo.
Pés vagos e cómodos
Teno claro. «O calzado deportivo matou o noso sector. Ademais, os nosos pés hanse volto vagos e cómodos pola súa culpa. É unha moda. O zapato tense que adaptar ao teu pé, non ao revés como sucede agora. Hai que volver usar zapatos bos. O tomate ten que saber a tomate. Uns de 20 euros saen carísimos. Ábrense, estráganse ás tres semanas e, se mos traes a arranxar, non che vai a compensar e tampouco chos collería», analiza Marcelo. Ten 47 anos, está casado cunha profesional do sector sanitario, e son pais dun neno de 8 anos que estes días se prepara para unha primeira comuñón que agarda poder celebrar algún día. No taller bota unha man o seu pai, Cesáreo, a segunda xeración de zapateiros. «Xa o meu avó montou unha zapatería en Montevideo en 1950. De feito, os meus pais coñecéronse alí, el é de Celanova, Ourense, e ela de Mugardos. Regresaron en 1980, cando eu era un neno. O meu pai traballou en lambetadas Risi para aforrar o diñeiro suficiente para montar unha zapatería, que é o oficio familiar», relata Marcelo, que desde os 13 anos dedícase a este mundo. «É do que sei. Eu son dos que digo “zapateiro aos teus zapatos”», sentencia este home que tamén se especializou no cambio de adóitelas das botas de montaña ou sendeirismo.
Sete maratóns
Parece imposible desvialo nalgún momento do tema do calzado. Só o consigo cando sae a relucir o seu outra paixón, o deporte. «É a miña liberación. Adoito adestrarme co Club Tríatlon Coruña, aínda que só estou a facer bici e running. Eles van nadar ás nove e media da noite e xa é tarde para min. Fixen sete maratóns: Roma, Ámsterdam, París ou Barcelona… E, por suposto, o primeiro que houbo na Coruña, que foi o da granizada. Parei o crono en 3 horas e 19 minutos. Foi durísimo. Ese día colguei as botas», comenta riseira este artesán, que ofrece uns consellos para coidar os zapatos que merezan a pena. «Non usar cremas rápidas para limpar os de pel e gardalos en hormas, a poder ser de cedro en lugar de plástico, porque absorben a suor», explica este coruñés que asina as súas creacións como M. Filgueiras. «Non teño a ambición de chegar a ser un Manolo Blahnik», asegura Marcelo, que recoñece que «unha muller con zapatos de tacón é algo precioso. En homes gústame máis o modelo Oxford que o Derby». Palabra dun experto na materia.