Sen o erro habitual, o Lugo someteu ao Xirona e explotou o seu balón parado

Millán Gómez LUGO

CDLUGO

Carlos Castro

Dominou a práctica totalidade da primeira metade e apenas sufriu en defensa

14 oct 2021 . Actualizado ás 21:07 h.

O Club Deportivo Lugo sumou a súa segunda vitoria da liga despois de nove xornadas, un extracto de tempada na que só perdeu en dúas ocasións. Tres xornadas consecutivas sumando. E dous puntos de renda sobre o descenso. Un Lugo que mantén as sensacións á alza, con «a flechita cara arriba», como se di no argot futbolístico.

Os lucenses dominaron maioritariamente a primeira metade, xerando e xogando en campo contrario. Un Lugo que apenas sufriu na primeira metade, salvo a balón parado cos golpeos de Aleix García, aínda que o Xirona creou máis na segunda metade en estratexia. De feito, a substitución de Aleix García, matriz da pelota parada gironí, prexudicou aos cataláns. O Xirona, no global do partido, só feriu en saques de esquina e faltas laterais, así como nalgún intento de transición cando o equipo adestrado por Míchel Sánchez atopaba corredores interiores batendo liñas de presión.

Pero foi o Lugo o que dominou maioritariamente desde o inicio. Cun Chris Ramos moi profundo por esquerda e un Orest Lebedenko cada vez máis afianzado en fases ofensiva e defensiva. Hugo Rama segue á alza xunto a un Josep Señé moi eficaz desde o primeiro día. Señé parécese moito ao que debutou co Celta en Primeira ou ao da Cultural e Deportiva Leonesa 2017-2018. E, como «home aboia», José Anxo Carrillo realiza un traballo impagable, neste caso substituíndo a Manu Barreiro.

O Lugo só sufriu nun tramo da segunda metade onde o seu nivel defensivo baixou e reduciu a súa fluidez en fase ofensiva. O Xirona, nese intervalo, transmitiu perigo a balón parado e en balóns ás costas dos centrais.

A defensa, clave

Os branquivermellos mostraron unha solidez defensiva sobresaliente con Juan Antonio Ros e Diego Alende gañando duelos e accións ao corte, con Xavi Torres como «home escoba» e con Eduard Campabadal pechando a súa banda. E segundo partido no que entra Ricard Sánchez e segundo encontro no que se mostra contundente defensivamente e mesmo neste partido xogando a perfil non natural, é dicir, en esquerda. E, ademais, realizando un centro para unha ocasión cabeceada por Gerard Valentín.

Fran Vieites, con apenas 22 anos, volveu render de forma notable. Realizou unha parada destacable na primeira metade nun balón parado e, sobre todo, foi eficaz na segunda metade cando o Xirona buscaba, con pases longos, as costas dos centrais locais. Aí estivo valente, rápido e atento para saír, como un central máis, como un líbero. Esa mesma decisión que tivo no seu debut en Cartaxena , aínda que cometese penalti aquel día. Un porteiro contemporáneo que non só para, senón que evita posibles ocasións. Adaptado aos tempos.

Nun tramo final de partido máis igualado, o Lugo volveu rendibilizar a súa estratexia. Os lucenses marcaron dez goles nesta liga, tres deles a balón parado, os tres de Manu Barreiro: en casa contra o Huesca, en Cartaxena e o sábado contra o Xirona a beiras do Miño. Nesta ocasión, un saque de esquina botado por Eduard Campabadal.

Barreiro, desde a súa chegada en xaneiro de 2019, cumpre xa 100 partidos coa camiseta do Lugo. Á marxe do seu traballo infatigable e imprescindible, é un especialista nos penaltis. Marcou 2 goles nos seus primeiros 5 meses, 7 na seguinte liga e 12 na pasada. Agora xa leva 3, os 3 a balón parado. Marcou 13 de penalti dos 19 marcados nas ligas 2019-2020 e 2020-2021. Nesta liga, os 3 sen ser de penalti. Leva 24 tantos no Lugo, a só 7 de Cristian Herrera, máximo goleador histórico do Lugo en Segunda. Herrera suma outros 2 en Copa. Joselu Moreno suma 29 en Liga e outro en Copa. Un Joselu que non xogou minuto algún nas últimas catro xornadas.

E cunha mostra novamente de profesionalidade de Manu Barreiro, que forzou para xogar a pesar de ter molestias e estivo no vestiario os primeiros 15 minutos de partido preparándose para unha eventual saída ao campo nalgún momento, como así foi.

Agora, visita a un recentemente ascendido, con maior límite salarial que o Lugo. Ningún equipo recibiu menos goles que os burgaleses, pero só o Zaragoza marcou menos tantos. Un duelo de estilos de xogo similares. Un equipo onde destaca o dianteiro Juanma García, a capacidade rematadora e o xogo de costas de Álex Alegría, a calidade en tres cuartos de Saúl Berjón, a verticalidade de Pablo Valcarce, un metrónomo con gol como Andy Rodríguez e a solvencia defensiva da súa liña de 5 con un porteiro áxil e veloz como Alfonso Ferreiro. Só unha derrota en 4 partidos en O Plantío, aínda que só un empate como visitante.