O contexto clasificatorio empeorou, pero si se ten unha idea de xogo
05 may 2021 . Actualizado ás 19:16 h.O Club Deportivo Lugo áchase, en termos obxectivos, no seu peor momento dos seus nove tempadas consecutivas en Segunda. Nunca estivo a catro puntos da salvación. O tope negativo foi tres de desvantaxe a falta de seis xornadas a tempada pasada e a anterior.
Como dixo Alberto Varo, porteiro titular do Lugo o pasado venres despois de 70 suplencias consecutivas en Liga , «a primeira metade é o espello, o camiño a seguir», pois hai que «competir como na primeira metade». Se un espectador neutral e sen prexuízos non vise un só partido do Lugo desde a derrota en Almería pensaría que se mantén o mesmo primeiro adestrador que por aquel entón: Mehdi Nafti. E a sensación que se percibe desde o vestiario é que non se van modificar dese plan de partido, desa folla de ruta. Como dixo Rubén Albés na súa presentación, «traballando nunha idea que estea ao redor do equipo».
Ademais, contra o Zaragoza, os lucenses marcaron dous goles a balón parado. Ambos en saques de esquina. Pero con matices diferentes. O primeiro cun golpeo sensacional de Hugo Rama e un cabezazo aínda mellor de Manu Barreiro. Un centro de Rama como debe ser: tenso e direccionado, para que o potencial finalizador non deba darlle excesiva forza ao golpeo, senón que deba acompañar. 1-0 nun saque de esquina ao primeiro pau. E o segundo gol é tamén un centro de Hugo, un novo cabezazo de Manu Barreiro e Frederico Venâncio atacando o segundo pau, pendente dunha prolongación ou un rexeitamento onde as marcas son máis laxas. Estatisticamente, os saques de esquina teñen máis opcións no primeiro pau e aí bótanse con máis frecuencia. Neste caso, cubríronse moi ben os espazos. E máis cun Barreiro que é absolutamente determinante neste aspecto tanto en fase ofensiva como en fase defensiva. Barreiro é un defensa máis, o primeiro. É absolutamente emocionante o seu desempeño defensivo. Primeiro defensor en xogo dinámico e primeiro defensor en balón parado en fase defensiva. E máximo goleador, con nove tantos.
Dous goles do Lugo a balón parado no último partido. Pero non só foi o venres, senón que os lucenses marcaron 12 goles dos seus 32 a favor a balón parado. E sen contar penaltis. Isto supón que o 37.5 % dos goles anotados polo Lugo veñen a balón parado, un dato absolutamente sobresaliente. Os branquivermellos contan con Frederico Venâncio, Marcelo Djaló, Diego Alende, Carlos Pita, Moctar Sidi O Fan, Xavi Torres, Juanpe Jiménez, Fernando Seoane (en disparos tras segunda xogada), Hugo Rama (en faltas directas e indirectas), Iriome González, Chris Ramos, Manu Barreiro e José Anxo Carrillo, todos eles capacitados nesta tarefa.
Hoxe día, o Lugo é o equipo con máis goles encaixados e, en cambio, anotou máis tantos que outros cinco adversarios. De feito, só marcou tres goles menos que o Sporting de Xixón, próximo rival.
Con Mehdi Nafti, o Lugo xogou 22 partidos en Liga . Deles, dez en casa onde non perdeu ningún e só encaixou tres goles. 22 encontros ligueiros con Nafti e apenas 23 tantos recibidos, e 12 deles recibidos nos últimos cinco partidos do adestrador tunisiano. E con Luis César Sampedro no banco non se perdeu nin se encaixou nos seus dous primeiros partidos a beiras do Miño.
E agora o equipo recupera a Eduard Campabadal, único lateral dereito do persoal, despois de cumprir sanción. Un xogador absolutamente capital. E que volverá poder competir dezaseis días despois do seu último partido. Xa que logo, púidoselle dosificar nos adestramentos. Campabadal é fundamental por ser un lateral dereito mixto, con experiencia, con compromiso co club e, por exemplo, segundo máximo recuperador do equipo.
Aínda que preocupante tamén que O Fan e Carrillo estean a un cartón amarelo de cumprir ciclo. Así mesmo, Juanpe Jiménez, Gerard Valentín, Hugo Rama, Fernando Seoane, Carlos Pita, Luis Ruiz, Xavi Torres e Ander Cantero están a dúas amarelas de sanción.
O Sabadell e o Alcorcón gañaron. Resultados negativos para un Lugo que, antes deses partidos, recortara de tres a dous puntos a desvantaxe á permanencia. Agora son catro. Pero ten un lado positivo: o Albacete queda a oito puntos da permanencia con quince puntos en xogo, mentres que o Raio Vallecano, perdedor en Sabadell, queda fóra da promoción e talvez non poida optar a iso na última xornada, data na que o Lugo visita Vallecas. Hoxe día, o Lugo gañou xa o «average» directo a Castelló e Logroñés, ambos fose do descenso. A permanencia é complicada. Pero agora volve haber un camiño. Como dixo Carlos Pita, sabemos “o que custou chegar ata Segunda División e manternos cada ano”.
«A vida é un baile de ilusións e o que non baile está morto», como canta Ariel Rot.