O novo parque eólico de Zas xa ten todos os permisos: de 80 muíños a 10

Santiago Garrido Rial
s. g. rial CARBALLO / LA VOZ

ZAS

ANA GARCIA

Industria declara a súa utilidade pública, coas obras xa rematadas

05 dic 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

O parque eólico de Zas, que toca en parte a Santa Comba, xa ten todos os permisos para funcionar. As obras están rematadas, ou a piques de facelo, porque os dez aeroxeradores xa están levantados, tras meses de obras. A Consellería de Economía, Emprego e Industria acaba de aprobar a declaración de utilidade pública da repotenciación destas instalacións.

Son emblemáticas na Costa da Morte. Non tanto como as primeiras de Vilán na enerxía eólica, pioneiras en Galicia e case en España, pero si das primeiras. O primeiro parque, autorizado en 1996 e posto en marcha en 1998, era o maior da Costa da Morte, con 80 muíños de apenas 30 metros de alto cada un, e 0,3 megawatts de potencia. Unha reliquia comparado coas medidas e a tecnoloxía actual. Ademais, a súa localización, ao lado do Pico de Meda, entre esta montaña e a estrada de Baio a Santiago, convertíano nun punto de vista obrigado desde o punto de vista paisaxístico.

No Boletín Oficial dá Provincia de onte, onde Industria publica a declaración de utilidade pública, tamén se detalla todo o proceso de creación deste parque, incluídas as alegacións dos veciños e como se resolveron. En xeral, ben, sen problemas nin conflitos como si ocorreu noutras instalacións da zona. Por exemplo, e tal e como se detalla no documento, «conseguíronse acordos coa maioría das persoas afectadas, polo que o procedemento expropiatorio non vai ser necesario para a maior parte dos bens e dereitos afectados», todo un logro de EDP á vista do que adoita ocorrer outras veces.

O feito de que vaia a haber menos muíños tamén reduce ou elimina a existencia dos camiños que lle daban servizo. Perol non sempre: «Hai unha proposta para conservar aqueles que podían ser empregados polos veciños para acceder ás súas leiras. En calquera caso -engade- salvo solicitude dos propietarios ao Concello, restituiranse os terreos ao seu estado primitivo».

No proxecto orixinal xa se contemplaba esa redución de pistas de zahorra, por falta de sentido. Non hai máis que darse unha volta pola contorna para ver que xa desapareceron, pola que no seu día trotaban decenas de cabalos salvaxes que tamén desapareceron, pero isto non tivo que ver co parque, senón coa decisión dos propietarios (moitos coinciden cos donos das leiras onde están os aeroxeradores) ante as trabas que atoparon para mantelos. Tamén cambiaron as liñas eléctricas e as torres meteorolóxica: hai dúas novas, de 93 metros.