A tempada de pesca arrinca na Costa da Morte con 34 quilómetros de cotos e 10 de zonas vedadas

Santiago Garrido Rial
s. g. rial CARBALLO / LA VOZ

VIMIANZO

BASILIO BELLO

O Anllóns, o río de Vimianzo e parte do Xallas teñen áreas acoutadas para a pesca sen morte, práctica que gaña afeccionados

20 mares 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Hai algunhas comarcas galegas que apenas teñen zonas vedadas á pesca fluvial, cuxa tempada comezou o domingo con capturas aceptables na comarca. Seica, as derivadas de espazos naturais protexidos, como Barbanza, na contorna de Corrubedo. Dito doutro xeito: ríos abertos, coas lóxicas excepcións dos cotos, onde se fixan días, capturas por persoa e tallas das troitas, pero nas que se pode pescar. Na Costa da Morte non se pode dicir o mesmo, xa que hai algo máis de 10 quilómetros de ríos onde está prohibido botar a cana, máis ou menos como a tempada pasada.

Por unha banda, en tres tramos do Anllóns: entre a Ponche dúas Lameiros, 700 metros arriba da área recreativa de Gabenlle, e a Ponche do Formigueiro, en ambos os casos na Laracha, un tramo de case tres quilómetros. O máis longo está no río Grande, entre a ponte de pedra da Casa do Muíño, en Vimianzo, ata a desembocadura do Rego de Cruz dá Canle, na parte superior do coto da Ponte do Porto: son 6.200 metros. Tampouco se pode pescar no Rego de Quenxe, afluente do Anllóns, desde o cruzamento coa AC-552, entre O Chamusco e A Telleira, ata a ponte da mesma estrada que conduce á igrexa de Cabovilaño, sempre no municipio larachés. Son uns 300 metros.

Poucos cambios

As zonas acoutadas suman 34,4 quilómetros, tamén con escasas variacións fronte ao ano pasado. Aí si se pode pescar, pero cumprindo determinada condicións, e con permiso. Fai falta telo moi claro, porque os requisitos son amplos. Por exemplo, nos 4,2 quilómetros do río Anllóns que van desde a ponte do Formigueiro ata o de Ponche Pereiro, en ambos os casos na Laracha, os martes pódense optar por capturar troitas ou pescar sen morte; os mércores, igual; os xoves, só sen morte; os venres, as dúas modalidades; e os sábados, domingos e festivos, igual. Tampouco poderán ir moitos pescadores: os días laborables, catro, e sábados domingos e festivos, oito. A dimensión mínima da troita debe ser de 19 centímetros, e non máis de 6 por cada pescador e día. No da Ponte do Porto (algo máis de 3 quilómetros) as condicións son moi distintas: prímase a pesca do reo, o número máximo de permisos é de dez, os exemplares deben ter un mínimo de 21 centímetros e cada pescador só pode levar tres. O coto máis grande é o de Baio, con nove quilómetros, e 5,8 en Carballo.

As zonas de pesca sen morte (o que se captura devólvese á auga) si que van a máis. Só o Anllóns ten 7,3 quilómetros, incluídos os 2,4 de todo o centro. E tamén en Ponteceso e A Laracha. En Vimianzo e na presa de Santa Uxía, en Dumbría, ocorre o mesmo, con tramos tamén importantes.