Malpica despediu a Pericho, taberneiro de terceira xeración e entrañable veciño

Os viños, na de Pericho, tomábanse na cunca branca de toda a vida. E se Pepe estaba leado e eras deses clientes de sempre, cobrábasche ti mesmo ao marchar. Os nenos se escabullían por baixo da barra para zamparse un bo puñado de cacahuetes, pero iso a el pouco importáballe: encantábanlle os nenos. De carácter entrañable e conciliador, José Pose Chouciño foi a terceira e última xeración dunha liñaxe de taberneiros, aínda que o seu avó foi primeiro mariñeiro. De feito, o seu avó protagoniza a última das crónicas que compoñen a Antoloxía dás Confidencias de Picado, un libro no que Xavier Maceiras recolle os artigos non gastronómicos de Manuel María Puga e Parga, que foi alcalde da Coruña.

Precisamente, e despois de varios anos pechada por xubilación, a taberna de Pericho volveu abrir as súas portas para acoller a presentación deste libro. Poucos días despois, e de forma inesperada, Malpica choraba a morte do seu taberneiro máis entrañable.

José Pose, Pericho, que faleceu apenas cinco anos despois da súa muller e non deixou fillos, foi enterrado o pasado domingo entre numerosas mostras de cariño de amigos e veciños. Pepe e Lola. Dela aínda se lembran as súas exquisitas tapas de polbo con patacas fritas, e as súas albóndegas, que quitaban o sentido a quen as probaba.

Aínda que tivo numerosas ofertas despois de xubilarse, nunca quixo alugar o local, pero nunca puxo pegas para abrilo a quen o necesitase para facer festas ou presentacións. «Pericho non haberá outro como el». En efecto.

---

---

---