O minifundismo político afunde aínda máis o patrimonio subacuático

Juan Ventura Lado Alvela
j. v. lado CEE / LA VOZ

FISTERRA

Ana Garcia

O alcalde de Fisterra convoca aos seus colegas para un proxecto con sedes múltiples

14 may 2022 . Actualizado ás 20:48 h.

«A nivel do noso GALP estariamos encantados e penso que do da Costa da Morte -porque collería aos dous- tamén. O que fai falta é que se poñan de acordo os concellos», asegura a xerente do GALP Costa Sostible, Manuela Oviedo, cando se lle pregunta se a súa entidade está en disposición de financiar un proxecto supramunicipal de arqueoloxía submarina. E é que se algo abundou na zona ao longo dos últimos anos son iniciativas locais que non chegaron a ningún sitio. Seo de Corcubión, Faro Vilán, Reitoral dá Barca son só algúns exemplos fracasados a este respecto. Un minifundismo político e social que afunde o patrimonio subacuático por partida dobre.

Por iso é polo que o alcalde de Fisterra, José Marcote, decidise onte, a raíz do caso dos canóns de Camariñas, dar un paso adiante cunha idea que leva anos roldándolle a cabeza e para a que vai convocar aos seus colegas dos municipios costeiros. «A miña idea é crear un espazo museístico que non necesariamente teñamos que metelo nun sitio só, porque iso ía dar lugar a moitos problemas que non imos ser capaces de solucionar. Trátase de crear un ente, un organismo que nos permita ir a instancias superiores para pedir axudas e solicitar os permisos necesarios, pero que despois poida ter varias sedes, ben aproveitando espazos que xa temos ou creándoos», detalla Marcote, que lembra unha iniciativa da Universidade da Coruña, pero, sobre todo, leva rumiando isto desde o encontro de fai uns dous anos do GALP na Coruña, sobre os itinerarios arqueolóxicos submarinos europeos, do que ía saír un proxecto que, finalmente, nunca levou a cabo. «Temos un patrimonio enorme e temos que ser capaces de crear unha entidade suficientemente importante para acadar ese espazo museístico disperso», conclúe Marcote, que antes que alcalde foi profesor de náutica e xefe de máquinas.

O nó central da cuestión está en quen asume ese labor organizativo porque, como advirte a alcaldesa de Camariñas, Sandra Insua, «estamos co centro BTT, somos nove concellos e non damos arrincado». Por iso bota de menos a Neira, «porque unía moito a todos» e mesmo estaría disposta a que desde a Xunta ou a Deputación puidésese articular algunha fórmula de unión comarcal. «O que está claro é que hai que facelo, independentemente da ubicación, aínda que, ao mellor, despois cada un poida ter unha pequena sala ou un espazo no que expoñer estas cousas. Incluso que, uns canóns, por poñer un exemplo, poidan estar unha tempada nuns sitio e outra noutro», sinala Insua, que recoñece que lles custa horrores sacar adiante proxectos entre varios municipios.

«Eu véxoo moi viable e estou disposto a pechar calquera tipo de localismo. Fainos falta unha labor didáctica e entender que unha cousa tocaralle a Muxía e outra tocaralle a Camariñas e o que veña visitar dirá: pois vou a Muxía porque hai isto e vou a Corcubión porque hai isto outro», afirma o alcalde de Muxía, Iago Toba, que propón empezar tamén polos colexios. «Igual que levamos aos rapaces de excursión á Coruña, porque non podemos levalos a Carnota?. Eses movementos crean sintonía e sentimento de pertenza», engade Toba, para quen esta cuestión «é tan evidente que custa moito pensar que haxa alguén que non estea de acordo». É máis, chama a aproveitar este momento no que hai tantos alcaldes do seu partido e pode resultar máis doado.

O Concello de Camariñas restaura os canóns do Soberano a 5.000 euros cada un

A alcaldesa de Camariñas, Sandra Insua, asinou onte un convenio, en virtude do cal a próxima semana serán recolleitos na localidade tres dos canóns que formaron parte do Castelo do Soberano e que levan desde o 2009 gardados nos almacéns municipais. Un deles recuperarao de xeito gratuíto a Escola de Restauración de Pontevedra e os outros dous pagaraos o Concello, a razón, entre IVE e todo, duns 5.000 euros cada un.

Unhas cantidades que, para Insua, dan a medida do caro que é facerse cargo deste patrimonio nas condicións debidas, pero que, neste caso, entende que hai que asumir, polo que significan as pezas e os anos que levan agardando. De feito, aspira a ter listo, polo menos algún, para a próxima Mostra do Encaixe.

Ao mesmo tempo, ademais de falar coa Xunta, estívose informado con técnicos patrimoniais, como Andrea Serodio, responsable de varias actuacións no Museo de Man e que traballou durante anos no Museo do Mar de Vigo, porque entende que neste campo hai «moitísimas cuestións que aos alcaldes se nos escapan». Por exemplo, que para tratar os canóns extraídos estes días hai que empregar uns tanques específicos ou que os do Soberano terían estado mellor mergullados que gardados en seco. Por iso é polo que o que pide agora é que se informe ao Concello dos pasos que van seguindo as pezas e do lugar no que se atopan en cada momento. Mesmo que se poida indicar cunha placa o lugar no que foron extraídos.

Máis información