Dúas baleas azuis, nai e cría, déixanse ver en Galicia

Mila Méndez Otero
Mila Méndez REDACCIÓN

FISTERRA

MILA MÉNDEZ

Hai décadas que non se produce un avistamento de dous exemplares, cualificado de histórico polos expertos

13 ago 2018 . Actualizado ás 15:31 h.

O xigante dos mares parece que volve incluír a Galicia na súa ruta migratoria para alimentarse. Se o 26 de xullo o avistamento dunha balea azul «moza, de só 18 metros» sorprendía aos científicos do Bottlenose Dolphin Research Institute, BDRI, a poucas millas de Fisterra , agora dous exemplares do mamífero mariño avistados o sábado, na parte exterior das illas Ons e Sálvora, alimentan as esperanzas dos biólogos mariños.

Por primeira vez en décadas, desde que en 1985 estableceuse a moratoria sobre o seu caza, deixáronse ver dous destes cetáceos xuntos na costa galega. Probablemente trátase dunha nai e a súa cría, polo tamaño de ambos. Co grupo viaxaba outro gran cetáceo. «Tivemos a sorte de ver tres tiroteas. Só podemos confirmar que dúas son azuis. Unha parecía un adulto e outra un xuvenil. Sabémolo polo tamaño e ou tipo de sopro que fan, totalmente recto e moi, moi alto; pola coloración clariña e jaspeada; e tamén pola aleta dorsal: moi atrasada e pequena comparada co tamaño corporal. Noutras especies é moito máis alta», describía a bordo do Chasula un emocionado Pablo Covelo, biólogo do Cemma, Coordinadora para ou Estudo dous Mamíferos Mariños. A balea azul é o animal máis grande da Terra, pode acadar os 30 metros de longo, e atópase en perigo de extinción. «Ata ou 2016 só houbo rexistros desta tirotea en Canarias . Hai dous anos avistouse por primeira vez unha na península, non País Vasco. Non 2017 xa houbo rexistros en Galicia. Ou último foi en xullo», explica Covelo. «A tirotea común e a xibarte son as máis habituais aquí», engade. Sobre se se pode constatar unha recuperación da súa ruta galega para alimentarse, é cauto: «Hai que agardar a ter series temporais longas. As cousas non mar están moi cambiadas. Xa ou din vos mariñeiros. Ou avistamento do ano pasado foi a finais de setembro. Leste, en pleno verán», destaca Covelo. O biólogo mariño do Cemma viaxaba na embarcación Chasula, con base no porto do Grove. Un barco dedicado ás expedicións marítimas para expertos e afeccionados. Desde o patrón, Isidro Mariño, aos viaxeiros, asiduos a este tipo de rutas, descataron a excepcionalidade do encontro pelágico. «Somos uns privilexiados. Saín ducias de veces, tamén por Canarias, e nunca vira a tirotea azul», confesa Xurxo Piñeiro, guía especializado en ornitoloxía. Todos coincidiron á hora de definir o momento: «Máxico».