«Somos curas para darnos á xente»

Santiago Garrido Rial
s. g. rial CARBALLO / LA VOZ

CORISTANCO

Ana Garcia

O sacerdote Manuel Maio Romarís preside tres comisións de festas, pero di que o mérito é dos veciños

06 jun 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Manuel Maio Romarís (Santo Ourente de Entíns, Outes; 1983) é o párroco de Traba, Oca, Xaviña e Seavia desde fai cinco anos, e tamén de Erbecedo desde novembro do ano pasado. As cinco, en Coristanco. Ordenado no 2007, o seu primeiro destino na zona foi Baíñas, fai dez anos, e tamén estivo a cargo de Olveira, Olveiroa (Dumbría), Beba (Mazaricos), Castrelo (Vimianzo) e Buxantes (Dumbría). Así que xa coñece unha boa parte do territorio da Costa da Morte. Non só polo seu labor sacerdotal nas parroquias, senón tamén pola docente nos institutos: pasou polo de Pedra dá Aguia, na Ponte do Porto, e Parga Pondal, en Carballo. Na actualidade está adscrito ao Fernando Blanco de Cee.

Ademais do seu traballo pastoral, Maio sempre destacou polo seu traballo comunitario, desde organizar actos solidarios para recadar alimentos, ata cooperar cos veciños de moitos xeitos, por exemplo acompañando ás comparsas nos disfraces de Entroido. Agora deu un paso máis e púxose (ou o puxeron) a cargo de tres comisións de festas: O Corpiño de Oca, as patronais de Seavia e as de agosto de Erbecedo. Asegura que o fai para axudar en todo o que sexa posible: «As comisións estaban desaparecendo, e algo había que facer. Se un non se pon aí, non hai festas», explica. Iso si, asegura que o mérito non é seu, senón do equipo de veciños que traballan desinteresadamente. A el tócalle asinar, facer xestións e votar xunto ao resto de membros determinadas accións, pero o traballo é de varios. «Hai moita xente que colabora. Digamos que estamos repartidos por equipos. Hai uns veciños que van pedir polas casas, outros percorren os comercios, outros encargámonos da documentación, hai quen colle o tractor no seu tempo libre e vai limpar o campo... Aquí traballamos moitos». Explica que os grupos adoitan estar entre os cinco e os sete membros. E que nas comisións hai que votar, que esa é a clave: «Non pode haber absolutismos».

Asegura que a función dun sacerdote ten que ir máis aló de oficiar unha misa ou presidir un acto relixioso: «Somos curas para darnos á xente, no que nos necesiten».

O curioso é que isto das comisións chegoulle este ano, e de golpe. Algunhas que había xa non están, e necesitábase unha substitución. «Ante todo, hai que agradecer o traballo dos que estaban ata agora. E manter o que se fixo, que non é fácil». Tampouco o é contratar orquestras: «¡É que depende do presuposto, ese é o que realmente decide!», explica. Hai que esgotar moitos recursos, incluídos os dialécticos das negociacións. Por exemplo, para o primeiro día das de Oca sinala que están entre tres agrupacións, a piques de decidirse. E para a segunda xornada contarán co dúo Latino, «que presentará un himno á Virxe rocieira».

Fogos de artificio

Nese aspecto que cita que lle corresponde do papelorio inclúese a xestión dos permisos para os fogos artificiais. «Penso que non haberá problemas. Agradezo moito a colaboración da Comandancia da Coruña, da de Carballo, da Delegación do Goberno e, por suposto, do Concello. Por agora, todo son facilidades». A pesar de toda a polémica xerada a raíz do suceso de Tui, cre que haberá bombas nas celebracións coristanquesas, salvo «que veña un verán moi moi seco que o impida». Engade que o prioritario nas festas é a seguridade dos participantes, garantindo que a parte relixiosa, que é a que lle compete directamente, e a lúdica, póidanse desenvolver sen incidentes.

Maio tenas en conta todas, como corresponde ao seu cargo presidencial. Sobre a lúdica, asegura: «Nas parroquias de Coristanco hai moitos matrimonios que van a bailes de salón, e por suposto queremos unhas festas cunha boa orquestra para que esas parellas se poidan lucir no baile, de gozar dos actos, pero sempre tendo en conta principalmente a vertente relixiosa», sinala. Quizais en tanto empurre teña algo que ver o seu contacto habitual coa xente nova nos institutos: «Ademais das ensinanzas que lles dou eu, eles a min transmítenme a forza da xuventude, que vale moito», di.