En remollo | Este novo futbolista larachés, que pasou seis anos no Barcelona, recalou na zona nas vacacións de verán. Hoxe está convocado co Almería de 2ª en Lugo
27 sep 2020 . Actualizado ás 20:14 h.Juan Brandariz Movilla, coñecido como Chumi (A Laracha, 1999), é unha das xoias do deporte da Costa da Morte. Con tan só 21 anos que ten agora, pode presumir de ter compartido vestiario con Messi, entre outras grandes figuras do fútbol. Estivo seis anos no Barcelona, ata o pasado mes de xuño. Agora acaba de fichar polo Almería, de Segunda División, equipo co que está convocado hoxe en Lugo. Este verán, e xa antes no confinamento, deixouse ver pola comarca.
-Que tal está sendo a adaptación?
-Cheguei fai un par de semanas e a verdade é que todo está a ser bastante doado. Os compañeiros e todo o mundo me acolleron bastante ben, polo que estou moi contento de momento.
-Un equipo de Segunda non está nada mal. Era o que buscaba?
-Si, bo. Ao final é un conxunto cun proxecto moi bo, no que o obxectivo é o ascenso. Ou sexa que pelexaremos por iso este ano.
-Tivo máis ofertas?
-Tiña algunha máis, pero ao final decanteime por esta porque era a que máis me gustaba.
-Que espera desta nova tempada, marcada polo covid?
-Hai que adaptarse á situación que estamos a vivir, pero creo que as medidas son moi boas para evitar os contagios e, sin duda, non creo que haxa ningún tipo de problema.
-Como levou vostede a pandemia e o confinamento?
-É duro estar encerrado en casa tanto tempo, pero ao final tes que buscar distraccións, seguir adestrando no caso da xente que nos dedicamos a iso, e por iso ao final non foi tan malo como o agardabamos.
-Onde o pasou?
-Na Laracha, en casa dos meus pais. E logo, xa cando empezamos a adestrar, volvíame a Barcelona.
-Atopou vantaxes no rural fronte ás grandes urbes neste sentido?
-Si, bo, aínda que ao final as medidas eran as mesmas en todos os sitios.
-Este verán hase deixado ver pola praia de Razo. É das súas preferidas na zona?
-Estiven unha semanita por aí. Estiven en Razo, pero adoito visitar todas as praias cando vou porque me parecen preciosas.
-Cada canto adoita vir?
-Gustaríame ir máis porque os que nos dedicamos ao fútbol profesional temos moi poucas vacacións, entón hai que organizalas ben e aproveitalas ao máximo.
-A vostede tocoulle crecer moi rápido. Como o levou?
-Ao principio, faise complicado porque deixas á túa familia e os teus amigos atrás e vasche a unha cidade grande só. Pero ao final acábasche adaptando e estou superfeliz de ter decidido pasar ese tempo así.
-Gran parte dos anos da súa mocidade transcorreron na Masía. Como é a vida alí?
-É unha vida bastante disciplinada. Tes os teus horarios, as túas normas, pero estase superbién e é como unha pequena familia.
-Tivo a sorte de compartir vestiario con Messi, entre outras figuras do Barcelona. Como é Messi cos canteiráns? Deulle algún consello a primeira vez que foi convocado co primeiro equipo?
-Messi, e en xeral todos os do vestiario do primeiro equipo, son moi boas persoas e axudáronme como a todo canteirán cando sobe.
-Como asumiu o fin da súa vinculación co Barca?
-Ao final é un club no que estiven seis anos e no que só teño palabras de agradecemento porque é a entidade que me formou como futbolista. Sempre vou levar ao Barça comigo.
-Vostede é do Barça desde moi pequeno, de modo que vai estar pendente de como lle vai igualmente, non?
-Si, claro [ri]. O Barça é o Barça.
-Considérao un adeus ou un ata pronto?
-No fútbol nunca se sabe, ou sexa que nunca podes pechar ningunha porta.
-Cal é o seu obxectivo na vida a longo prazo?
-Dedicarme ao fútbol profesional todo o tempo que sexa posible e que o meu corpo mo permita, e poder ir crecendo aos poucos e chegar todo o máis alto.
-Polo momento, hoxe está convocado para o primeiro partido de liga do Almería en Lugo. Onde mellor que en casa, non?
-Si, exacto. Vexo ao equipo moi preparado e sin duda imos ir a por os tres puntos.
-De que equipo galego é? Segue o fútbol da zona?
-Gústame seguir todas as ligas practicamente e o Dépor sempre vai estar aí porque foi o equipo que me formou desde moi mozo e onde estiven cinco anos. Téñolle ese cariño e agardo que este ano poida conseguir o ascenso e volver onde merécese.
Máis de preto
É de praia ou de piscina? De praia.
De bañarse ou de estar na toalla? De bañarse, bañarse.
Prefire as cartas, un libro, conversación ou o móbil? Mellor falar, sempre.
Unha pachanga? Tamén se se pode.
A media tarde, refresco ou xeado? Se estou de vacacións, xeado.
Gústalle máis comer en casa ou nun restaurante? Son moito para comer en casa, pero tamén me gusta ir a un bo restaurante de cando en vez.
Con que comida adóitase saltar a dieta? Coa pizza.
Cal é o seu prato preferido de Galicia? O marisco, sin duda; os percebes.
Cambiaríao por algún catalán? Non, non. Nada é comparable ao marisco galego.
Que outras afeccións ten ademais do fútbol? Gústanme todos os deportes en xeral e aí en Galicia practico surf de cando en vez.
Contempla cursar algún estudo ou está centrado no deporte? Estiven dous anos na universidade, cando estaba en Barcelona, estudando INEF. Gustaríame retomalo.
