O pasaporte por si só non é suficiente en determinadas actividades
14 abr 2021 . Actualizado ás 21:01 h.Todos os requisitos legais que afectan a enorme órbita do día a día dos emigrantes teñen unha incidencia anecdótica en numerosas cidades ou comarcas galegas, pero capital en zonas como a Costa da Morte, con miles de residentes no estranxeiro. E iso, ás veces, orixina contratempos para moitos veciños que necesariamente han de desprazarse para firmas e trámites notariais. Máis agora con escaseza de voos, estes máis caros, probas PCR que incrementan os custos e as restricións comúns en numerosos países. Tantas trabas que en moitos casos seguramente optan por desistir.
Un deses múltiples actos poden ser a venda dun inmoble, por exemplo un piso. É o que fixo unha fisterrá que reside en Liechtenstein desde fai dez anos. Tivo que pedir unha semana de permiso (noutras palabras, perdela de traballo) porque en primeiro lugar non se lle aceptaba un poder para delegar no seu pai esa venda. Segundo o proxenitor, a outros emigrantes si llo aceptaron e puideron vender bens, aínda que o consulado máis próximo está en Zúric.
En todo caso, unha vez en Galicia, o problema veu de que na notaría non lle aceptaron o DNI caducado, polo que presentou o pasaporte. E o pasaporte, tampouco, co que a solución foi achegarse a Carballo para facer un novo. E, como engade o pai, os requisitos que lle piden no rexistro son os mesmos. Esta familia considera que esta burocracia é excesiva, polos gastos e tempo que comporta, e de que coñecen casos nos que todo foi rápido. «Aquí mándante de ventanilla en ventanilla, e en cada unha pagas», engade.
Desde o decanato do Colexio Notarial de Galicia explican que hai que diferenciar varios aspectos. En primeiro lugar, con carácter xeral, a forma habitual de identificación faise mediante a referencia a carnés ou documentos de identidade con retrato e firma expedidos polas autoridades públicas, cuxo obxecto sexa identificar as persoas. O notario, indica o artigo 23 da Lei do Notariado, responderá da concordancia dos datos persoais, fotografía e firma estampados no documento de identidade que mostra o comparecente, e hai que distinguir se se trata de españois (os documentos habituais son o DNI e o pasaporte), os estranxeiros residentes en España (pasaporte da súa nacionalidade ou permiso de residencia expedido por autoridades españolas) e estranxeiros residentes no estranxeiro (o medio normal é o pasaporte, podendo tamén ser identificados mediante calquera documento oficial expedido pola autoridade competente do seu país de orixe).
Pero, con carácter específico, cando se trata de escrituras públicas, «a reseña do número de identificación fiscal será obrigatoria cando se trate de escrituras relativas a actos e contratos polos que se adquiran, declaren, constitúan, transmitan, graven, modifiquen ou extingan o dominio e os demais dereitos reais sobre bens inmobles, consignándose cando se trate de nacionais o número de DNI coa súa letra correspondente», razón pola que lle esixiron o documento de identidade. Para os estranxeiros residentes e non residentes en España hai outros requisitos. A pesar de todo isto, a pandemia levou aparellada a prórroga da vixencia do DNI nos casos en que este estaba caducado, co que se podería ter liquidado o problema. Pero, como informa a web do Ministerio do Interior, iso foi así ata o pasado mes de marzo.