A metade que aínda está «moi illada e moi soa»: as mulleres rurais

C. V. G. CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO

BASILIO BELLO

O GDR celebrou o Día Internacional dás Mulleres Rurais con oito exemplos da Costa da Morte

16 oct 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Teresa Ferreira, a presidenta da asociación Neira Marcos de Salto, di no vídeo que a entidade foi fundamental para sacar de casa a boa parte da poboación feminina da comarca que estaba «moi illada, moi soa» e que segue estándoo. Esa aínda tremenda desigualdade é a que se desprende dos oito vídeos que o GDR Costa da Morte presentou onte na Casa dá Cultura de Vimianzo para conmemorar o Día Internacional dás Mulleres Rurais.

Liana e Lucía Quintela, de Carnota, son as máis novas, só unhas nenas, pero a soidade que se percibe en todas as historias tamén as afecta a elas. Son as únicas da súa clase que xogan ao fútbol. No seu relato, como no das demais, aparece a reivindicación e a bravura, outras dúas características da muller rural.

Son dúas cualidades que exhiben Florentina Atán, de Mazaricos, e Josefa Carreira, de Muxía, nacidas uns 60 anos antes que as mellizas carnotás. Tanto a taxista mazarica como a percebeira muxiana fórono non por vocación, senón por pura necesidade. Ambas narran que tiveron que facerse respectar e que loitaron para conseguir unha vida mellor para a súa progenie. «Elas non habían de saber onde collía os percebes», di Josefa das súas fillas. A paixón de Florentina non era conducir, senón coser.

Isabel Tomei, mestra de Cee, intentou romper o patrón de filla que axuda en casa e fillo que conduce o tractor que aínda se repite, igual que a gandeira Dorinda Moledo de Dumbría que cando era moza tiña claro que non quería vacas e que agora ten 70, que traballou coa ilusión de ter unha vida mellor e que agora dedica o seu tempo libre a «pasar o ferro e recoller a casa».

Teresa Ferreira fala do labor de coidadora da muller rural, ela que o é na vivenda comunitaria e tamén na súa casa e nese ámbito móvese Dolores Fernández, responsable de Aspaber, que non concibe a súa vida fose do centro, pero que aínda lembra que o seu fillo botaba de menos que non o recollese no colexio. E o caso de Carmen Ribeiro, de Zas, que recuperou o traballo do liño, que era de mulleres.

Os vídeos

Un encontro intergeneracional na Casa dá Cultura de Seaia

O Concello de Malpica e a asociación Visibles organiza o primeiro Encontro Interxeracional de Mulleres Rurais, que se celebrará o sábado na Casa dá Cultura de Seaia, ás 17.00 horas.

A xornada servirá para que mulleres de distintas idades, parroquias, formación e perfil laboral compartan as súas experiencias da vida. A única conexión entre elas é, ademais do sexo, a súa implicación da vida rural.

As conversacións servirán para avaliar o modo en que cambiou a situación da muller no último medio século, segundo aseguran os organizadores.

Logros e desigualdades

A idea é destacar os logros obtidos e denunciar as inxustizas e desigualdades que se manteñen nun ámbito cada vez máis envellecido e despoboado, onde, ademais faltan recursos para que as mulleres poidan desenvolver o seu potencial.

A actividade está aberta a todas as persoas que estean interesadas no tema. O acceso é libre e gratuíto.