Unha estrada en urxencias para chegar, e aparcar, no Chuac

Mila Méndez Otero
m. méndez A Coruña / LA VOZ

CARBALLO

VÍTOR MEJUTO

Os veciños critican o abandono municipal e a falta de civismo dos que campan ás súas anchas nun viario intransitable para eles

13 jul 2018 . Actualizado ás 11:17 h.

Aquí non vale a escusa do suposto descoidado. As advertencias son profusas e claras. Liña amarela ao longo da calzada e sinais verticais na entrada e a saída do viario. Está prohibido aparcar, aínda que ninguén o diría. Na rúa Castaño de Eirís hai sitio para todos, menos para os veciños. «¡Unha vez tiven que subir por amais de dous coches para entrar na miña casa!», exclama Luis, residente de toda a vida. A súa chea é manifesto. Non pasa nin un día sen que teña que chamar «aos municipais» polos turismos que obstruyen o seu portal. El paga unha praza de garaxe no aparcadoiro do Castrillón.

Poucas multas

Os axentes locais, lamenta Luis, «apenas se deixan ver nin fan nada». As multas serían, defende, o mellor efecto disuasorio. «Dálles igual a liña amarela. Mesmo hai quen se rebota se lle dis algo. Repróchanme que non teño vao. Estou canso de repetir que a normativa municipal non me obriga a iso xa que a prohibición é en toda a rúa». A súa vivenda está protexida por un muro e leste, á súa vez, por unha fileira de pedrones. A veciñanza case ao completo optou polo mesmo remiendo. A rúa é o leira-aparcadoiro oficioso do Chuac. «Non se comprende como un hospital tan grande e de referencia ten unha contorna tan descoidada. Coches aglomerados, déficit de aparcadoiros e de accesos. ¡E cun mega aparcadoiro con plantas pechadas polo caro que é!», subliña outro residente, Alfonso González.

O tránsito de vehículos é constante. Cando se camiña por Castiñeiro de Eirís hai que parar e pegarse ás tapias se un coche quere pasar. Hai turismos estacionados en ambos os sentidos. A cousa complícase en horas punta, por exemplo, entre as 14.00 e as 15.00, cando hai cambios de quenda. «Pedimos bolardos, pero comprendemos que é difícil. Hai moitas entradas de garaxes e, nas partes máis estreitas, non quedaría espazo nin para que pasaran os coches», comenta Mónica Díaz, veciña e portavoz da Asociación de Veciños Uxío Carré de Eirís. Aínda que a rúa é un acceso secundario ao Complexo Hospitalario Universitario da Coruña, desemboca na parte traseira do edificio, o boca a boca fixo popular á ruela. «Comprendo ós que non se poden permitir pagar o aparcadoiro privado porque é ultra caro. Pero tamén botamos en falta o civismo, o sentido común da xente. Tanto dos usuarios do hospital como dos propios empregados», engade Díaz.

Tras repetidas queixas ao Concello, conseguiron que, polo menos, estuden a posibilidade de reasfaltar a calzada e colocar sinais de limitación de velocidade a 30. «Mellorar as conexións de autobús axudaría. Para chegar dende Monelos ou o Castrillón precisas facer transbordo», propón Mónica. Ambos os barrios están a menos de tres quilómetros de distancia.