O urogallo cantábrico, en estado crítico

La Voz ASTURIAS

BIODIVERSA GALICIA

Ejemplar de urogallo macho en Benasque
Exemplar de urogallo macho en Benasque Goberno de Aragón

O Ministerio para a Transición Ecolóxica fai oficial no BOE o estado da especie: está en vías de extinción

18 oct 2018 . Actualizado ás 10:59 h.

O urogallo cantábrico, a xara de Cartaxena , o alcaudón mozo, a náyade auriculada, a cerceta pardilla, o visón europeo e a nacra común serán consideradas desde este xoves especies en situación crítica, cuxo futuro está en perigo de extinción, segundo a orde do Ministerio para a Transición Ecolóxica que publica este mércores o Boletín Oficial do Estado. Así, segundo o previsto, estas especies serán sometidas a obras e outros proxectos de recuperación e conservación que terán a consideración de interese xeral e a súa tramitación será urxente.

En concreto, para reverter esta situación crítica, segundo a orde ministerial publicada, constituiranse sete grupos de traballo para desenvolver actuacións destinadas a reducir o risco de extinción destas especies en situación crítica. Os grupos estarán adscritos á Comisión Estatal para o Patrimonio Natural e a Biodiversidade, así como ao Comité de Flora e Fauna Silvestres. Do grupo do Tetrao urogallus cantabricus, formarán parte un representante da Dirección Xeral de Biodiversidade e Calidade Ambiental do Ministerio, así como dos gobernos autonómicos do Principado de Asturias, de Castela e León, de Cantabria e de Galicia. O grupo sobre a situación crítica de Cistus heterophyllus subsp. carthaginensis, a Xara de Cartaxena, estará formado por un representante do Ministerio para a Transición Ecolóxica, outra da Xeneralidade Valenciana e outro de Rexión de Murcia.

No caso da Margaritifera auricularia, ao náyade auricularia, ademais dun representante do Ministerio para a Transición Ecolóxica formarán parte do grupo un membro da Confederación Hidrográfica do Ebro, e representantes dos gobernos de Aragón, Navarra, A Rioxa e un representante da Xeneralidade de Cataluña. O Grupo sobre a situación crítica da Marmaronetta angustirostris, a cerceta pardilla, estará formado por un representante do Ministerio, outro de cada unha das confederacións hidrográficas do Segura, Guadalquivir, Júcar e Guadiana, así como por representantes da Xeneralidade Valenciana, da Junta de Andalucía, da Rexión de Murcia, da Junta de Comunidades de Castela-A Mancha e un representante do Goberno de Canarias .

Mentres, o grupo sobre a situación crítica de Lanius minor, o alcaudón mozo, estará formado por un representante do Ministerio, outra da Xeneralidade de Cataluña e un representante do Goberno de Aragón. Respecto ao grupo sobre a situación crítica da Mustela lutreola, o visón europeo, a orde ministerial fixa que estará integrado por un representante do Ministerio, outra da Confederación Hidrográfica do Ebro, así como por un representante respectivamente dos gobernos autonómicos de Navarra, A Rioxa, da Junta de Castilla y León, do Goberno Vasco e do Goberno de Aragón. En canto ao grupo da Pinna nobilis, a nacra común, formarán parte do grupo dous representantes do Ministerio para a Transición Ecolóxica, --un da Dirección Xeral de Biodiversidade e Calidade Ambiental e outra da Dirección Xeral para a Sustentabilidade da Costa e do Mar--, e un representante respectivamente da Xeneralidade de Cataluña, da Xeneralidade Valenciana, da Rexión de Murcia, da Junta de Andalucía e do Goberno Balear. Ademais, estes grupos poderán integrar tamén a expertos, entidades científicas e outras organizacións que se estime que poidan participar como asesores de cada grupo de traballo, se contan con experiencia contrastada na conservación dalgunha destas especies segundo informa Europa Press.

Coordinación e acción

Co gallo da publicación no BOE da orde ministerial que será o pistoletazo de saída para realizar plans e programas para reverter a situación destas especies, o secretario xeral de WWF, Juan Carlos del Olmo, celebrou este paso «moi importante» que as ONG levaban agardando un ano. Así, manifestou en declaracións a Europa Press que o atraso da súa publicación débese ao traspaso do Goberno máis que a outra razón, pero aínda así, insistiu na urxencia de actuar, xa que se trata de especies con menos de 500 exemplares, como no caso do visón europeo ou do urogallo cantábrico. «Estas especies están ao límite da extinción», advertiu Del Olmo que tras este «paso importante» reclama ao Ministerio que exerza un verdadeiro papel activo de liderado e de coordinación administrativa coas diferentes comunidades autónomas, á vez que esta declaración se plasme en fondos para mellorar a conservación destas especies.

En todo caso, considera que o maior problema non é o diñeiro senón que un órgano, como neste caso, o Ministerio lidere ás distintas comunidades autónomas que en teñen plans de acción moi desiguais e que revise as estratexias a acometer. «Necesítase unha visión de conxunto», insistiu. Por exemplo, mostrou a súa preocupación de que no caso do visón europeo non existe un censo e que nalgunhas comunidades autónomas captúranse visóns americanos e noutras non, ou que no caso da cerceta pardilla, a especie xóguese o futuro entre a Comunidade Valenciana e Andalucía.

Respecto das posibilidades de que finalmente se logre evitar a extinción destas especies, Del Olmo opina que é posible investir a situación se o conxunto das administracións tómanse «en serio o asunto», porque estas especies sofren "a tormenta perfecta" na actualidade para rematar na extinción. «Situacións máis complicadas existiron e revertéronse, como o caso do lince ibérico que agora está a saír adiante», destacou o secretario xeral de WWF que lamenta que nos anos da crise hase baleirado «absolutamente» a conservación da natureza de recursos económicos e humanos.

Para rematar, reclama un papel de participación das ONG dedicadas á conservación e que levan anos «loitando» por estas e outras especies. En concreto, quere que estas entidades poidan participar nos plans de acción das diferentes especies. «Sería un erro que non pidan a participación ás ONG pero o primeiro é que o Ministerio se crea o problema e lidere a loita pola súa conservación», concluíu.