«Son un importante desafío para a conservación da diversidade», asegura un experto
17 abr 2018 . Actualizado ás 15:44 h.As especies invasoras son o principal factor de extinción da natureza, polo que debe reducirse a súa expansión, segundo asegurou en Roma un experto da Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN).
O director do grupo especializado en especies invasoras da UICN, Pietro Genovesi, asegurou nun acto que esas especies son responsables por si soas do 16 % das extincións no mundo, unha porcentaxe que se eleva ao 40 % en combinación con outras ameazas.
«Son un importante desafío para a conservación da diversidade», apuntou Genovesi, quen chamou a «reducir a expansión» desas especies, que están a crecer constantemente en todo o mundo por factores como o comercio internacional.
Actualmente hai máis de 79.800 especies naturais ameazadas, das que máis de 23.000 están en risco de extinción, segundo a UICN.
De acordo á tendencia actual, ata un 16 % dos mamíferos e as aves poderían ser especies invasoras se se introducen en lugares novos.
O especialista puxo de exemplo o castor, que xa destruíu máis de sete millóns de hectáreas na Terra do Lume, en Arxentina , mentres que en África a proliferación de algarrobos está dificultando o acceso á terra de moitas comunidades.
Máis de cen especies teñen efectos negativos sobre a saúde como o jacinto de auga, unha planta que favorece a aparición de mosquitos que transmiten a malaria.
En Europa as especies invasoras custan máis de 12.500 millóns de euros anuais, lembrou Genovesi, que agregou que «se as rexións ricas pagan un alto custo, as que están en vías de desenvolvemento son aínda máis vulnerables».
O experto chamou a mellorar os sistemas de prevención e de resposta rápida, incluídas as erradicacións, que poden funcionar especialmente en illas como en Nova Zelandia, onde o número de mamíferos e insectos invasores diminuíu con métodos de bioseguridad.
A secretaria executiva do Convenio sobre a Diversidade Biolóxica da ONU, Cristiá Pasca, insistiu en que o desenvolvemento sostible supón non só conservar a biodiversidade, senón tamén facer un bo uso dos recursos naturais e compartir os beneficios obtidos.
Considerou que «queda moito por facer» para cumprir as metas acordadas para a preservación da biodiversidade para 2020 e animou aos gobernos a actuar no pouco tempo que resta reforzando, por exemplo, a regulación para evitar pragas.