Un futuro máis humano para as travesías da comarca

A. Parada RIBEIRA / LA VOZ

RIANXO

MARCOS CREO

O proxecto da vía peonil máis longa de Galicia, entre Moaña e Cangas, foi o outro eixo dunhas xornadas sobre urbanismo en Rianxo

12 dic 2018 . Actualizado ás 14:33 h.

Existen unhas pautas comúns acerca da evolución urbanística dos portos e as localidades da comarca. Pequenas áreas próximas a estas, con peiraos propios, foron crecendo ata converterse en auténticos armazóns urbanos onde o tráfico creceu por amais das súas posibilidades. Trátase dunha lección que o arquitecto Carlos Fernández Coto utilizou como introdución das xornadas Novas estratexias para vellas estradas, que tivo lugar onte no auditorio municipal de Rianxo, un acto no que se debateu sobre o futuro da AC-305, ao seu paso pola parroquia ribeirense de Palmeira e a rianxeira de Taragoña.

Neste sentido, abordouse a proposta impulsada desde a Fundación RIA (Rede de Innovación Arousá) para humanizar devandito viario a través de medidas como convertela nunha plataforma única -beirarrúas e beiravía ao mesmo nivel-. Así mesmo, esta solución tamén foi estudada para implantala noutro tramo do viario con problemas similares, o de Campo de Pazos.

Exemplo no Morrazo

Estas xornadas contaron cun relatorio de primeiro nivel, coa intervención do arquitecto MartínBarreiro , da firma Rurban, autora do proxecto para a vía peonil máis longa de Galicia, a implantación dunha estrutura entre Cangas e Moaña sobre o antigo Camiño Real.

«Non queriamos construír un paseo marítimo nin unha senda peonil, esta infraestrutura está pensada para servir dun xeito inclusivo á poboación», explicou Barreiro sobre unha actuación que contará con puntos de iluminación cada 15 metros e de 4,5 de altura, reducirá a presión dos automóbiles, eliminará varios puntos negros da PO-551 ou dará prioridade ás estacións marítimas do ferri para cruzar a ría de Vigo.