O pai de Diana Quer: «A retirada da custodia chega moi tarde»

MONCHO ARES, J. M. JAMARDO RIBEIRA / LA VOZ

A Pobra do Caramiñal

Álvaro Sevilla / Atlas

Asegura que as súas fillas non estaban ben coa súa nai, «era unha situación límite»

02 sep 2016 . Actualizado ás 07:22 h.

A medida que pasan os días aumenta o misterio que rodea a desaparición de Diana Quer, a moza madrileña de 18 anos da que non se sabe nada desde a madrugada do luns 22 de agosto. E a decisión da xuíza do Xulgado de Instrución número 2 de Ribeira de retirar á nai da moza a custodia da filla menor parece ter reaberto feridas que causou o divorcio dos pais fai uns catro anos. Juan Carlos Quer foi claro e rotundo: «A retirada da custodia da menor á súa nai chega moi tarde. Está ben reconducida, pero chega moi tarde». Aclarou que esa medida non ten nada que ver coa desaparición da súa filla Diana porque son dous procedementos diferentes.

Sobre a deteriorada relación coa súa exmuller nos últimos tempos e o trato que se lle estaba dando ás súas fillas, Juan Carlos Quer foi moi explícito. No programa Máis vale tarde, de La Sexta, asegurou: «Non estaban ben coa súa nai. Soamente recibía das miñas fillas chamadas de socorro». O pai de Diana e Valeria asegurou que a información que debía recibir por parte da nai era «inexistente» e afirmou que Diana, a súa filla actualmente desaparecida, «atopábase nun momento especialmente vulnerable», aínda que estendeu esa percepción á súa outra filla, ao dicir que as dúas mozas «viñan atravesando unha situación límite».

Quer insistiu en que a retirada á súa exesposa, Diana López-Pinel, da custodia da súa filla menor «debía tomarse hai moito tempo» e explicou que a medida, que ten carácter provisional, foi adoptada de oficio polo xulgado de Ribeira tras recibir «informacións dalgún estamento oficial de que se podía pór en risco a integridade física e emocional da nena».

Juan Carlos Quer regresou onte á Pobra despois de deixar á súa filla Valeria «nunha contorna tranquila, seguro e estable», tal e como explicou. Anunciou o seu compromiso de loitar contra «os desatinos que cometeu a Xustiza e que culminaron con situacións como a que estamos a vivir, para que nunca xamais volvan producirse». Lembrou a súa loita infrutuosa nos xulgados para lograr a custodia das súas dúas fillas. Tras dar explicacións sobre o asunto da custodia, o pai de Diana apelou a envorcarse na procura de Diana, que neste momento é o seu principal obxectivo.

A menor, en lugar seguro

Sobre a situación actual da súa filla pequena, Juan Carlos Quer indicou que agora se atopa nun lugar seguro e protexida. Non quixo dar ningunha pista sobre o seu paradoiro coa finalidade de que estea tranquila e afastada desta contorna. Asegurou que Valeria está moi afectada emocionalmente e necesita serenidade e equilibrio, e advertiu: «De ningún xeito vou confrontar, iso xa o sufrín e non quero que lle pase ás miñas fillas». Tamén comentou que o seu filla menor se atopa en contacto coa súa nai.

O pai lembrou que a menor «quere ao seu pai e á súa nai e observa todo isto desde o dano emocional que supón. Ela está nunha montaña rusa e intentamos que se serene». A relación entre os proxenitores non é nada boa e así o recoñeceu Juan Carlos Quer, quen apuntou que desde que chegou a Galicia a comunicación coa súa exesposa é de respecto e distancia obrigada.

O avogado da nai

Por outra banda, destacar que a nai de Diana Quer non quixo facer declaracións na Pobra sobre a decisión do xulgado de Ribeira relacionada coa retirada da súa custodia. Fíxoo un avogado de Madrid no seu nome. O letrado Pedro de Bernardo comentou que lle sorprendía a decisión da xuíza sen ter escoitado antes á nai de Valeria, «din que o fixeron pola seguridade da menor, non sei a que seguridade se refiren. Basta con darse conta dos momentos tan difíciles que está pasando esta muller para que agora lle ocorra isto. Non se pode pór no punto de mira a Diana López-Pinel, xa que ambos os procesos, a retirada da custodia e a procura da súa outra filla Diana, son diferentes».

O letrado destacou que Diana López é unha clienta do despacho desde fai tres ou catro anos, coa que ten bastante confianza e que é como unha amiga. «Practicamente non podemos falar con ela, porque rompe enseguida a chorar e as comunicacións son practicamente a través de mensaxes de WhatsApp».

A investigación segue rastrexando no círculo de amizades da moza madrileña

A investigación do caso Diana Quer é un asunto prioritario para a Garda Civil, que está a realizar un amplo despregamento de medios encamiñado a resolver o misterio canto antes, pero a falta de indicios claros dificulta avanzar con solvencia. Aos axentes que están a operar en Galicia hai que sumar outros da Unidade Central Operativa (UCO) que están a realizar indagacións na contorna de amizades da moza, tanto en Madrid como noutras zonas de España.

Aínda que todas as hipóteses seguen abertas, a marcha voluntaria inicial segue sendo a primeira, pero cada vez insístese máis en que puido acabar mal porque é difícil que non se produciu ningún contacto de Diana Quer con alguén próximo transcorridos doce días. Mesmo se considera que a maior das irmás acudise esa noite a casa e que se cambiase de roupa, para logo regresar de novo ao centro da vila da Pobra.

Tendo en conta que entre a casa de veraneo de Cabío hai dous quilómetros de distancia ata os xardíns da vila, e que case a metade do camiño discorre por unha zona sen actividade comercial, posto que só hai muros de antigas fábricas de conservas e salgadura, e un amplo tramo de estrada carece de beirarrúas e mesmo de beiravía, e está moi mal iluminado, custa crer que a moza acudise soa á vivenda, por moi tranquila e segura que se considera que é a zona.

As pistas do móbil

O teléfono móbil de Diana, que ata o momento non apareceu, é para os investigadores da Garda Civil unha peza fundamental para esclarecer que puido ter ocorrido a madrugada do 22 de agosto, por iso é polo que se realicen ímprobos esforzos para saber a quen se dirixiron as últimas chamadas e mensaxes que realizou a moza durante esa noite.

Tanto por parte do pai da moza como das forzas de seguridade encargadas da investigación da desaparición insístese en realizar chamamentos á colaboración cidadá, xa que, aínda que houbo moitos testemuños ata a data, non é menos certo que ningún deles tivo resultados concluíntes.

«Diana é todo corazón, e agora non está»

«Diríxome aos medios para expresar desde o máis fondo do meu corazón a tristeza que sinto. É unha tristeza motivada principalmente pola desaparición da miña filla e pola angustia e sufrimento que iso me provoca. O meu corazón non acada a entender nada do que está a pasar ao meu ao redor nestes momentos. Ter o que máis queres lonxe de ti, é o peor sufrimento, pero ter ao teu fillo lonxe e non saber se está vivo, non se pode explicar con palabras, é un sentir.

Desde o principio mantiven que xa que a miña filla non pode, eu sería a súa voz, e hoxe quero levantala para dicir que todo isto non lle parecería nada ben. Nin a xente que saíu dicindo ser a súa amiga, nin o amigo que di ter sido algo máis, nin as supostas discusións que non foron, e por suposto, e moito máis importante: sentiría vergoña de ver que se están antepondo temas que nada teñen que ver con ela, nin coa súa idade, nin coa súa vida, como son os relacionados con xulgados e demais cousas de parella que non teñen que afectarlle.

Diana é unha nena todo corazón, e agora non está. A miña pregunta é: nin sequera neste momento de ausencia poden determinadas persoas deixar unha guerra que nunca debería ter existido e que fixo tanto dano? A miña única preocupación é que apareza. Nada máis. Grazas a todos».