A España do 2030 vai ser algo distinta do eficiente que nolo pintan. Dentro de dez anos xa se xubilaron os poucos profesionais que quedan en albanelería, fontanería, electricidade ou carpintería. Haberá, iso si, millóns de informáticos, avogados, expertos de todo tipo, que cobrarán míseros honorarios polos seus servizos. Só os mellores salvaranse do cribado selectivo.
E é que neste país, desde sempre se menosprezaron os oficios e enxalzouse o título universitario, sen equilibrio. Pero de nada serven varios arquitectos dando ordes nunha obra se non hai un profesional que as execute.
Por outra banda, o Estado non axuda nada. Esa trazabilidade que sempre houbo nos cortes, onde se comezaba de pique para aprender o oficio, rompeuse. Ningún empresario está disposto a pagar ao aprendiz coma se fose experto, cargando coa formación, interrompendo aos demais. Deberiamos seguir mirando a Europa no canto de mirarnos o embigo: sen aprendiz non hai oficial, e esa formación non debe ser a cargo do empresario, senón do Estado ou do propio pique, que está a se formar para ser algún día un especialista.
O problema non será que non se poidan construír novas casas, que o mercado resolverá como ha resulto o dos mobles, con prefabricación ou autoconstrucción, descargando no consumidor todas as responsabilidades polos defectos de montaxe. O problema será que -como xa se pode visualizar- cando teñamos unha avaría en casa, ou ben pagaremos cuantiosas reparacións ou ben nos farán unha chapuza. O sistema ha de cambiarse. Xa.