Tres mortos e un desaparecido ao afundirse en Fisterra un cerqueiro que volvía á súa base

BARBANZA

Outros seis tripulantes foron rescatados con vida por embarcacións de Muros e Corcubión

12 novs 2019 . Actualizado ás 12:10 h.

O regreso a casa truncouse este mércores de forma inesperada para a tripulación do cerqueiro Sen Querer Dous, que tras ter vendido na Coruña o xurelo capturado no Cantábrico, fronte a Xixón, puxera rumbo a Portonovo, onde ten a súa base, co propósito de amarrar ata despois de Nadal. O barco partiu ás catro da madrugada da cidade herculina e pouco antes das dúas da tarde, sen que aínda se coñeza a causa, afundiuse cando se atopaba na zona coñecida como O Profundo, a catro millas e media do cabo Fisterra. Seis dos dez tripulantes lograron saltar a balsas e ser rescatados por un par de pesqueiros, mentres outros catro, todos eles veciños de Cambados, desaparecían no mar.

Salvamento Marítimo despregou na zona o Helimer 401 e a Salvamar Regulus, que ás tres da tarde conseguiron recuperar os corpos sen vida do patrón do barco, Manuel Serén, de Bernardino Padín e de Teófilo Rodríguez. Os dous primeiros foron trasladados ao peirao de Porto do Son, onde chegaron a última hora da tarde, mentres que o último foi levado a Santiago polo helicóptero.

Os esforzos concéntranse agora na procura do catro desaparecido, Guillermo Casais. Ademais da patrulleira da Armada Tabarca e do buque Don Inda, nos labores colaboran tres cerqueiros de Portosín, que acudiron ao lugar do suceso tras o chamamento efectuado polo patrón maior, Iván Carreño. A última hora da tarde do mércores, os traballos de rastreo suspendéronse, para renovalos á primeira hora da mañá do xoves.

Un dos mellores cerqueiros

O Sen Querer Dous é un barco de 26 metros de eslora que os profesionais do sector cualifican como un dos mellores do cerco de Galicia. Aínda que este mércores as condicións do mar non eran as mellores, un armador de Portosín que coñece a zona e que participou durante a tarde nas tarefas de procura do tripulante desaparecido sinalou que a situación non era especialmente complicada para un barco destas características: «E menos sendo de día, que ves vir os mares».

En termos similares manifestáronse o patrón de o arrastreiro muradán Meira dá Costa, que levou a catro dos sobreviventes ao porto de Muros, e Manuel Rivera, mariñeiro do barco con base en Corcubión Irmáns Silva, que trasladou ata Fisterra a outros dous sobreviventes: «O mar non estaba calmo, pero tampouco había un gran temporal». É máis, «viñan de atravesar zonas de máis ondada», remacha o outro patrón.

Os dous barcos que acudiron ao rescate atopábanse faenando nas proximidades e tardaron uns 15 minutos en realizar a operación de salvamento.

A zona na que ocorreu o accidente é bastante profunda e quen traballan nela con frecuencia descartan que puidese abrirse unha vía de auga no barco ao chocar contra algunha roca. Outras hipóteses apuntan á posibilidade de que o cerqueiro puidese impactar contra un colector que estivese parcialmente mergullado ou, mesmo, un posible problema de estabilidade. O que si parece confirmado polos testemuños é que todo debeu de suceder en cuestión de segundos, sen que a tripulación puidese reaccionar.

«O primeiro que subiu a bordo empezou a chorar como un rapaciño pequeno»

Os barcos Meira dá Costa, de Muros, e Irmáns Silva, de Corcubión, rescataron aos seis tripulantes do Sen Querer Dous que puideron saltar ás balsas. Entre a tripulación do Irmáns dá Silva atópase Manuel Ángel Domínguez Velay, que conta que o capitán os informou de que recibira un sinal de auxilio dun barco: «Viramos, e ao pouco tempo xa vimos unhas bengalas, as balsas e unha mancha de gas». Relata que se achegaron a unha das embarcacións, na que ían a bordo dous mariñeiros de orixe senegalesa, e tiráronlles un cabo para achegala á súa: «O primeiro que embarcou empezou a chorar como un rapaciño pequeno. Pensaba que estaban todos mortos, e non paraba de repetilo».

El cerquero Sin Querer Dos, en una foto de archivo
O cerqueiro Sen Querer Dous, nunha foto de arquivo Manel Audaz

Domínguez Velay conta que o outro mariñeiro que rescataron tamén estaba moi nervioso, polo que intentaron tranquilizalo, pois temían que puidese caerse á auga.

Ambos tiñan moito frío, polo que os levaron a unha zona que está sobre a sala de máquinas e preto da cociña para que puidesen entrar en calor: «Deixámoslles roupa que tiñamos para cambiarnos e mantas, e preparámoslles algo quente para comer e beber, pero un deles non quixo nada». Tanto Domínguez Velay como o seu compañeiro Manuel Rivera aseguran que todo debeu de suceder moi rápido: «Eu creo que non se decataron de nada».

Uns minutos antes

O arrastreiro de Muros Meira dá Costa rescatou a outros catro sobreviventes, entre os que se atopan Cristian Álvarez, Carlos Costa Rial, David Rodríguez Uhia (xefe de máquinas de o cerqueiro, e que xa está coa súa familia) e outro mariñeiro de orixe senegalesa.

Dáse a circunstancia de que minutos antes do suceso, o barco sinistrado pasara xunto ao pesqueiro muradán. O seu patrón conta que os sobreviventes explicaron que o barco se afundiu rapidamente: «Non foron conscientes do que pasou». Para que puidesen entrar en calor leváronos á cociña, onde, precisamente nese momento, estaba a prepararse a comida.

Á súa chegada ao peirao de Muros había un par de ambulancias agardando. Un deles, que tiña unha lesión nunha perna, quedou ingresado nun centro hospitalario.

 Outros naufraxios

Hai que remontarse ao 26 de abril de 2017 para atopar unha traxedia de similares dimensións na costa galega. O pesqueiro Novo Marcos dirixíase a Combarro cando ás catro da madrugada chocou contra unha batea, moi preto da Illa de Tambo. No buque viaxaban cinco tripulantes, todos veciños de Campelo, en Poio. O accidente deixou tres falecidos: Francisco Castiñeiras, Florentino Carballa e Jesús Lixeiro. Os fillos de dous dos falecidos conseguiron salvarse. Adrián Lixeiro sobreviviu agarrado a unha batea. Carlos Carballa nadou ata Combarro. Case dúas horas de travesía ata que conseguiu dar a voz de alerta.

O 17 de decembro de 2014, o naufraxio do Paquito Dous custáballe a vida aos seus tres tripulantes. O barco bateeiro desapareceu tras un golpe de mar cando viaxaba desde Cabo de Cruz, en Boiro, ata Muros. Faleceron o patrón, Gerardo Fernández, ademais de Santiago Blanco e Antonio Hermo. Agardábanlles á primeira hora da tarde en Muros. Ao non chegar, comezou a render a preocupación e activouse o dispositivo de Salvamento.

Uns meses antes, o 1 de abril de 2014, cinco dos nove tripulantes do Mar de Marín, falecían na entrada da ría de Vigo. O pesqueiro foi arroiado polo mercante Baltic Breeze, que nese momento manobraba para aproximarse a porto. O Mar de Marín regresaba de faenar e atopábase a 1,4 millas ao sueste do illote Boeiro, ao sur de Cíes. Tras ser abordado polo cargueiro, o barco afundiuse en cuestión de minutos.

Comezaba así unha intensa investigación sobre o sinistro que levou a vida de Alejandro García, Hassan Boudra, Carlos Santos, Manuel Domínguez e Alexander Nketiah. A xuíza determinou que foi o pesqueiro quen invadiu a zona de entrada do mercante.