Refírese á suma de colaboradores e de lectores coma os retos aos que debe aspirar «A Voz de Barbantia»
17 oct 2017 . Actualizado ás 05:00 h.Foi presentado a finais do mes pasado en Noia, pero o recompilatorio que recolle os 25 últimos suplementos de A Voz de Barbanza, desde o 101 ata o 125, aínda está a disposición de todos aqueles lectores que desexen facerse cun exemplar nos quioscos da comarca. Unha das vicepresidentas de Barbantia -asociación que xunto coa Voz de Galicia fai posible esta publicación-, María Xesús Blanco, destaca a importancia do volume e ofrece a súa visión sobre un futuro que ve con moitas esperanzas.
-Que se sinte ao ter entre as mans este quinto recompilatorio?
-Pois unha emoción grande e moita satisfacción ao ver onde chegou o esforzo dun conxunto de homes e mulleres que sitúan a cultura como eixo central nun espazo vital que é o Barbanza.
-O suplemento é o reflexo do éxito de Barbantia, unha asociación que se consolidou en moi pouco tempo e que segue a sumar apoios, a que atribúe o éxito?
-A un traballo cheo de ilusión e a unha vontade colectiva na que conflúen idades diferentes, temáticas heteroxéneas e xeitos de escribir e de sentir a cultura diversos.
-Cara onde pensa que debe camiñar agora a asociación?
-Considero que Barbantia debe seguir construíndo horizontes con entusiasmo e dende a pluralidade.
-E o suplemento, a que debe aspirar?
-Coa intensa traxectoria que xa ten, penso que o suplemento debe aspirar a seguir facendo camiño, sumando tanto colaboradores como lectores.
-Superada por moito xa esa barreira dos cen exemplares na rúa, cre que chegou o momento de cambiar algo do suplemento?
-O certo é que eu non cambiaría nada. Coido que a variedade de rexistros e de temáticas que ofrece resulta moi ampla e atraínte para os lectores.
-Na súa opinión, cal é o punto forte que ten «A Voz de Barbantia»?
-Para min todo, dende Ou convidado, onde temos a oportunidade de acercarnos a persoeiros da comarca, ou A voz dá terra, que nos mergulla nas palabras que nomean os nosos lugares. E iso sen esquecer outras interesantes seccións coma Ou andel ou Ou río de Ariadna. O certo é que resulta complicado elixir.
-Que lle diría a aquelas persoas que aínda non se animaron a ler este suplemento?
-Diríalle que o fagan, que gozarán da nosa arte, da nosa historia, da creación literaria de novos creadores e creadoras, da lectura de artigos con diferentes enfoques, da ilusión dun proxecto compartido que é un referente na nosa lingua.