Con só 7 profesionais, 3 menos que no 2020, Veloso colgará a bici ao final de curso
13 ene 2021 . Actualizado ás 12:26 h.A grande crise é o que teñen. Unha capacidade brutal para acabar de espir por completo situacións de precariedade mal disimuladas en escenarios de inercia prolongada. No caso do ciclismo galego, o mazazo da pandemia do covid-19 acentuou o estrangulamiento da canle de transferencia do rico talento do seu cada vez máis reducida canteira ao pelotón profesional, iniciado coa desaparición do Xacobeo a finais do 2010.
Só sete galegos ocuparán un sillín profesional no 2021. Tres menos que no 2020. Xa non están o coruñés Pablo Torres, que con 33 anos decidiu colgar a bicicleta tras 10 de profesional e varias vitorias no seu haber, ao non achar un proxecto que colmase as súas expectativas, nin Martín Bouzas (22 anos), campión de España xuvenil e sub-23, e a gran esperanza do ciclismo galego, superado na súa estrea no gran pelotón pola presión que implica o día a día na elite; tampouco o santiagués Alejandro Regueiro (22), nin o vigués Xoel Días (23), tras militar no Gios Kiwi Atlántico. A única noticia feliz, o regreso do redondelano Samuel Blanco tras o seu breve debut no 2017. De novo en Portugal, a principal vía de acceso dos corredores galegos á parte superior da pirámide ciclista. Un panorama sombrío, que a finais de ano se escurecerá aínda máis cando se apague o foco principal co que a figura do vilagarcián Gustavo César Veloso dá un plus de luz á imaxe.
O equipo máis galego
Veloso, Marque e Samuel Blanco , xuntos no Tavira. Tras 8 anos na estrutura do equipo que gañou todas as edicións da Volta a Portugal desde o 2013, Veloso optou por un cambio de aires para buscar o seu terceiro título da Grandíssima na que, esta vez si, será a súa última tempada. O vilagarcián, que o día 29 cumprirá 41 anos, tiña previsto deixalo ao final do 2020, pero non quere gardar na súa cabeza un adeus cheo de «carreiras sen público, coas saídas e chegadas baleiras». Tras gañar a Volta no 2014 e o 2015, ser segundo na do 2013, o 2016 e o 2020 e terceiro na do 2019, o Avó, como llo coñece no gran pelotón luso, despediuse do W52-FC Porto «agradecido a todo ou equipo» para reunirse co seu gran amigo Álex Marque, o mesmo que lle arrebatou o triunfo da Grandíssima do 2013 na crono. O estradense, só un ano menor que Veloso, expón o que a inmensa maioría do ciclismo e os seus afeccionados comparten: «Gustavo deixou de gañar as dúas últimas Voltas por decisións tácticas» da súa xa ex director deportivo, Nuno Ribeiro. «Quero gozar dá bici e tentar gañar a última Volta», sinala o arousán, ao que, di, non lle doerán pezas en axudar a Marque, se chega á cita mellor que el. Un reto ao que confía poder colaborar Samuel Blanco , compañeiro de entrenos de Veloso e Marque desde hai anos, que ás súas 26 primaveras volve ao gran pelotón cargado de ilusión tras correr a Volta a Portugal 2018 cedido no Liberty Seguros, catapultado pola súa exhibición no último Campionato de España, gañador na categoría elite e noveno na xeral conxunta cos profesionais.
Anxo sánchez
Máis protagonismo para o outro integrante do cuarteto portugués. No seu segundo ano no Tavfer Mortagua, o cambadés (1993) aspira a aproveitar a confianza depositada polo seu director deportivo, Pedro Silva. «A idea é cazar etapas, buscar vitorias, fugas, clasificacións secundarias,...», di, á vez que asume «un pouco máis de responsabilidade» nun equipo do que se marcharon os seus dous corredores máis veteranos. Ocos completados por mozos aos que toca coller experiencia.
Os dous homes Proteam
Delio Fernández e Carlos Canle, a madurez do maese de campo e o brillo dun diamante en bruto. O moañés, que o próximo mes cumprirá 35 anos, iniciou esta fin de semana cunha concentración en Francia a súa sexta tempada co Delko galo, equipo Proteam, segunda das tres categorías do pelotón profesional. Faino cun contrato de dous anos na man, reflexo da confianza do seu equipo nun home que ha ir variando o seu rol no Delko co tempo: «Nos meus primeiros anos non Delko non tingamos corredores con maiores opcións de triunfo ca min, e dábanme maior liberdade para tentar facer ou mellor posto nas xerais. Cada vez somos máis ambiciosos, chegan corredores con máis potencial que precisan de homes con experiencia que vos axuden. Eu son agora ou capitán en ruta, ou ligazón entre ou director e vos ciclistas». Un rol diametralmente diferente ao de Carlos Canle. En tan só 22 días de competición, con 19 anos, o ourensán marabillou no 2020 nas filas do Proteam Burgos BH pola súa desenvoltura e capacidade para liderar catro días a xeral da mocidade na Volta a Portugal. Iso, recentemente chegado ao profesionalismo e a modalidade de estrada, tras ser campión de España de mountain bike e ciclocrós. Con «ganas de seguir aprendendo», Canle xa foi informado o seu director de que «vai depositar máis confianza en min, terei bastante liberdade para moverme e aprender en carreira».
A crise deixa só a Fernando Lopes no Gios Kiwi Atlántico de Enrique Salgueiro
O Gios Kiwi Atlántico é o máis parecido a un equipo profesional galego. Dirixido desde Vigo polo ex ciclista redondelano do Karpin Galicia Enrique Salgueiro, o proxecto arrinca o seu terceiro ano con licenza na terceira e última categoría profesional, a continental. Primeiro por Guinea Bisáu e desde a tempada pasada por Venezuela. Circunstancia que Salgueiro cualifica de anecdótica, resaltando que a xestión da escuadra localízase en Galicia.
A crise non lle é allea. Con só unha ducia de días de competición o curso pasado, repartidos entre España e Portugal, o director deportivo redondelano cruza os dedos para poder regresar a Inglaterra e Francia este ano, dando practicamente por descartado rodar en China e América, onde tiñan calendario no 2020.
Con dez corredores en nómina neste momento, soamente un deles é galego. O valdeorrés Fernando Lopes (25 anos), o único que continúa do primeiro proxecto continental, do 2019. O santiagués Alejandro Regueiro colgou a bicicleta e o vigués Xoel Días optou por deixar de rodar, este último sumándose ao equipo auxiliar da escuadra en calidade de masaxista.
Canto custaría un equipo de elite autóctono? Uns 900.000 euros
«Recordo ir ao Campionato de España a principios dous 2000 e haber 220 corredores profesionais; igual 14 deles galegos. Agora ves a 180, e deles 60-70 son elite». Gustavo César Veloso tira de números para debuxar a profunda degradación, en menos de 20 anos, do ecosistema ciclista español, que pasou de contar con ata trece escuadras nas diferentes categorías profesionais, a ao redor da metade no presente. Esta circunstancia endureceu o acceso ao profesionalismo das novas promesas españolas e, coinciden os contados profesionais galegos, aínda máis para as da nosa comunidade: «É un pouco triste a situación. Parece que é máis difícil ser ciclista profesional galego ca noutras rexións», comenta Delio Fernández. E hai razóns obxectivas que apoian a súa afirmación.
«A cousa está moi complicada. Vos equipos profesionais en España (apenas media ducia) teñen filiais. Se non estás a un moi gran nivel, por moito que un corredor ande, é moi difícil chegar estar nun deses filiais», explica Samuel Blanco . Como, engade, «en Galicia está demostrado que hai un bo nivel de ciclistas», a conclusión do razoamento do redondelano cae polo seu propio peso: «Só fai falta un equipo continental galego para eses rapaces que agora non teñen saída. Porque esa xente precisa de que poder vivir».
O adeus ao 2020 pechou unha década sen ese «equipo trampolín» que reclama Marque tras a desaparición do Xacobeo Galicia. Un proxecto que en catro anos viu pasar a ducia e media de ciclistas galegos. «En Galicia hai 12-15 corredores que poderían ser profesionais. A materia prima haina. Co clima e coa orografía que temos, ou que sae ciclista sae bo ciclista», explica Veloso. Evitar a desaparición prematura de tanto potencial pasa por ese equipo profesional autóctono. Unha ferramenta con capacidade, destaca o Avó, para multiplicar tamén o efecto chamada na canteira. O seu custo, uns 900.000 euros en categoría continental, con calendario europeo e un persoal de 14 corredores e 7 técnicos, auxiliares e xestores.