As pistas de pádel xeraron ao Porto unha débeda de 60.000 euros

Aínda que non chegaron a cumprir catro anos en funcionamento, as instalacións de pádel de Condesa Sport, a compaña ligada ao empresario Anxo Martínez Pérez, o antigo señor das orquestras coñecido popularmente como Lito, deixaron sin duda unha particular pegada en Vilagarcía. Un rastro que tería un mal resaibo económico de non ser porque Sanbrafit S. L., o grupo que asumiu a xestión do complexo, puxo sobre a mesa o diñeiro necesario para cancelar a débeda que esta controvertida concesión había xerado na Autoridade Portuaria. Unha cantidade que, segundo a acta do consello de administración no que se aprobou a transmisión da concesión, ascendía a sesenta mil euros.

O certo é que o transcurso daquela reunión deu pé ao que, polo menos aparentemente, constitúe unha contradición. O consello portuario aprobou en decembro do 2017 a desvinculación de Lito e o desembarco dos novos xestores. O prezo fixado para a transmisión foi de 75.000 euros, que se farían efectivos da seguinte forma: «A mercantil Grupo Sanbrafit S. L. abona ao concesionario 60.000 euros antes da autorización da transmisión para pagar a débeda que este tiña coa Autoridade Portuaria». Por outra banda, «a cantidade restante abonarase unha vez que se autorice a transmisión da concesión», tal e como recolle a acta daquela sesión. Unhas liñas antes, o consello afirma, con todo, que o concesionario, é dicir, Anxo Martínez, «atópase ao corrente no cumprimento de todas as obrigacións derivadas da concesión». Pero en ningún momento aclárase o equívoco nin se especifica en que consiste nin como se orixinou a débeda, se todos os pagamentos estaban en regra.

Para cando o complexo cambiou de mans, a situación insostible á que chegara o pádel portuario levaba meses protagonizando todo tipo de debates ao redor da Autoridade Portuaria. Foron o BNG e o seu conselleiro por encomenda municipal, o concelleiro Xabier Ríos, quen expuxeron o problema abertamente no organismo portuario. Corría o verán do 2017 e Ríos acusaba o Porto de desentenderse de calquera aspecto que non fose o meramente económico. O edil nacionalista quixo saber se o pádel pagaba regularmente as taxas derivadas da súa actividade, se dispuña de todos os permisos necesarios e, para rematar, se no seu seo existía un conflito de índole laboral. O Porto insistiu con rotundidade en que a instalación estaba ao día nas súas obrigacións económicas.

O consello insistiu con rotundidade en que o empresario estaba ao tanto das súas obrigacións

Portos de Galicia defendeu a actuación portuaria

O consello de administración de Vilagarcía non foi o único foro no que se expuxo o debate sobre a situación do pádel portuario. En xullo do 2017, este problema chegou á Comisión de Pesca do Parlamento de Galicia, naquela ocasión por iniciativa do grupo de En Marea. O presidente de Portos de Galicia, José Juan Durán, defendeu a concesión outorgada pola Autoridade Portuaria e reiterou que Martínez estaba ao corrente dos seus pagamentos.

Denuncias, bailes ao redor de Fexdega e naufraxio en apenas catro anos

A creación dunhas pistas de pádel en terreos públicos foi un empeño do exalcalde popular da cidade, Tomás Fole, que contra vento e marea quixo facelo realidade. O proxecto, a verdade sexa dita, naceu torto. Aquel bipartito que formaron o PP e Ivil apostou primeiro por privatizar unha parte de Fexdega para póla en mans dunha empresa que, xa se barruntaba entón, ben podería ser Condesa Sport. Curioso proceder nunha formación teoricamente liberal no económico, posto que na cidade xa existía unha iniciativa privada neste ámbito. Fole obviou á fundación de deportes na toma de semellante decisión e chegou a sacar a concurso a súa idea. O asunto, con todo, fracasou. Tras moita lea de papeis, e en plena refrega coa oposición, que conformaban PSOE, BNG e EU, o controvertido proceso quedou deserto.

O proxecto do PP atopou eco entón na Autoridade Portuaria, abrindo un aceso debate en Vilagarcía sobre a función prioritaria da devandita institución e a conveniencia de destinar terreos da súa titularidade a actividades alleas por completo ao tráfico marítimo de mercancías. O caso é que as pistas si saíron adiante neste segundo arreón, con denuncia do PSOE incluída, posto que as obras comezaron antes de que dispuxesen de licenza. Só para acabar naufragando catro anos despois. Menos mal que Sanbrafit chegou para sacar as castañas do lume, inxectar diñeiro e crear un ximnasio de primeiro nivel... á conta de desfacerse do pádel de marras. O devandito, torto.

---

---

---