As brigadas municipais iniciaron onte a retirada a man do cadillo, que crece desde o cordón das dunas cara ao paseo
19 sep 2018 . Actualizado ás 10:41 h.Non hai dúbida de que un dos protagonistas do verán en Vilagarcía foi unha pequena planta con flores azuis e amarelas e froitos espiñentos, que crece como un tapete na praia da Concha-Compostela. O abrojo ou cadillo reprodúcese a base desta sorte de sementes picudas que constitúen un verdadeiro pesadelo para os ciclistas, cuxas rodas sofren frecuentes picadas, e os propietarios de mascotas, cuxas patas levan tamén o seu. Tras identificar a orixe do problema grazas á colaboración da estación fitopatológica Do Areeiro, o Concello de Vilagarcía púxose onte ao choio para combater esta estraña e incómoda praga.
O de ao choio non é ningunha figura retórica. Os membros das brigadas municipais de Xardíns e Medio Ambiente que onte se afanaban na retirada do cadillo facíano de forma manual. Natural, posto que a intervención de calquera tipo de maquinaria non faría senón dispersar aínda máis os froitos das picadas e complicar o problema. O primeiro diagnóstico convence o concelleiro de Medio Ambiente, Lino Mouriño, de que a pelexa contra o abrojo non será cousa doado nin rápida. «O problema é que esta especie distribúe o seu froito na primavera, e é entón cando teremos que ter máis coidado, porque esas sementes verdes son as que dan lugar aos pinchazos cando secan», explica Mouriño. Por iso é polo que Ravella teña decidido repetir a campaña dentro duns meses. Polo demais confírmase que a área que orixinalmente ocupaba o cadillo limitábase ao cordón de dunas, desde o que ha ir expandíndose cara á pradería que crece sobre a area, tocando nalgúns puntos o mesmo paseo marítimo que une Vilagarcía e Carril.
Sen abandonar o ámbito vexetal, un segundo problema ha xurdido na capital arousá ao longo dos últimos días. Trátase do novo ataque de picudo que sofre a máis alta das palmeiras que flanquean o acceso á Casa do Concello. A pesar dos coidados prestados ao centenario exemplar, o escaravello acabou co brote que crecía na copa do espécime. Leste foi afeitado para agardar a primavera e buscar o seu destino, que ben podería inclinarse cara á talla.