Imposible tomarnos en serio

Ernesto Sánchez Pombo
Ernesto S. Pombo O REINO DA CHOIVA

CAMBADOS

benito ordoñez

26 jul 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Pode un cidadán, cun mínimo de cordura, tomarse en serio a batalla que libramos neste país contra o virus que nos chegou de Oriente? Quen teñen o deber de aplicar medidas efectivas e coherentes, están ao facer? Actúan á altura da gravidade do problema? E unha última pregunta: Toman as decisións quen teñen que tomalas ou hai certamente incautación de competencias?

Estamos a vivir, sen dúbida, un dos peores momentos da pandemia do covid-19, cunha explosión incontrolada de contagios e unhas previsións desalentadoras. Neste contexto observamos que o barullo non pode ser maior. O que vale en Cataluña non serve para Canarias e o que se fai en Euskadi, nada ten que ver co que decretan en Valencia . Que é o mesmo que o de Sanxenxo , A Illa, Cambados e Vilagarcía de Arousa.

Xa non é que carezamos dunha mensaxe única, que resulta imprescindible para lograr efectividade, senón que as medidas son dispares ante iguais situacións.

E por se isto non fose suficiente, as súas señorías decidiron cambiar as togas por batas brancas e están asumindo un protagonismo maior que o que tiveron e teñen epidemiólogos e virólogos que, a dicir dalgún togado, non son máis que médicos cun curso.

E con estas formulacións, as súas señorías pasaron a decidir o que non lles corresponde , nin por competencias nin por coñecementos. Como os hostaleiros, que substitúen á policía no control de acceso aos seus establecementos. Todos descolocados e cos papeis cambiados.

O doloroso deste camarote dos irmáns Marx, é que hai ano e medio que estamos na pelexa e deberiamos de ter aprendido algunha lección. Pero a medida que pasa o tempo, a insensatez vaise impondo ata que acabamos por acostumarnos a incorporala ás nosas vidas.

É imposible, á vista do espectáculo que ofrecemos, que quen nos ven desde a distancia tómennos en serio. Así temos aos nosos veciños -Francia, por concretar- máis próximos afeándonos a conduta e recomendando aos seus cidadáns que nin se lles ocorra pór un pé na nosa terra patria.

Tampouco podiamos agardar outra resposta ao desaguisado.

Menos mal que os norteamericanos, que son moi listos, acaban de recoñecer que temos «un presidente moi ben», moi sexi, moi guapo e que «é como a versión hispana de John F. Kennedy».

Iso é o que nos salva.