Recentemente chegada á universidade tivo que aloxarse nun hotel, terra dentro, fuxindo do desastre
14 sep 2017 . Actualizado ás 05:00 h.Ariadna Cordal quere dedicarse ao cine e que lugar máis cinematográfico que Estados Unidos para aprender o oficio. Aos seus dezanove anos fixo a maleta e cruzou o Atlántico rumbo a Florida para estudar en Eckerd College. O seu magnífico expediente académico serviulle de pasaporte para que a Facultade de Comunicación Audiovisual de Vigo seleccionásea para participar nun programa de intercambio internacional que a vai manter no estranxeiro ata o mes de maio. Co que non contaba a cambadesa é que, ao pouco de aterrar, ía vivir unha desas peripecias que lembrará toda a vida. Ariadna atopouse con Irma , e non foi precisamente un encontro apracible. Esta, a diferenza do personaxe que encarna Shirley MacLayne ás ordes de Billy Wilder, non foi nada doce. Este furacán con nome de muller paseouse pola costa de Florida a máis de douscentos quilómetros por hora, o que obrigou a miles de persoas a recoller os bártulos aprisa e correndo para escapar dos seus devastadores efectos. Nosa protagonista estivo entre eles, e pode contalo, sa e salva.
O catro de setembro comezaron as clases e o día sete xa houbo que evacuar a universidade. Ao principio foi todo un pouco caótico, relata. «Dixéronnos que tiñamos que deixar as residencia, a maior parte da xente volveu ás súas casas, pero o estudantes internacionais estabamos algo desorientados porque non tiñamos un lugar ao que ir. A universidade fíxose cargo de nós e leváronnos a un hotel en Orlando, a dúas horas en coche desde San Petersburg, que é onde está a universidade, preto do mar», segundo explica a nova. Desde o venres permanece no hotel, pendente das últimas noticias, atendendo as chamadas da familia -que vén de pasar por días de angustia- e facendo deberes, porque aínda que a escola pechou fai unha semana, os profesores seguen impartindo clase vía Internet.
Lonxe das fiestras
Terra dentro, en Orlando, Irma pasou no bico dos pés, aínda que se deixou sentir. «Notábase moito ruído fóra, pola chuvia e polo vento, pero aquí non pegou moi forte. O que si procurabamos era estar lonxe das fiestras, que era o que nos recomendaban desde a universidade, por se entraba algo voando polos cristais», relata. Criándose como se crío en Galicia, Ariadna sabe ben como gástanllas os ventos cando veñen cargados de choiva no inverno, pero o dos fenómenos extremos como Irma, Katrina e demais éranlle totalmente alleos. Ela puido afastarse do furacán a tempo, pero recoñece que pasou momentos de medo e incerteza polo que puidese pasar. Os danos en San Petersburg non foron tan graves como noutras latitudes pero, con todo, a normalidade non se renovará de inmediato, pois hai árbores que retirar e moito que limpar nas rúas, de modo que ata o luns non está previsto que reabran as aulas. Entón, si, Ariadna agarda poder arrincar dunha vez por todas coa rutina das clases e da vida de estudante, aínda que hai un tal José, outro furacán en cernes, que xa ameaza no horizonte.
A cambadesa xa estivera noutra ocasión nos Estados Unidos, pasando dúas semanas de vacacións na casa dunha familia, pero agora é diferente. É a primeira vez que viaxa soa e o ambiente é totalmente distinto, comenta. En Eckerd College coincidiu con estudantes de varios puntos do globo; de Austria, Xapón, Italia..., e españois tamén, como non. Co que non se topou aínda é con galegos, pero todo se andará. A súa aventura polas Américas non fixo máis que empezar pero xa tivo tempo de botar de menos a comida de casa e o tapeo. «O que máis boto de menos é a comida. Aquí é de moi mala calidade e a froita é tamén moi mala. E boto de menos Cambados. Aquí é todo moi grande, hai que ir a todas partes en coche», indica.
Estados Unidos é outro mundo e ela ten ganas e está na idade de exploralos, se pode ser, detrás das cámaras. No seu terceiro curso de Comunicación Audiovisual xa ten moi claro que quere dedicar o seu futuro ao cine. As súas preferencias pasan pola realización, aínda que é pronto para pechar portas. «De momento quero aprender para atopar o que se me dea mellor», e agarda que a súa experiencia en Florida sirva para despexarlle o camiño. Non elixiu unha profesión doado. «Xa o sei, é moi difícil atopar un traballo fixo, pero iso tamén e a parte bonita do cine, que nunca sabes a onde te vai levar».
Primeiros pasos no instituto
A súa vocación foi temperá. Estudando no instituto Francisco Asorey de Cambados xa facía os seus primeiros pasos editando vídeos e coa fotografía. Na facultade en Vigo participou nun programa de cine experimental con Oliver Laxe e a súa ilusión agora é poder chegar a facer unha película. Todo se andará.
De momento o que lle toca é aproveitar ao máximo a oportunidade que lle brinda estar nunha universidade que, de non ser polo financiamento público, resultaríalle inalcanzable. O prezo do curso rolda os 50.000 dólares, pero ela vai con case todo pago: a residencia, a comida e as taxas da facultade. E o idioma? «Desenvólvome ben. Tiven unha boa nota en inglés e escoitar música e ver as series axudoume moito. As películas e series deberían emitirse en versión orixinal porque o idioma orixinal aporta máis», reflexiona.