O slogan «Cidade de Arousa» esconde un complexo e unha aspiración a algo que xa temos
22 ene 2023 . Actualizado ás 05:00 h.Acaba xaneiro e volve Fitur. Pero que é Fitur? Pois nin máis nin menos que unha feira de turismo para que as empresas de publicidade inventen sen parar frases ocurrentes e eslóganes intensos que serven, fundamentalmente, para informar os veciños de que o seu pobo é precioso: durante a pasada semana, os medios de comunicación locais de toda España se encheron de mensaxes para anunciar aos de Rianxo , Ceuta e Sestao que viven nun sitio estupendo, algo que eles xa sabían, pero, polo si ou polo non, chega Fitur e lémbrallo.
O segredo do turismo é o conto que lle botes. Por que non hai cola para ver os petróglifos de Bamio mentres no Reino Unido ou Francia hai colas para ver unha pedra cunha hendidura e cobran entrada por iso? Pois porque aquí non lle botamos conto nin temos opcións claras. España, por exemplo, hai tempo que apostou por unha imaxe e por un emblema e acertou: o sol. Punto. Desa idea forza non se separa xamais. Pode completala co Spain is different, o Sorrí, estás en España ou o Máis do que che imaxinas, un slogan este último que xa foi utilizado por oito países. Pero a base de todo é o sol e esa aposta hanos convertido nun destino imbatible.
A felicidade como tema
Hai un tema predominante na literatura Fitur: a felicidade. Fiyi: Onde a felicidade che atopa, Dinamarca: O lugar máis feliz da terra, Bután: A felicidade é un lugar... Antes, esas frases eran máis da lúa traseira do coche que de Fitur. A que máis me gustaba era unha que levaban os coches na cidade onde estudei o bacharelato, en Zamora. Contiña un slogan que non foi superado en ningunha Fitur. Rezaba así: Eu, tranquilo, veraneo en Zamora. Era o zen antes do zen, o mindfulness antes de que se inventase, a pureza espiritual e o antiestrés en estado de graza: veranear en Zamora. Anunciar no teu automóbil que veraneabas en Zamora era como pegar no cadro de mandos a San Cristóbal, un santo que nunca existiu, para que nos protexese.
Pasear por Fitur é volverse tolo porque todo o mundo presume de voitres e de anátidas, todas as rexións ofertan as súas rutas do viño, as súas fervenzas de auga pura, as súas praias paradisíacas, as súas cidades paseables, uns miradoiros que quitan o hipo e unha gastronomía auténtica. Nos pavillóns rexionais e provinciais, celébrase unha media de vinte presentacións e actividades cada día e nesta edición, na caseta de Turespaña, Vilagarcía expón a súa nova estratexia turística, baseada na frase forza: A cidade de Arousa.
O pavillón galego
Para entretemento dos nativos, que sempre que chega isto de Fitur agardamos algún desencontro e algunha disputa, este ano temos movida porque Vilagarcía pediu presentar a súa oferta no pavillón galego e alí dixéronlles que só aceptaban comarcas, deputacións e geodestinos. Como non somos nada diso, Vilagarcía busco amparo no pavillón de Turespaña, que é un organismo máis próximo ao Goberno e, xa que logo, máis próximo ás teses políticas do equipo municipal de Vilagarcía.
Vilagarcía é o que é, non cambiou do ano pasado a leste. A cuestión é como se envolve e preséntase o paquete de atractivos para que dean ganas de abrilo. Neste Fitur, no envoltorio do paquete seremos Cortegada e tamén seremos un xardín de excelencia, a ría máis produtiva do mundo, unha oferta cultural rica e diaria, unha orixe do Camiños, dous aeroportos a menos dunha hora e tren directo con Madrid, que, ben mirado, é o verdadeiramente transcendente e novo.
O de Cidade de Arousa xa nolo inventamos o fotógrafo Vítor Mejuto e un servidor fai un cuarto de século, cando saïamos ao balcón da delegación de La Voz e pediamos silencio para escoitar como Vilagarcía de Arousa se estaba convertendo en cidade. Agora, esa conversión hase convertido en slogan patentado. Nós regalámolo gratis, pero adiantámonos aos tempos e entón, a verdade, as concellarías de Turismo eran terceira división e dábanselle ao concelleiro máis simpático, que de orzamento tiña iso: a súa simpatía.
Como o estamos facendo
Hoxe, o turismo hase convertido nunha forza económica tan poderosa que abondou un pequeno bajón para que Andalucía e Canarias teñan descendido aos dous últimos lugares da lista de rexións españolas pola súa renda per capita. Pero estamos a facelo ben en Vilagarcía? Ocorrencias á parte, polo menos non estamos a meter moito a pata. Jordi de San Eugenio Vela é doutor en Comunicación, profesor na Universidade de Vich e experto en marcas e territorios. Sinala o doutor San Eugenio dous erros á hora de intentar fomentar o turismo nun territorio. Un é o de querer ser como. Este profesor sostén que as copias son fatais. É dicir, non somos como Brighton nin como Sanxenxo: somos Vilagarcía. Outro erro é investir en crear marcas e logotipos en lugar de crear un modelo de territorio. Xa temos un modelo: esa cidade chaira, paseable, sen coches, pedaleable, con mar, cultura e gastronomía. O slogan Cidade de Arousa non serve: esconde unha aspiración e un complexo cando xa somos unha realidade.