«Este non foi un varamento normal; os golfiños querían estar no río»

Rosa Estévez
rosa estévez VILAGARCÍA / LA VOZ

AROUSA

CEDIDA

Dous exemplares de golfiño que remontaran o Ulla morreron a tarde de Reyes; un en Padrón, outro en Boiro

07 ene 2020 . Actualizado ás 21:07 h.

Nas instalacións do Cemma practicáronse onte pola mañá as necropsias aos corpos de dous dos golfiños que o domingo, véspera de Reyes, chegaron ata o fondo da ría de Arousa e intentaron remontar as augas do Ulla. Eran cinco exemplares cuxa presencia canle arriba -algún chegou mesmo a Pontecesures- causou unha profunda sorpresa entre quen os vían pasar. Con todo, os golfiños non traían consigo alegría e boas noticias. Aquel mesmo día, unha femia morreu nunha praia do Barbanza; da súa cría perdeuse o rastro. E o luns pola tarde, a última hora, o Cemma recibiu a noticia doutros dous falecementos.

Un dos corpos atopados o luns era o do exemplar que pasara a xornada nadando en augas profundas do Ulla, en Pontecesures: a última hora da tarde, el mesmo achegouse ata a beira do río, en Padrón. Os esforzos do GES desta localidade por rescatalo resultaron infrutuosos.

Final en Mañóns

O outro corpo atopado o día de Reis apareceu na praia de Mañóns, en Barbanza. Tratábase dunha femia que, pola mañá, fora rescatada en Catoira e liberada posteriormente no porto de Vilagarcía, onde se achaban outros dous exemplares da manda. Destes, igual que do cachorro que perdeu á súa nai, nada se sabe de momento. O luns a última hora uno pareceu varar na rampla do porto, pero el mesmo conseguiu volver á auga. Que foi deles? O Cemma segue buscando unha resposta. Pero esta tardará en chegar, porque os seus medios «non son os do CSI, que en cuestión de horas fai todas as análises e ten todos os datos. No noso caso, o importante é facer as necropsias, recabar toda a información posible e tela dispoñible para cando a poidamos analizar», explica Alfredo López, da Coordinadora para ou Estudo dous Mamíferos Mariños.

«Este non foi un varamento como calquera outro», explicaba onte López. «Non se trata de que os animais estiveran desorientados ou perdidos, nada diso. Un animal que está nadando no medio do océano, se chega a unha ría, é porque é o que el pretende. Que pasa, que xorden problemas, porque non coñecen a costa nin os ríos», explica o científico.

Fixaran o seu rumbo

En calquera caso, asegura que os golfiños fixaran o seu rumbo, «asistimos ao final dun proceso que intentamos reverter, pero que ao mellor para telo conseguido teríamos que ter actuado antes». É dicir: «Aínda que os levásemos cincuenta veces ao medio do mar, cincuenta veces ían volver a terra, porque era o que eles querían». Por que? Esa é a pregunta para a que, de momento, a ciencia non ten resposta. Os exemplares padecían algunhas enfermidades crónicas, pero non estaban en mal estado de saúde. Iso si, «levaban tempo sen comer e chegan ao río; a auga doce os rehidrata e comezan a sentirse mellor. Atópanse mellor que no mar, así que simplemente prefiren estar no río», explica Alfredo López, quen aclara que «non é que os animais decidisen vir morrer ao río».

Desde o Cemma intentarán pescudar as causas deste estraño varamiento na ría de Arousa. E estarán pendentes, tamén, da sorte dos tres exemplares dos que onte pola tarde seguían sen ter noticias.