«A sociedade galega ha arrinconado aos narcos»

Rosa Estévez
r. estévez VILAGARCÍA / LA VOZ

AROUSA

MARTINA MISER

Denuncia e prevención; eses son os alicerces dunha entidade que leva 25 anos de loita contra as drogas

16 ago 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Aos escritores non lles gustan os malos que son moi malos, nin os bos que son moi bos. Aos escritores gústanlles os personaxes que se moven nas gamas dos grises, das luces e as sombras. A realidade, teñen razón, está chea de matices. Pero tamén hai verdades rotundas. Verdades que son tan duras, que para referirse a elas hai que utilizar palabras contundentes. O presidente da Fundación Galega contra ou Narcotráfico, Manuel Cachaldora, emprégaas cando se refire aos narcotraficantes como «inimigos da saúde que matan xente». Sen ambaxes. Sen eufemismos. A realidade, ás veces, debe escribirse en branco e negro. E iso é o que, desde hai 25 anos, intentan facer os integrantes dunha fundación da que é xerente Fernando Alonso.

«Nacemos como unha plataforma no ano 1994, así que estamos a celebrar os nosos 25 anos de historia», relata Alonso. O colectivo articulaba a «resposta social e civil a un problema que sufriamos de forma descarnada na comarca do Salnés pero que padecía, en xeral, toda Galicia». Naqueles anos duros, a droga habíase convertido nunha epidemia da que ninguén se libraba. Chegaba ás rúas das cidades e dos barrios da man de homes que acabarían facéndose famosos, convertidos en protagonistas de mitos e lendas varias. Capos que iniciaron o seu camiño «amparados polo parapeto do contrabando do tabaco, que era algo socialmente moi xustificado», pero aos que se lles acabou caendo a careta. «Enfrontarse a eles naqueles momentos e arrincarlles a máscara era algo que requiría certa valentía. Pero había homes e mulleres dispostos a facelo, e fixérono», relata Alonso. Á luz dos seus crimes, o rostro amable «de quen pretendían ser mecenas porque apadriñaban clubs de fútbol» aparecían desfigurados pola roña do negocio que os facía ricos. E a sociedade, empachada de fillos mortos, non puido mirar cara a outro lado. «Acabouse con aquela sensación de impunidade coa que operaban, organizando os desembarcos en restaurantes, tan tranquilos a plena luz do día. Agora, os narcos están á marxe non só da lei, senón tamén da sociedade, que os ha arrinconado, que os marcou como o que son: delincuentes, criminais, traficantes de veleno».

Fernando Alonso fala desde a sede da Fundación Galega contra ou Narcotráfico, que ten a súa sede na praza de Galicia, no corazón de Vilagarcía. A tan só uns metros, o luns, a Garda Civil despregaba un amplo operativo que se saldou coa detención de dez persoas ás que se vincula co tráfico de cocaína e marihuana.

O longo camiño

E é que, aínda que as cousas cambiaron moito, segue quedando por diante un longo camiño. «Hai moito por facer, e é algo que temos que facer entre todos», sinala Fernando Alonso. El celebra todos os golpes que as forzas da orde asestan a quen se dedican a traficar coa morte. E, desde a Fundación, intentan pór o seu gran de area para crear un contexto no que os narcos se sintan incómodos, a contragusto; onde non teñan razón de ser.

De aí, o empeño da Fundación Galega Contra ou Narcotráfico en despregar en calquera recuncho de Galicia campañas de prevención e de sensibilización social contra o consumo de drogas. Esas accións forman, xunto coas iniciativas para prestar axuda a quen caeron nas redes das drogas, unha das bases da organización. A outra se asenta no terreo da lei. E é que, á fin e ao cabo, naceu esta organización como reacción á sentenza do Caso Nécora. Unha sentenza que soubo a pouco a todas aquelas persoas que se implicaron na loita contra as redes do tráfico de estupefacientes.

É nesa esfera na que se asenta o servizo de xestión de bens comisados aos narcotraficantes. Un servizo xestionado pola Fundación, en colaboración co Colexio de Procuradores da Coruña, que pretende ser unha ferramenta útil para devolver á sociedade aínda que só sexa unha mínima parte do que os narcos lle quitan. Desde que entrou en funcionamento en 2016, grazas a este mecanismo se recuperaron 157.244 euros procedentes da poxa de vehículos e outros bens comisados en distintas operacións. Pero o diñeiro non é o máis importante. O fundamental é demostrar, a quen queira mirar aos ollos á realidade, que ser narco non é rendible. Que a impunidade se rematou, e que quen a fai, págao cos bens que obtivo a conta da desgraza allea.

Desa forma, a Fundación segue avanzando nun campo de batalla cheo de vítimas, de verdugos e tamén, de valentes. Eses que tanta falta fan.

157.244 €

Servizo de xestión de bens incautados ao narcotráfico

Púxose en marcha en 2016 e permitiu recadar este diñeiro grazas á poxa de 23 vehículos.

68

Total de bens xestionados

Proceden de unidades xudiciais de Vilagarcía, Vigo, Cangas, Porriño, Lugo, A Coruña, Santiago, Ourense, Betanzos, Madrid ou Cataluña.

24

Peticións para uso social

Moitas entidades interésanse por acceder a vehículos ou ordenadores para as súas actividades

O colectivo foi «unha resposta social e civil» a un problema que se cobraba vidas