O estraño asfaltado de Bamio

Antonio Garrido Viñas
antonio garrido VILAGARCÍA / LA VOZ

AROUSA

MONICA IRAGO

Os veciños están que rabean ante a solución para arranxar o viario; unha grava miúda moi esvaradía que enche de pedras as beirarrúas

20 novs 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

«Co que nos custou que nos pintasen o paso de peóns na parada de autobús e agora tapáronnolo», lamentábase unha veciña de Bamio. Ese problema é, con todo, o menor e o de máis doado solución dos que trouxeron as obras de asfaltado do viario PO-192. Unhas obras estrañas, que deixaron o lugar cheo dunha grava miúda que invade beirarrúas e leiras e que constitúe todo un perigo porque parece calquera cousa menos segura.

Do seu perigo ben sabe un veciño, ciclista habitual, que probou a dureza do chan practicamente o primeiro día que comezaron os traballos, ao derrapar a súa bicicleta sobre a grava miúda. O certo é que un paseo co coche desvela que as piedrecillas van cara a todos lados. O ruído é importante e convén tomar precaucións cos vehículos que che preceden, a risco de que a lúa do coche sufra algún impacto.

En realidade, todo o proceso de asfaltado deixou moitas máis molestias que as habituais nestes casos. A sinalización brillou pola súa ausencia nalgúns tramos e houbo momentos nos que, segundo denuncian algúns veciños, os dous carrís de circulación estiveron cortados, co que practicamente estaban encerrados nas súas casas sen poder sacar o coche. Houbo quen tivo que dar marcha atrás durante un bo tramo nun viario costa arriba e con pouca visibilidade porque non lle permitiron entrar ao que estaba a ser reparado. Nin nun sentido nin no outro.

Os veciños temen que coa chegada das choivas todo se converta nun terreo aínda máis esvaradío. O certo é que onte se podían xuntar sen maiores problemas as cheas de grava miúda que cada cal quixese porque está por todos lados. Cada vez, é verdade, en maior cantidade sobre as beirarrúas e tamén chegan ás leiras que rodean o viario.

A sensación en Bamio, en fin, é de cabreo xeneralizado ante unha situación que non acaban de entender. En realidade, o gran problema que teñen por alí, que é o da seguridade dos peóns nun viario moi transitado e polo que moitos vehículos pasan a unha velocidade máis que notable, segue sen resolverse. A conexión co nó do Salgueiral segue no aire e a zona é un auténtico perigo porque pola PO-548 pasan catorce mil vehículos ao día.

Ademais do paso de peóns -agora tapado, supoñen os veciños que só temporalmente, polo material que os operarios depositaron sobre o viario-, o outro pequeno gran triunfo que conseguiran en Bamio era a instalación dos semáforos... que non comezaron a funcionar aínda. Foi Ravella quen comprou os dispositivos e quen se encargou da súa instalación. Isto sucedeu nada menos que no mes de xuño, pero desde entón ninguén deulle ao botón para acendelos.