O director xeral do Obradoiro subliña a fidelidade da afección e os patrocinadores nun curso complicado
15 ene 2021 . Actualizado ás 18:49 h.Cumpre a súa novena tempada no Monbus Obradoiro. Cada curso é un desafío ás matemáticas, sabendo que boa parte do éxito do proxecto dependerá dunha variable difícil de controlar: o acerto nas fichaxes de xogadores que chegan sen pedigrí. Desde o pasado mes de marzo todo se complica co covid-19 e agora o foco apunta en tres direccións, unha nova e dous habituais: saír da corentena, salvar a categoría e cadrar as contas. Se lle chamaron Prudencio no canto de José Luis, xurdirían dúbidas respecto de se era un nome ou un cualificativo. Nunca se sae do guion. Nin por equivocación.
-Como están levando a corentena?
-Permítame, en primeiro lugar, agradecer as numerosas mostras de cariño e de ánimo de todos aqueles que se interesaron por nós. Indo á súa pregunta, do xeito máis positivo que somos capaces, pondo en primeiro plano a saúde individual e colectiva, e tratando de aproveitar o tempo ao máximo. A volta á cancha vainos a esixir moito a todos os niveis.
- Algúns, poucos, libraron, hai asintomáticos, casos con distinto grao de afectación... Este coronavirus é unha ameaza indescifrable?
-Creo que hai persoas moitísimo máis capacitadas que eu para responder a esa pregunta. Falamos con compañeiros doutros equipos que pasaron por esta situación, e o certo é que ninguén tivera tantos casos con aparición de síntomas. Pero agora o que queda é ir recuperando do mellor xeito posible, facendo ben o que depende de nós, e afrontar con optimismo e ilusión a segunda metade da tempada.
-Encaran a volta á normalidade. Como se presenta o 2021?
-Por moitos anos que levemos, eu valoro enormemente estar na Liga Endesa, e máis desde unha cidade como Santiago de Compostela e nun proxecto como o do Monbus Obradoiro. Os que estamos neste mundo temos a fortuna de traballar en algo que pode proporcionar algunha alegría a xente que se cadra non o está pasando ben. O novo ano, como para todas as empresas e familias deste país e de case todo o mundo, preséntase con moitas incertezas, pero tamén coa certeza de que o que sexamos capaces de dar cada un é o que nos vai marcar o noso futuro, individual e colectivo.
-As contas están baixo control mesmo no caso dunha campaña completa a porta pechada?
-Cando ocorreu a pandemia fixéronse os deberes, tratando de mirar a situación coas luces longas e cunha xenerosa suma de esforzos, desde o consello de administración, pasando por patrocinadores, xente do club, afeccionados... Case todo o mundo estivo á altura. No entanto, cada partido que xogamos sen público é un duro golpe e esta situación non se pode prolongar de xeito indefinido.
-Que mensaxe trasládalle á afección?
-En primeiro lugar, unha mensaxe de agradecemento, tanto aos afeccionados como aos patrocinadores. A súa fidelidade e o seu apoio é o que mantén vivo o proxecto nas actuais circunstancias que nos tocou vivir a todos. Os humanos, porque estamos feitos así por supervivencia, pensamos linealmente e proxectamos moito a experiencia recente, tendo dificultades para tomar unha perspectiva maior. Pero se somos capaces de facelo, darémonos conta de que pronto volveremos estar xuntos no Multiusos de Sar cantando un Miudiño ao que daremos o tremendo valor que ten.
«O futuro do equipo dependerá máis do bloque que dunha posible incorporación»
O final da corentena está preto e a tempada continúa. Un das frontes que deberá resolver o Obra a curto prazo é o de se acode ao mercado de bases.
-Cal é o plan de ruta con Kartal Ozmizrak?
-A lesión do seu nocello é complexa, e non se ha reabsorbido en todo este tempo, a pesar de probar con varios tratamentos. Agora irase sometendo a unha carga de traballo progresiva, que dirá se se pode incorporar ao equipo ou ten que pasar polo quirófano.
-En caso de ter que fichar, como está o mercado?
-Para o Monbus Obradoiro nunca é sinxelo fichar en plena tempada, pois o número de xogadores redúcese. O posto de xogo en concreto e a normativa de pasaportes complícano todo un pouco máis. De todas as maneiras, creo que o futuro do equipo vai depender máis do bloque, das prestacións que ofrezan os xogadores que xa temos, que do que poida achegar unha posible incorporación.
-Tamén está por ver a evolución de Pepe Pozas, que apunta ben pero non deixa de entrañar un risco.
-Si, Pepe vén arrastrando un problema no astrágalo, e agora tivo que estar demasiados días afastado das mans de Tomás e Álex. Pero tamén estou convencido de que isto non vai poder con el e que estará sobre a pista no noso próximo partido.
-O equipo empezou como un tiro, pero despois partidos como os de Tenerife e Murcia non deixaron bo corpo. Cal é a medida deste Obradoiro?
-Creo que temos un equipo implicado e ben traballado. Xa sabe que non son moi partidario de facer valoracións categóricas cando aínda estamos en metade do río, pois ademais seguro que serían diferentes se partidos como os de Valencia ou Joventut tivese desenlaces diferentes. A medida deste equipo marcaraa principalmente a mentalidade que sexa capaz de demostrar para dar pasos adiante a pesar das dificultades.
-Cantos partidos viu durante a corentena? De que ligas?
-Uns cantos, máis de trinta e menos de corenta, déixeme miralo, de seis ou sete ligas. Tamén houbo tempo para ler algún libro cortesía de Isma Navarrina, obradoirista a quen aproveito para saudar por ter superado a enfermidade antes que nós.
«Os nosos números non son os dun club de fútbol»
Tocan tempos complicados e empeza a soar o runrún de que algunhas entidades son partidarias de alzar a voz ou mesmo de dar un paso máis.
-Hai clubs da ACB partidarios de parar a competición?
-Non son moi propenso a falar destes temas fóra da Asemblea ACB. Pero bo, cando ti che estás desangrando porque non che deixan meter público, nin sequera con todo tipo de restricións de capacidade, medidas sanitarias e de distanciamento, e nos mesmos recintos permítense concertos e outros espectáculos deportivos con espectadores... Pódese entender case todo, menos a incoherencia. E os nosos números non son os dun club de fútbol.
-Que lle di o olfacto, cre que se poderá completar a campaña sen máis sobresaltos que os do covid-19?
-Esa é a idea. Os clubs estamos facendo moitos esforzos, económicos, de cambio de programacións, de encadenamiento de partidos, etcétera, para que así sexa.
-Por dar un dato. Teñen unha estimación do que gastarán en PCR? Ou, sen entrar en partidas, o sobrecusto do que implica loitar contra o covid-19?
-Oxalá o impacto económico do covid-19 circunscribísese ás probas, pois tratándose de cantidades elevadas, o son moito máis a que estamos a deixar de ingresar debido á pandemia. Temos diversas estimacións de danos, pero todo depende de cando se abran as portas. Mentres se prolongue esta situación, somos un sector en perigo
-Este luns volven os adestramentos, aínda que cun número moi reducido de xogadores?
-Eu non me atrevería a dicir que volven os adestramentos cando soamente teremos a dous xogadores dispoñibles. Agardo que durante a semana se poidan ir sumando efectivos nun estado de salu