Pozas: «Ás veces sae un xogador que ten un día fantástico e méteche trinta»

ANDAR MIUDIÑO

XOAN A. ADOITAR

O base confía no traballo do equipo para cambiar a mala serie de resultados das últimas xornadas

24 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Non está sendo un ano doado para Pepe Pozas, por esa lesión que lle chegou no seu mellor momento da tempada. Pero con vento de cara, de costado ou de cola, o capitán sempre ten bo talante.

-Non é a primeira vez que o Obradoiro entrega un primeiro comodín pola tranquilidade.

-A verdade é que non me acordo de situacións anteriores. O ano pasado, por así dicilo, foi bastante tranquilo polo que levabamos andado. Perdemos dous partidos en casa, pero non de xogarnos algo ao cento por cento. Son partidos da Liga , que queremos gañar, como todos os demais, pero que se nos escaparon por pequenos detalles.

-O do sábado tampouco é definitivo, nin para o GBC nin para o Obra, pero é dos que dan moita vida ou a quitan.

-Si. Obviamente, cando estás ao final da tempada a xente dálle moita importancia a todas esas vitorias que, por así dicilo, dalgún xeito conta con elas. Pero cada partido é un mundo. Nin se pode dar por perdido un cando vas xogar contra un rival de Euroliga nin obviamente dar por gañado calquera dos que veñen. Hai que intentar facelo o mellor posible en cada partido, dá igual o rival.

-Manresa, Zaragoza e Fuenlabrada en Sar. Nos tres o equipo colleu vantaxe, e perdeuna moi rápido. Un refacho de Toolson, os triplos de Nacho Martín, o outro día Rowland e Cruz... Ao Obra cústalle pór pausa e administrar as rendas?

-Darlle pausa... Non podemos darlle pausa aos tempos que ten o partido. Nestes tres, por exemplo, chega un momento en que estamos a facer tiros moi claros e que fallamos. O sábado, sen ir máis lonxe, hai un triplo de Kyle, despois dunha transición, vaise o rebote longo e cústanos unha bandexa. Hai situacións que che vas atopando. As vantaxes de Manresa e Zaragoza non foron tan grandes como a de Fuenlabrada. E sabemos que nun minuto calquera pode facer un parcial de 7-0. Son cousas que poden pasar.

-Talvez este equipo ten menos perfil defensivo en comparación con outras tempadas?

-Fai unhas cantas xornadas creo que eramos o sexto ou sétimo mellor da Liga en defensa.

-Non ía a reflexión tanto polos números canto polas sensacións.

-Os últimos partidos anotáronnos bastante. Ás veces sae un xogador que ten un día fantástico e méteche trinta. Son xogadores e momentos que determinan os partidos.

-Loxicamente, en Zaragoza dirán que como puido facer dez triplos Vasileiadis, ou en Burgos o mesmo con Simons.

-Así é. Todo o mundo planea os partidos para que lle saian ben, pero ás veces non saen ben, ou non se executan ben. O que hai que facer é traballar e buscar o porqué para pórlle remedio.

-Todas as derrotas doen, pero a cara do vestiario este sábado era de máis pesar.

-É que o viamos tan preto, con tantas opcións de gañar, e ao final ir. Esas sensacións e sentimentos ao final do partido son difíciles de explicar. Seguimos traballando moi ben, pero neste refacho non están chegando as vitorias. Agardemos que cheguen.

-Por certo, acabou o partido con problemas físicos?

-O día antes deime un golpe no xeonllo no adestramento. Se me inflamó e tiven problemiñas. Quentei ben e ía sen problemas. No descanso, ao arrefriar un pouco, volveume doer. E cando me levei o golpe con Chema, molestoume un pouco máis. Aínda me molesta algo, pero agardo que a semana vaia sen problema, con protección e cariño, intentando que ninguén me dea.

-Vai ser difícil esta tempada, porque llas leva todas.

-Bo, iso quere dicir que se me levo golpes é porque estou na pista e contan comigo.

-GBC vén de gañar catro de seis partidos. Talvez por amais do agardado. Pero as catro que levaba nos 22 anteriores poden inducir a engano.

-Perderan moitos partidos no último segundo. O de Valencia, por exemplo, cun canastón de San Emeterio e un tiro final de Nevels que non entra. O refacho agora é moi boa. O que hai que analizar é o equipo e as pezas que ten. Burjanadze non empezou por lesión, fixeron fichaxes... É un equipo non novo, pero si cambiado.

-É tamén un equipo que busca moito as accións individuais?

-É que ten calidade. Cada un tira do que mellor lle vai. Teñen moitos xogadores con moitos puntos nas mans. No momento que encadraron un pouco como vai o ataque están a anotar moito e xogando moi ben.

-A nivel persoal está sendo a súa tempada máis complicada?

-É a primeira na que me lesiono. Despois volvín, pero non é o mesmo. Había que coller o ritmo. Tiven dous partidos moi malos, contra o Breogán e o do outro día. Pero creo que fun collendo o ritmo e tamén tiven partidos bos. Pero si é verdade que é a máis dura, polo feito de que nunca me lesionou e porque tiven que parar totalmente. Non podía facer nada. Só ver os adestramentos.

-Desde a pista notan que Sar baixou algo na súa empurre?

-Bo, cando non pitan unha falta e noutras accións sigo vendo as mesmas ganas. Tamén o equipo ten que axudar para que a xente che axude a ti. Non hai nada que reprochar.

-Non se trata de reproches. De feito, houbo aplausos a pesar da decepción da derrota. Pero parece que non entra en combustión dun xeito tan continuado.

-A verdade é que ao estar tan metido no partido custa medir se fan máis ou menos ruído, ou se tardan máis. Pero nos momentos quentes nótanse.

-Xa se o do partido a partido pero, ninguén fai contas?

-É que non ten sentido facelas. Nunca sabes que pode pasar. Tes que estar ao cento por cento no que depende de ti, sen agardar a ver que fan ou poden deixar de facer os demais.