Os tres buques equiparían os primeiros motores Maybach M. B.
27 feb 2021 . Actualizado ás 05:00 h.En 1909 fundouse a fábrica alemá de motores Maybach, recoñecida nos seus inicios por motorizar os dirixibles Zeppelin, durante a Segunda Guerra Mundial fornecía o seu material para uso militar, sobre todo aos carros de combate Panzer. Na posguerra especializouse en motores para locomotoras ata que en 1960 fusiónase coa rama de motores pesados de Daimler Benz dando lugar á Maybach Mercedes -Benz GmbH e en 1969 convértense na MTU Friedrichshafen de maior presencia no mundo naval, onde era case nula.
Os problemas dos Mercedes nos primeiros cinco anos de explotación pesqueira foron determinantes no futuro da empresa
A compaña armadora CYDSA (Castro e Díaz S. a.) formada polo xixonés Constantino Castro Barrenechea que achega o Costallana á empresa, o coruñés José Díaz Sobrido que achega o Costanosa, e ambos en conxunto o Costa Montañesa, e o luanqués Anxo Lázaro García que exerce de presidente da sociedade e achega o Costaclara, fanse con catro motores Maybach Mercedes Benz a principios de 1965 para equipar os seus tres buques programados nos estaleiros Cantábrico e Riera . Os motores do tipo MB820 proceden do equipamento programado para locomotoras, son de 12 cilindros 4T de 175 x 205 mm, sobrealimentados e reversibles entregan 770 HP a 1400 rpm, (oficialmente MB declara 850 HP a 1800 rpm) son motores rápidos de bloque de aluminio, moi lixeiros e a lubricación dos turbos non é independente. Os buques ademais equiparán un grupo Mercedes Benz de 220 HP para maquinilla de arrastre con dinamo de 60 KW e un grupo Barreiros de 110 HP con dinamo cola de 50 KW. Os problemas dos Mercedes nos primeiros cinco anos de explotación pesqueira serán determinantes no desenvolvemento e desaparición da empresa.
Costallana, o número 49 (GI-4-1671 E.E.P.Z.)
Construción número 49 do Estaleiro Cantábrico e Riera de 35.14 metros de eslora por 7.22 metros de manga, desprazaba 262 TRB. Ía ser botado co nome Costa Verde que se cambia a Rocamar; ambos, por estar en uso, cámbianse polo de Costallana. Botado en marzo de 1965 entrégase un 21 de xuño de 1965 para operar ao arrastre de altura en augas de Gran Sol. O 2 de maio de 1966 rebenta o bloque motor e con menos dun ano instálaselle o Mercedes que venia para o Costanosa nos Talleres Casal da Coruña. O 22 de xullo de 1970, rebenta de novo o motor e o estaleiro xixonés instala un motor Mercedes igual pero de bloque marinizado.
Os barcos de Cydsa traen graves problemas e en novembro de 1980, tras ser embargados, pasan por adxudicación xudicial ao Banco de Crédito á Construción S.A. Tras permanecer amarrado na Coruña, é comprado por Produtos Canarios do Mar (Procamar) de Santa Cruz de Tenerife, pero non chega a ter actividade.
En febreiro do ano 1982, o Costallana é comprado polo armador José Vale Vázquez para ocupar o seu censo o palangreiro de Burela Vale Fraga na chamada «flota dos 300», en augas da UE onde se acaba de ingresar.
En abril de 1984, despézase nos Estaleiros Valiña das Jubias, polos talleres Oxicortes Lema, e a súa tonelaxe destínase a unha nova unidade da atunera bermeana Pevasa S.A.
Costaclara (GI-4-1678 E.E.I.J.)
Construción número 50 do Estaleiro Cantábrico e Riera de 35.14 metros de eslora e 7.22 metros de manga, desprazaba 262 TRB. Ía ser botado co nome Costa Branca, que se cambia a Aramar, ambos por estar en uso cámbiase polo de Costaclara. Botado en marzo de 1965 entrégase o 31 de agosto de 1965 para labores de arrastre de altura en augas de Gran Sol. O 29 de marzo de 1969 cámbiaselle o motor Mercedes a petición do armador polos problemas ocasionados na primeira serie dos instalados. É embargado en 1979, co resto de barcos de Cydsa. O 21 de marzo de 1980, amarrado na Coruña, é adquirido ao Banco de Crédito á Construción S.A. polo armador guetariano Pedro Lazcano Ousa a través da súa armadora Lazgue S.A. Os Talleres Navais Anvala de José Valiña na Coruña proceden á súa reforma de peche de cuberta, instalación de maquinilla de palangre e o cambio de motor instalando un Deutz de 750 HP a 380 rpm proveniente do mercante panameño Ruben (nado alemán de nome Delia en 1951), que se incendiou en decembro de 1976 ao oeste de Bordeus e despezouse en Zumaya en agosto de 1978; o armador comprou os dous motores do mercante, un para instalar e o outro para repostos.
O 21 de xaneiro de 1987 é adquirido como palangreiro pola compaña cillerense Minchos SA e en maio de 1988 é renombrado Minchos Terceiro e foliado en Celeiro como FE-2-2989. No verán de 1994 é sometido por parte de Talleres Cillero a obras de renovación, reforma e peche total que o converten nun dos palangreiros de maior empaquetado da flota cillerense, pasando a súa arqueo a 286 TRB. En xaneiro de 2005 causa baixa definitiva siendo despezado pola compaña coruñesa Petrallo S. L. e a súa tonelaxe e censo é destinado á nova flota de arrastreiros construída pola súa armadora Minchos S.A.
Costanosa, o número 57 (GI-4-1715 E.F.L.R.)
Construción número 57 do Estaleiro Cantábrico e Riera de 38.51 metros de eslora por 7.22 metros de manga desprazaba 298 TRB. Foi botado en xaneiro de 1966 e a súa entrega levou a cabo o 16 de xaneiro de 1967 para a pesca do arrastre de altura en augas do Gran Sol. Equipaba un Mercedes -Benz que pertencía á segunda serie de motores marinizados que melloraron o seu rendemento e alongaron a súa vida. O seu porto basee do mesmo xeito que os seus irmáns era A Coruña. Pertencendo a Castro e Díaz S. a. foi embargado en xullo de 1979 e ao ano pasou ao Banco de Crédito á Construción S.A.
O 16 de outubro de 1981 é adquirido pola compaña tinerfeña Procamar (Produtos Canarios do Mar), sen outorgarlle actividade. En decembro de 1983, cómprao Frigoríficos Coruñeses do Mar S.A. (Fricomar) e o 4 de maio de 1984 pasa definitivamente aos armadores Manuel Rivas de Pontevedra e Pablo Prata Amoedo de Cádiz, que o destinan ao banco canario-sahariano previo cambio de motor nos coruñeses Talleres J. Costas Alonso, que o equipan cun Barreras Werkspoor TMABS-278 de 950 HP a 375 rpm procedente do despezamento do arrastreiro onubense ODIEL da Pesqueira do Guadiana S. a., que o instalou no ano 1972. En xullo de 1985, cambia o seu rexistro ao porto de Cádiz, onde é foliado CA-3-1064, finalizando a súa vida mariñeira o 28 de maio de 1996, causando baixa definitiva.