«Reporei todo aquilo no que me equivocou; non necesito sentenza»

TANIA TABOADA LUGO / LA VOZ

RIBADEO

ALBERTO LÓPEZ

Este xoves conclúe o xuízo na Audiencia contra José Emilio Silvaje, o excura de Trabada e Ribadeo acusado de quedar con tallas e obxectos relixiosos

22 mares 2019 . Actualizado ás 07:45 h.

Quince minutos antes das dez da mañá, hora na que estaba citado a declarar, José Emilio Silvaje, o exsacerdote de trece parroquias de Ribadeo e Trabada durante os anos 2008 e 2012, chegaba á Audiencia acompañado do seu avogado. A preguntas dos xornalistas, o acusado negou a apropiación de material relixioso valorado en 25.000 euros, motivo polo cal, a Fiscalía pide catro anos e medio de prisión. Os feitos impútanselle por parte do ministerio público.

Unha vez na sala e a preguntas do ministerio fiscal, que ademais da pena de prisión, pide que indemnice ao Obispado de Mondoñedo-Ferrol e o pagamento dunha multa de 3.000 euros, o exsacerdote recoñeceu que puido equivocarse no exercicio das súas funcións como párroco, pero mostrouse disposto a reparar todo aquel dano que puidese facer. «Puiden equivocarme, pero reporei todo aquilo no que me equivocou. Non necesito unha sentenza xudicial», indicou o excura, que tamén aclarou que nunca tocou «ningún ben moble» para ser restaurado que estivese «catalogado».

O exsacerdote relatou que foi ordenado no ano 2006, na catedral de Mondoñedo, e chegou á comarca da Mariña, para exercer a súa recentemente estreado ministerio, en novembro de 2008.

Explicou que se fixo cargo de trece parroquias, porque foi asumindo máis responsabilidades a medida que outros párrocos tiñan problemas de saúde, ata o punto de que se fixo responsable dunha carga enorme.

Tamén, a preguntas do ministerio público, explicou que o labor dos seus predecesores a cargo de algunhas parroquias era moi criticable, porque nalgúns casos tardou ata cinco meses en facerse coas chaves das mesmas, cos libros eclesiais e a titularidade das contas parroquiais, que en moitos casos estaban en números vermellos.

Pola súa banda, o seu avogado, José Manuel Oliveros asegurou que «estamos ante un procedemento que nunca debería ter chegado a esta fase procesual, tendo en conta que don José Emilio non se apropiou de ningún obxecto das parroquias que entón levaba, senón ao contrario, realizou investimentos mesmo do seu propio patrimonio persoal que fixeron que mellorasen esas parroquias», indicou.

O letrado opinou que por mor da desaparición dunhas tallas na parroquia de Sante, a xente empezou a alterarse e naquel momento existía unha situación complicada para don José Emilio. Desde o seu punto de vista, «imputáronselle unha serie de feitos que ao longo do tempo hase acreditado que non eran certos», concluíu.