A Xustiza non ve ningún responsable no despropósito urbanístico de Barreiros

José Francisco Alonso Quelle
josé alonso BARREIROS / LA VOZ

BARREIROS

Los esqueletos de construcciones, originadas hace diez años, se reparten por el municipio
Os esqueletos de construcións, orixinadas fai dez anos, repártense polo municipio PEPA LOSADA

Tras eximir á Xunta, o alcalde tamén queda absolto por dar luz verde para 3.000 pisos

13 feb 2019 . Actualizado ás 21:00 h.

Tiveron que pasar 12 anos para concluír que ninguén é responsable do desaguisado urbanístico de Barreiros , o concello lucense que foi icona do bum urbanístico de Galicia e do celo do bipartito da Xunta no 2006 (PSOE-BNG) para acoutalo. Hoxe en Barreiros quedan guindastres e edificacións paradas, un bo puñado de compromisos incumpridos (saneamentos, traídas, viarios...), e promocións que salpican o municipio sen criterio. Polo camiño quedaron promotores arruinados (especuladores, pero tamén empresarios honrados de longa tradición) e non poucos políticos que xa son historia.

Foron doce anos nos que houbo unha intervención da Xunta no urbanismo de Barreiros, que despois o Tribunal Supremo declararía ilegal, que picou a burbulla inmobiliaria. Tamén se asistiu ao cambio de criterio da Xunta co PP á fronte, polo cal se retiraron as demandas contra as licenzas e promoveuse un convenio asinado coa Deputación de Lugo (PSOE-BNG) e o Concello (PP) para investir 14 millóns de euros de diñeiro público para dotar de servizos aos soares con licenzas, que tamén foi anulado nos tribunais e que non chegou a executarse. E quedaba o xuízo ao alcalde, a Junta de Goberno local do 2006, e á arquitecta municipal pola concesión dunhas 45 licenzas para construír 3.000 pisos. O maxistrado do xulgado do Penal de Lugo acábaos de absolver a todos.

A conclusión, tan simplista como evidente, é que nin a nivel político nin xurídico hai responsables do ocorrido en Barreiros.

Nesta última demanda, a fiscalía solicitaba para os acusados penas de entre 6 meses e dous anos de prisión por un delito de prevaricación urbanística. As licenzas foron aprobadas por unanimidade. Todas contaban con informes favorables da arquitecta municipal, pero había polo menos dous rotundamente en contra da secretaria. O xuízo celebrouse en novembro en Lugo. Pola sala pasaron decenas de testemuñas, construtores, políticos, funcionarios... para que o xuíz dilucidase a principal controversia: se as licenzas se concederon en chan urbano consolidado ou non consolidado, é dicir, se as parcelas tiñan servizos suficientes (rede de auga, saneamento, acometida eléctrica, viarias) ou, en caso contrario, poderían completarse con obras accesorias ou de escasa entidade.

Como era de agardar, a postura das acusacións e da defensa foi oposta, pero é que nin os peritos nin os propios técnicos da Xunta (algún dos cales recoñeceu ter emitido informes que xustificaron a intervención do Goberno autonómico en 2007 sen ter visitado Barreiros, só baseándose en fotografías) puxéronse de acordo sobre este extremo.

O xuíz conclúe que ten certas dúbidas sobre se a actuación dos acusados foi totalmente legal, pero si tiña certa apoyatura porque o chan podía ser consolidado, non había informes xurídicos contundentes sobre a improcedencia das licenzas e tampouco foron advertidos sobre a ilegalidade que poderían cometer.