Para moitos agosteños A Maruxaina sólo é unha cita co desenfreo. A oportunidade de invadir, como adoitaban os Normandos, a costa norte da Península ao sur de Europa. Ese lugar que acolleu a Maeloc no seu huída de quen acosaban aos cristiáns e que dá lugar á Diocese máis antiga que recibe o nome de Britonia e asenta en San Martiño. Mentres a Basílica Britoniense-Dumiense celebrará concertos de festival Bal e Gai, organizado polos meus amigos de Nois, aquí en Illas San Cyprianus, volverán as mesnadas a tomar o lugar en nome de Dionisio. Aínda que sólo sexa por ese costume que me leva a indagar, volverei intentar darlle sentido cultural ao evento. Aquel ilustre galego de Ferrol, G. Torrente Ballester, na súa obra de relatos-1979- « As sombras recobradas», dedícalle un conto a unha sirena. Unha fermosa lenda que recolle a orixe da estirpe dos Mariño. Un membro da estirpe vese abocado a vivir en Conca. Pero está triste, sente a falta do mar. A súa amada Micaela sinala que tal estado de ánimo impídelle desenvolverse como violinista. Un mal día recibe a visita dunha muller que naufragara nunha noite de néboa e que perdera a memoria. A dama convéncelle para que se embarquen nunha dorna, coincidindo cunha tormenta e así xuntos desaparecen para sempre. José Manuel Pedrosa no 2006 realiza un traballo que leva por título « As dúas sirenas e outros estudos de literatura tradicional». nesa liña, tan do erudito profesor, que adoita analizar o contido filológico co antropolóxico que subxace entre: romances, cancións, oracións, conjuros, contos, lendas, adivinanzas, supersticiones e iconografías. Pero como haberá moitos/as que non teñan información, aí vai algo para mellor prover...Ulises emprende , tras a guerra de Troia, o regreso ao seu Ítaca, pasando pola illa Eea, onde a feiticeira Cuirce aconséllalle o rumbo que debe pór, advertíndolle sobre a illa das Sirenas cos seus encantos. Así o fai, pero non quere perderse o canto daquelas mulleres que atraen aos mariños deixando aos seus pés unha chea de ósos humanos e peles resecas. Tapa os oídos dos seus compañeiros con cera branda e a el átano ao mastro do barco, logrando ser único mortal que escoita o canto das sirenas sen sufrir a morte.Sin duda, algo así puido sucederlle ao capitán Van Pool, do CARABEKA VIII naquelas vésperas do Nadal de 1982, quen ordenou deixásenlle atado na cuberta do buque que naufragou nos Farillóns e que cando volve o equipo de rescate ao barco, o holandés desaparecera e as cordas que os amarraban estaban soltas. Que pasara?. Hai quen escribiu que Maruxaina rescatouno para o seu mundo e que lle acompaña no seu atemporal vida na Cova dá Sombriza, xunto á compaña das súas irmás Cloto, Láquesis e Atropos.