«Cheguei coa intención de quedar para un ano e xa levo 58 anos»

Suso Varela Pérez
suso varela LUGO / LA VOZ

A MariÑA

Carlos Castro

O Museo presenta unha retrospectiva con todas as facetas dun artista con pegada en toda a provincia

25 novs 2018 . Actualizado ás 21:40 h.

Juan Puchades Quilis (Valencia, 1934) viviu o pasado martes un momento especial coa inauguración dunha retrospectiva sobre a súa obra no Museo Provincial. Acompañado da súa muller, Alicia Tella, a súa familia e o seu amigos, Puchades agradeceu o cariño que estaba a recibir este ano (o colectivo Tá en Artes programou varias actividades de homenaxe) e indicou que ao ver as esculturas expostas «viñéronme lembranzas daquel rapaz que saíu de Valencia para o seu primeiro destino en Mondoñedo, e cheguei coa intención de quedarme para un ano e xa van 58».

Puchades acabou en Mondoñedo en 1960 como profesor do Instituto San Rosendo e como dixo na inauguración da mostra o presidente da Deputación, Darío Campos, «chegou de casualidade, sen moita esperanza de quedar, ata que pasou ou que tiña que pasar, unha muller, Alicita, cruzouse na súa vida, aquelas patillas infinitas, ou cigarro na boca, ou moreno mediterráneo... e así seguen paseando xustos dá man».

A exposición, de título Modelando vidas, está composta por 47 obras, catro maquetas, 14 debuxos e bosquexos. As primeiras esculturas que ve o visitante son bustos do artista e da súa familia, para logo acceder á sala que recolle todas as facetas estilísticas e temáticas da súa traxectoria. Destacan as pezas realizadas en ferro, onde talvez Puchades sabe transmitir, ou polo menos se sente máis cómodo, a súa reflexión sobre os sentimentos humanos. Resaltan as primeiras pezas, como a impresionante obra Vietnam ou o berro dun rostro desencaixado de Berro ao baleiro. Dor, soidade, desesperación, opresión... conviven con outras pezas de recoñecemento e exaltación de varios oficios ou coa procura do movemento dos animais.

Nunha segunda sala da exposición, que estará aberta ao público ata o 27 de xaneiro, ofrécese o proceso creativo de Puchades, con bosquexos, ferramentas, maquetas e un aspecto que parece menor pero que deixa clara a súa repercusión de artista social: os agasallos que lle foron encargando institucións, asociacións e particulares de toda a provincia.

Nunha terceira sala proxéctase un vídeo con fotos de Puchades creando as súas obras e con imaxes que demostran como é a súa pegada nas prazas, rúas e edificios da provincia a través de esculturas de todo tipo de estilos e materiais (ferro, pedra, barro, madeira, yeso, bronce e aceiro) que se poden ver en espazos públicos de distintos municipios lucenses.

Un artista de todos

«Os artistas, como son produtores de patrimonio cultural, déixannos un legado que debemos respectar e divulgar. Nesta sociedade o que puido ser e non foi é menos transcendente que o que realmente é ou será. A arte foi, é e será, pero temos que saber apreciala, conservala e difundila», explica a comisaria e directora do Museo Provincial, Aurelia Balseiro, en referencia a que Puchades foi unha artista «condicionado pola súa propia contorna», pero tamén a súa obra debe ser valorada ao formar xa parte da vida de numerosos lucenses.