Os festivais galegos tocan teito

Javier Becerra
javier becerra REDACCIÓN

Ao SOL

PÚBLICO DURANTE EL CONCIERTO DE VESTUSTA MORLA EN O SON DO CAMIÑO
PÚBLICO DURANTE O CONCERTO DE VESTUSTA MORLA NO Son DO CAMIÑO Paco Rodríguez

Eventos como o FIV, Resurrection Fest, Atlantic Fest, O Son do Camiño, 17° Ribeira Sacra, Sinsal San Simón e Vive Nigrán colgaron este ano o cartel de «sen entradas»

22 ago 2019 . Actualizado ás 12:00 h.

Aos festivais galegos apóiaos o público. Dino as cifras de asistencia. Este ano disparáronse ata o punto de esgotar papel en moitos deles. No sector fálase de consolidación e de traballo ben feito. Tamén dunha explotación harmónica do territorio. E do valor da experiencia conxunta. Existe a convicción de que moitos dos festivais que se fan en Galicia son únicos e irrepetibles. Tamén de que o son, ademais de por a súa programación, polo feito de celebrarse aquí.

«En Galicia chegamos tarde ao bum dos festivais. En certo xeito, aproveitámonos do ensaio-erro dos anteriores e estamos facendo as cousas ben», di Kin Martínez, director de Esmerarte , promotora que leva O Son do Camiño xunto a Bring The Noise (33.000 espectadores diarios en tres xornadas) e que xestiona en solitario Portamérica en Caldas de Reis (9.500, coa mesma duración). Cando se deu o primeiro acorde en ambos xa non había billetes.

RESURRECTION FEST
RESURRECTION FEST XAIME RAMALLAL

En volume, o outro gran evento musical galego é o Resurrection Fest, de Viveiro. Acoden 29.000 persoas ao día durante catro. Desenvolveuse en xullo, pero en febreiro xa non se podían adquirir abonos. «Iso é un sinal do fenómeno que vimos vivindo xa hai anos: o turismo ao redor da industria da música en directo», di David Méndez, subdirector de Bring The Noise. «Penso que tanto O Son Do Camiño como Resurrection Fest exercen de faro galego fóra, tanto en España como internacionalmente», sostén. «Presentamos carteis en ambos os casos con artistas internacionais de primeira orde que, acompañados dos atractivos propios de Galicia, como poden ser a natureza ou a gastronomía exercen de reclamo turístico».

Antes do verán o FIV de Vilalba lograba o seu catro sold out consecutivo. Celebrado en abril, despachara cun mes de antelación todos os abonos dunha capacidade de 4.000 persoas. «É obvio que crece o consumo de cultura festivalera e hai moitos en Galicia que xa temos marca e iso fideliza ao asistente», sinala Alberto Alfonso, de Art Music Agency. «Os festivais cun encontro social, cultural e de diversión. Cada vez desprázase máis xente de fóra, atraída por carteis competentes e todo o que hai ao redor».

AMBIENTE EN EL FESTIVAL ATLANTIC FEST
AMBIENTE NO FESTIVAL ATLANTIC FEST MARTINA MISER

É o caso do Atlantic Fest que presenta á Illa de Arousa como un dos seus atractivos máis aló do son. «Para nós a contorna é tan importante como os cabezas de cartel e este ano fixemos diana», comenta Toño Caneda, codirector. Tamén tiveron que pechar o despacho de billetes. Unha semana antes non había nin unha soa das 5.000 localidades postas á venda. «É o resultado do traballo a medio prazo que se fixo», subliña. O seu festival cumpría catro anos e nel podíanse escoitar moitos acentos diferentes ao galego: «Á parte de Galicia, o noso maior punto de venda é Madrid e cada vez máis», apunta. Outro que apelaba á contorna é o 17° Ribeira Sacra, que se desenvolveu en varias paraxes idílicos da zona, esgotando toda a capacidade dispoñible (entre 2.000 e 2.500 persoas)

Os melómanos miran a Galicia

«Teño a sensación de en os últimos anos todo o que se proxectou dos festivais galegos nas redes sociais tivo efecto en toda España», pensa Juan Rivas, do Vive Nigrán. O seu evento cumpriu en xullo a terceira edición. A segunda xornada pecharon o despacho de billetes ao pouco de empezar ao pasar o seu límite de 3.000 localidades. A sensación foi a dun ciclista que chega á meta cos brazos no alto: «Foron tres anos de intenso traballo, crecendo aos poucos e recollendo agora os froitos. O primeiro día creo que tamén enchésemos, pero estaba Leiva tocando gratis en Vigo».

REVENIDAS DURANTE LA ACTUACIÓN DE GATILLAZO
REVENIDAS DURANTE A ACTUACIÓN DE GATILLAZO ÓSCAR VIFER

Nas Rías Baixas concéntrase gran parte do movemento festivalero. O Son Rías, por exemplo, chegou a superar as 7.000 persoas nalgunha das súas xornadas. Revenidas xuntou a 6.800 persoas nas actuacións de pagamento e máis de 5.000 nas gratuítas. «Tivemos mal tempo e non chegamos ao sold out, pero estivo moi ben», di Xoán Quintáns, o seu promotor: «Penso que o éxito dos eventos en Galicia é que a maioría teñen personalidade propia, non están masificados e afástanse dos eventos clons».

Está a Galicia festivalera de moda? «Non creo que Galicia estea de moda polos festivais. A reflexión debe ser máis realista», opina Julio Gómez, responsable do Sinsal San Simón. No seu caso o cheo non é unha novidade: prodúcese cada ano. Dos catro días de festival só quedaron libres 10 entradas na primeira xornada. O resto voou. As do sábado 27 esgotáronse nunha hora.

FESTIVAL SINSAL SAN SIMÓN
FESTIVAL SINSAL SAN SIMÓN Ghotchi Piñeiro

«Os festivais acompañan unha oferta cultural e turística que xa é moi atractiva para calquera persoa que nos visite -reflexiona Gómez-. Pero ademais, moitos destes eventos souberon achegarse ao territorio e chamar a atención cunha proposta de calidade, que cada ano mellora en aspectos fundamentais como a produción ou a sustentabilidade. Ir a un festival, aínda que sólo sexa un día, é un plan cultural que recomendo a todo o mundo, aínda que aínda quedan cousas por facer, sobre todo en relación á programación de artistas moi repetidos. Se superamos esta barreira, os festivais poderán ser aínda mellores», conclúe.

O Noroeste confirmou este ano a súa aposta plural e gratuíta 

O Noroeste carece da opción «non hai billetes». Trátase dun evento de acceso libre repartido pola Coruña. Este ano confirmou a aposta dos tres anteriores e o seu éxito cristalizouse con Patti Smith na praia de Riazor. Miles de persoas -60.000, segundo o Concello que di que houbo 100.000 no global do festival- contemplábana.

PATTI SMITH EN EL CONCIERTO DEL NOROESTE
PATTI SMITH NO CONCERTO DO NOROESTE ANGEL MANSO

Para Javier Rodríguez, director do evento, a clave atópase en que «se fideliza ao público reafirmando esquemas de programación. Non tanto con grandes nomes, senón cunha idea que lle dá sentido no tempo». Todo iso nun momento no que «hai un incremento de consumo de espectáculos musicais cun público educado nese sentido». O festival, promovido desde o Concello, xa anunciou que vai manter a súa filosofía pese ao cambio de goberno.

 Máis cheos en breve

A tempada de festivais non rematou. Hai varios eventos á vista que, seguramente, incorporaranse á lista dos que esgotaron entradas. É o caso do Festival da Luz, o 6, 7 e 8 de setembro en Boimorto con cartel ecléctico (Luz Casal, Rayden, Cepeda...). Xa non se poden adquirir abonos, só despachan entradas de día. A súa capacidade é de 10.000 persoas.

PÚBLICO EN LA EDICIÓN DEL CAUDAL FEST DEL 2018
PÚBLICO NA EDICIÓN DO CAUDAL FEST DO 2018 Carlos Castro

Algo similar ocorre co Caudal Fest, anunciado como a última gran cita musical do verán en Lugo e co 80 % da capacidade. Tocarán nel Izal, Marea, O Adhesivo e Xoel López, entre outros. «Agardamos esgotar situando a Lugo como un punto no mapa dos festivais do noso país», di David Méndez, director.

Entremedias atópase o WOS, de carácter marcadamente experimental e distribuído por diferentes espazos de Santiago do 11 ao 15 de setembro, por onde pasarán entre 3.500 e 4.000 espectadores. O seu director Iván Arias espera «facer sold out nalgunhas actividades». Pero puntualiza respecto diso: «Non entendemos que o éxito do noso festival se base na venda de entradas, senón en ser capaces de crear novas audiencias para propostas de música contemporánea e outras artes vinculadas practicamente inexistentes na oferta do noso territorio».

«Creemos que existe un problema de conciencia social importante en relación ao que debería ser un festival ou proxecto cultural de éxito -continúa-. Non compartimos para nada o modelo de éxito asociado a un soldout, porque entendemos que esa meta non é difícil de acadar insistindo en modelos repetitivos que cabería exporse e definir a súa achega cultural, artístico e social. WOS, ademais, como outros festivais galegos, recibe subvencións de diñeiro público, e en consideración a ese apoio a nosa vontade é ofrecer coñecemento e que a nosa actividade sexa capaz de contribuír a unha transformación social».