O negocio da nostalxia resucita Polaroid

Ao SOL

A marca de Oskar Smolokowski parece ter achado a fórmula para devolver á marca o poder icónico que tivo: colocouna no museo, na moda e no universo dixital

30 ago 2018 . Actualizado ás 08:45 h.

Parecía tan enterrada como o fax, a máquina de escribir eléctrica, o walkman, o teléfono da raia, a cinta de vídeo VHS ou o disquete dixital. Pero o negocio da nostalxia que traballa afanosamente na recuperación do casete ou o vinilo logrou a resurrección. Si, a Polaroid volve polos seus foros, se reinventa e busca rescatar aquel poder icónico doutro tempo: a cámara que nos anos sesenta e setenta arrasaba do modo máis cool a golpe do lema «as túas fotos, ao instante»; esas pequenas imaxes de 9 por 10 centímetros con marco branco. A operación excede o puro recurso vintage, que era o espazo ao que se cinguía ata fai ben pouco: o mercado de segunda man -cal mítica Hasselblad 500C- que movía o stock existente de máquinas en bo estado de funcionamento, xa que no 2007 deixaran de fabricalas. A compaña Fuji fíxose co nicho tras pór nas tendas un modelo moi económico que apelaba aos máis pequenos; foi así que triunfaba como regalo estrela de aniversario e primeiras comuñóns. O ano pasado deu o paso definitivo ao incorporar na Instax Square SQ10 a aplicación dixital que permitía intervir na imaxe antes de imprimila e que manexaba un formato cadrado que evocaba ao de Polaroid e que remitía (como unha sutil chamada) ao puxante universo dos instagramers.

A intelixencia comercial xaponesa parece ter feito reflexionar á casa estadounidense -desde o 2017, propiedade do investidor polaco Oskar Smolokowski-, que, ademais de recuperar o modelo que emula a máquina setenteira, sacou unha versión cuxa aparencia vai máis acorde cos tempos -sinxela e pequena, apenas 10 por 9 centímetros-, que inclúe pantalla táctil e permite tratar levemente as imaxes antes da impresión. E indo moito máis lonxe, grazas á conectividad Bluetooth, fai posible pasar fotos desde o teléfono móbil á cámara para levalas ao papel.

É verdade que o seu aspecto compacto pouco ten que ver con aquel dispositivo encantador que manexaba o xornalista Felix Winter que protagoniza o filme de Wenders Alicia nas cidades (1974). O mesmo dispositivo, por certo, que utilizaba o propio cineasta alemán para documentar a súa peculiar imaxe do mundo, un traballo que se pode ver agora reunido nun serio e rigoroso museo de Berlín e que inclúe fotografías como o Autorretrato (1975) que acompaña este texto.

Todo conduce a lexitimar o regreso efectivo de Polaroid, cuxa imaxe corporativa vive tamén un momento dulcísimo ao saltar a soportes tan populares como as camisetas da marca de Inditex Pull & Bear ou as zapatillas deportivas de Puma.

O devandito, Polaroid resucita.