Patrocinado por Patrocinadopor

Os protagonistas da seca en Galicia

Susana Acosta
Susana Acosta REDACCIÓN / LA VOZ

AGRICULTURA

Vítor Mejuto

A escaseza de auga xa se sofre nas vivendas do rural, no sector primario e entre os autónomos

20 novs 2017 . Actualizado ás 18:09 h.

Plácido Varela non dispón de auga corrente no seu domicilio da parroquia de Larín, en Arteixo desde hai algo máis dun mes. A súa situación é a mesma que a de moitos veciños do rural que se abastecen de pozos particulares e que viron como se secaron: «Teño que carrexar caldeiros de auga entre os veciños, mentres non me autorizan a conexión á rede municipal», comenta Varela que vive neste inmoble desde hai 40 anos e asegura que é a primeira vez que lle ocorre algo así: «Pensei que non me ía a secar, pero secou. Fai un mes mirei o pozo e vin que xa non tiña auga. Os meus veciños engancháronse a rede municipal xa e eu pedino pero aínda estou esperando», asegura.

José Anxo Prieto é gandeiro en Vilardevós desde hai algo máis de dous anos, pero recoñece estar desmoralizado. A seca estalle afogando. Asegura que ten problemas desde abril para dar de beber ás súas vacas: «Non choveu no inverno e a primavera foi horrible. Aí empezou a secar todo e xa tivemos que traer camións cisterna para cargar a auga en depósitos», afirma á vez que recoñece que está disposto a tirar a toalla se o ano que vén tamén vén seco: «Como veña outro así, desfágome de todo». Recoñece Prieto que traer a auga con camións cisterna non é tarefa doado e obrigoulle a dividir as reses en varios grupos: «Tes que ter unha cisterna pequena porque os camións grandes non pasan polas rúas. Unha veciña prestoume unha e cada día cargo una cisterna para un grupo de vacas», explica este home que ten algo sesenta becerras, que beben nestes días entre 5.000 e 6.000 litros de auga aodía : «En agosto é máis, chega ata os 8.000», asegura.

MADERA EN EL CORAZÓN. La madera está en el corazón del IES. Es el FP que ofrece, y los profesores se lo toman tan en serio que hasta consiguieron en secadero artificial de tablones. Eso les permite ahorrar costes y pueden usar troncos de roble o castaño, aunque también les gusta, y mucho, el eucalipto.
MADEIRA NO CORAZÓN. A madeira está no corazón do IES. É o FP que ofrece, e os profesores tómanllo tan en serio que ata conseguiron en secadero artificial de taboleiros. Iso permítelles aforrar custos e poden usar troncos de carballo ou castiñeiro, aínda que tamén lles gusta, e moito, o eucalipto. JOSE PARDO

Pola súa banda, Manuel Guerra viviu sempre da venda de maquinaria agrícola. Xa o seu pai empezou co negocio. Recoñece que este ano está a ter problemas para vender porque se os seus clientes o están pasando mal, tamén lle afecta nas vendas: «O que non ten rendemento, non merca unha máquina. Teño máquinas de cortar forraxe e este ano non se están vendendo nada porque non hai pasto, tamén teño, entre outra moita maquinaria, nove máquinas de castaña que xa tiña que ter vendido e seguen aquí», asegura este empresario de Viana do Bolo.

Precisamente a produción de castaña deste ano estase vendo seriamente afectada pola seca. Laura San Martiño viu reducir a súa produción nun 80 % pola falta de choiva: «É máis pequena, de peor calidade e págase a un prezo moi malo, a 1,40 euros o quilo, cando antes ía a 2 euros. Un desastre. Estamos recollendo a castaña en manga corta. Estar esperando todo o ano por estes ingresos e que veña un ano así é moi duro», laméntase.