A 34.ª edición de Arco sáldase con moderado optimismo. Volven as obras de gran formato e as casetas dedicadas a un só artista como síntoma de que o medo cede á confianza. A pintura crece, a fotografía retrocede lixeiramente e a anécdota é un vaso de auga. Visto con perspectiva, parece que estaba medio cheo.
Vítor Mejuto