Di que non é dos que esaxera pero o portorriqueño, que actuará en Vigo o 25 de xullo, asegura que está vivindo un momento histórico grazas a unha letra que leva meses soando en todos os recunchos do planeta. Unha canción que supón unha evolución na súa carreira e que desprazou a «A Macarena» en EE.UU.
21 jul 2017 . Actualizado ás 22:24 h.O de canción do verán quédaselle curto. Levamos máis de seis meses enganchados ao imán de Despacito , que se converteu nun éxito internacional. Non hai quen se resistiu a tararear o refrán do último hit do portorriqueño. Nin Justin Bieber, que precisamente coa súa versión levantou a letra de Fonsi e Daddy Yankee ata o máis alto da lista Hot 100 de Billboard.
Nesta clasificación non se escoitaba nada en español desde A Macarena en 1996. Ten novos temas en carteira, só agarda o sinal do público, pero cre que de momento hai que seguir gozando deste «momento histórico». Aínda que hai alguén moi especial que xa lle pediu que quere escoitar outra.
-Sabiades cando estabades a compor o que tiñades entre mans? O bum que vos agardaba?
- ¡Noo! Sentiamos que era unha canción especial, que tiñamos algo importante nas nosas mans o día que escribimos a canción, pero de aí a que se convertese na canción número 1 do mundo ou romper as marcas dos últimos anos non. Ninguén planifica nese nivel, eu son optimista, non penses que son pesimista, e cada vez que me sinto a escribir unha canción fágoo coa intención de escribir algo importante e que se converta nun hit. Pensei que a canción ía funcionar moi ben, humildemente falando, no mercado hispanohablante, pero xamais pensei que en Rusia ou Xapón ía estar de número 1 ou que ía romper a marca da Macarena. Son cousas que pasan cada 20-30 anos, así que, que me pase a min, pódesche imaxinar a emoción que un sente, non?
-A marca de «A Macarena». Desde 1996 todos os temas que se situaron como número 1 en EE. UU. eran en inglés, ata que chega «Despacito»...
- A verdade é que cando chegamos a número 1 da lista Hot 100 de Billboard, que me acaban de dicir que xa imos por seis semanas consecutivas (van 23), non caín na conta que a canción anterior a esa foi A Macarena nos 90, e anteriormente A Bamba nos 80.
-Tres cancións en español nos últimos 50 anos. Aí queda.
-É unha lista bastante prestixiosa. Houbo artistas latinos pero cantando en inglés, e o fermoso disto é xusto iso, que eu non tratei de escribir unha canción para o mercado europeo, anglosaxón ou asiático, eu tratei de escribir unha boa canción e punto, e orgánicamente a xente conectouse sen ter que cambiar o idioma, idioma que eu falo á perfección porque eu vivín a maioría dos meus anos en EE. UU. É curioso porque eu fago entrevistas en América, en EE. UU., e escóitanme falando inglés, e dinme: ‘Por que non a cantaches en inglés?' E eu dígolles: ‘Porque non fai faltar cantala en inglés, porque non sabía que tiña que cantar en inglés, porque aparentemente non fai falta ter que cantar en inglés, que é o bonito de todo isto'.
-Estamos a vivir o mellor momento da música latina?
-Eu non son deses de esaxerar o momento, de dicir: ‘Estamos a vivir o mellor momento de todos os tempos'. Non me atrevo a dicirche que si, o que si che digo é que estamos vivindo un momento histórico, importantísimo, onde o mundo enteiro se está dando conta do poder do noso idioma, dos hispanohablantes... O mellor exemplo é que Justin Bieber chamoume e díxome: ‘Eu podo facer un remix?', cando normalmente talvez fose ao revés, pero neste caso é el o que me chama e dime: «Eu quero cantar a túa canción en español, quero aprender o refrán e voume a tomar o tempo no estudo para cantar en español porque se o cambio, cambio a canción». Isto é un sinal importante do que está a pasar na música latina e non me tomo todo o crédito eu, é o que fixeron moitos artistas durante moitos anos, han ir abrindo esa porta, e con Despacito xa se abriu do todo.
-É certo que a túa filla che dixo: ‘Papá, non cantes máis «Despacito»'?
-Non me dixo non a cantes máis, non foi tan agresiva, grazas a deus, pero si me dixo: ‘Papi, cando vas cantar unha nova?'. Díxomo en ese ángulo. Acórdache que vostedes coñecen Despacito por cinco, seis meses, pero a miña filla lévaa escoitando dous anos, a metade da súa vida. Gravei a canción hai dous anos na miña casa, así que a coñeceu desde que a escribín ata o sol de hoxe, e a pobre quere escoitar outra canción na radio e enténdoa.
-Para cando?
-Non sei, cando o público queira. Por agora Despacito está número 1 no mundo así que por que vou lanzar outra canción, hai que seguir gozando de o éxito desta canción. A seguinte está lista e cando o público diga ímola lanzar e teremos unha canción se Deus quere importante tamén.
-Isto de canción do verán contigo queda curto porque levamos desde o inverno...
-Síí, eu non pensei que ía durar tanto, aínda non se se durará o verán enteiro, a xente di que vai ser a canción do verán, e eu o que a xente queira. Xa me deron máis do que me imaxinou, así que a partir de agora é a cereixa amais do pastel.
-Que pasou na túa vida que dun tempo para acó as túas letras colleron moito ritmo?
-Sempre tiven ritmo nas miñas letras, sempre cantei baladas e temas rítmicos, sen dúbida que houbo máis baladas que se usaron como sinxelos, e se miramos na lista de éxitos sen dúbida que vai haber máis baladas, pero iso non significa que non houbese ritmo na miña vida. Sin duda Despacito é unha evolución, é un cambio, é un momento que di que quero pórlle máis sabor á miña música, que é o que quere o público e o que quero facer eu. Propúxenmo e grazas a deus o público aceptouno.
-O ano que vén celebras 20 anos de carreira, onde estás?
-Nun bo lugar, non me gusta dicir o mellor, se digo o mellor, significa que non teño para onde crecer ou para onde mellorar, así que non estou no mellor. Eu creo fielmente que as mellores cancións aínda non se escribiron, os mellores discos non se lanzaron e os mellores concertos non se fixeron. Esa é a miña visión para sempre ter que crecer e ter esa fame de mellorar, pero sin duda agradezo o momento que estou a vivir porque é un momento histórico.