As galegas subir á cabeza das inglesas

Sandra Faginas, María Vidal

YES

PACO RODRÍGUEZ

Os CHAPEUS DE ASCOT Plumas, flores, redecillas, palla tinguida e sobre todo a perfección nos detalles fixo que na carreira do mellor estilo dúas deseñadoras galegas coroáronse nesta cita «royal».

09 jul 2017 . Actualizado ás 10:34 h.

A Teresa Gómez podería dicirse que literalmente o éxito subiulle á cabeza. E ben alto. Tanto que se lle preguntas como se sente responde clarito: «Estou nunha nube». E é que Teresa viu o ceo aberto desde que as súas creacións, os seus chapeus, lucíronse nesa pasarela real que son as carreiras de Ascot. Alí Galicia coroouse cuns deseños incribles como os que Teresa realiza desde Santiago.

«Todo comezou porque unha familiar ía ir a Ascot e fíxome un encargo, pero como pasa nestas cousas, un fío tirou doutro e ao final vinme facendo varios para un grupo de mozas, algunhas inglesas, que tamén son as que saen na foto [refírese ás desta páxina, abaixo á dereita]». Para ela esta é unha oportunidade de dar visibilidade a unha paixón que sente desde ben pequena, porque como ela mesma conta, na súa casa sempre houbo chapeus, aínda que é só desde fai un par de anos cando realmente Teresa enfocouse a confeccionalos a man, desde o inicio, como unha auténtica artesá. «A vida recolocoume e decidín que quería aprender a facelos, aínda non me dedico exclusivamente a iso, pero hei ir perfeccionando grazas á axuda de dous profesionais como un templo. Unha é Biliana Borissova, unha auténtica artista -conta Teresa - que me ensinou en Madrid como tiña que empezar a confeccionalos, desde as hormas de madeira ata os últimos detalles. A outra é Viviana Araújo, que desde Galicia ofrece todos os seus coñecementos a quen queiran desenvolver este oficio».

Teresa , desde a súa firma Misha Millinery, atende calquera tipo de petición, aínda que ela cre que un bo chapeu, un deseño elegante, non debe estar sobrecargado nin ser excesivamente esaxerado. E dio ela que triunfa en Ascot. «Eu fíxome en que sexa unha peza ben feita, moi ben rematada, cuns acabados perfectos», apunta. Nin que dicir ten que Teresa defínese como unha persoa detallista, mañosa, que sempre tivo paciencia e que quizais nesas cualidades, só quizais, estea a clave do éxito cando se fai un traballo como o seu. As présas non son boas se queremos voar alto. E nese aos poucos, con moita práctica, Teresa conseguiu encantar ás inglesas.

KATE MIDDLETON

Imaxínasche a Kate Middleton cun deseño teu?, pregúntolle. «Uf, sería o máis, porque para min ela é unha das mulleres que loce mellor os chapeus e os tocados. É difícil que quede un mal, ten unha elegancia innata para levalos, gústame moitísimo o seu estilo porque con estes complementos é moi doado caer na esaxeración e ela xamais o fai. Agora tamén che digo, para calquera deseñadora non hai mellor cousa que que che encargue a raíña de Inglaterra», di. Polo momento goza con ver como as súas diversas creacións han corrido veloces tamén no boca a boca, nunha carreira imparable sobre todo nesta tempada de primavera-verán, con tantas comuñóns e vodas. E un chapeu destes, é moi caro? «Fágoos desde máis ou menos 60 euros a 125, que pode custar un como o da pluma enorme que levou unha da mozas en Ascot», sinala. Con todo, hai que contabilizar as horas de traballo para facernos unha idea máis ou menos do que custa realmente un chapeu como estes.

«Facendo todo a man, desde o comezo ata pórlle a última pluma ou flor, poden ser 3 ou 4 días», apunta Teresa , que fai fincapé nese perfeccionismo do que fai gala. «Son lenta», chancea, antes de indicar que o seu gusto tira aos tocados da década dos corenta, os gorros dos anos vinte, e sempre o chapeu con á pequena. Iso moito antes que o pamelón, que tamén os fai, claro. Este ano lanzouse máis a eles porque tivo varios pedidos dese estilo, sobre todo de palla tinguida, en cor rosa pau, que triunfa.

Haberá que facerse un para sentirse como unha raíña.

MARCOS MÍGUEZ

SONSOLES CORREDOIRA, DESEÑADORA

¡Que bonito chapeu! Máis ben: «It´s a lovely hat!». Iso berrou de forma espontánea un inglés que se atopaba en Ascot cando viu a pamela que Sonsoles Corredoira montara para unha das súas clientas. Seguramente ao cabaleiro británico sorprendeulle a flor elixida pola invitada española para adornar o seu tocado, un imprescindible nesta cita ecuestre por excelencia. Non é para menos, porque as hortensias non abundan en terras inglesas. Cunha pamela de 50 centímetros de base, «que é a medida perfecta», Sonsoles púxose ao choio. «Eu quería facer algo escandaloso, tampouco un campo de fútbol nin ningunha excentricidade, pero igual si un pouco máis de cana, pero ela quería algo máis sinxelo, e foi o que fixemos», comenta a deseñadora de complementos. A mediados de maio, unha clienta que prefire gardar o seu anonimato, púxose en contacto con ela nada máis recibir a invitación para tan selecto evento. «Ela tiña claro que quería algo con hortensias, para levar dalgún modo un toque galego, e entre as dúas fomos elaborando o deseño», explica. Como xa tiña elixido o vestiario, a elección das cores foi máis sinxela, porque con esa referencia só había que buscar o ton que mellor encaixase. Finalmente sobre unha base negra elixiron flores nunha gama de tons naturais. Doe! Que diría o espontáneo. «É que ás veces non hai que meter nada máis. A sinxeleza é o toque perfecto. Quedounos un tocado moi galego, que en Londres non se ve moito, e era como levar un símbolo de aquí». Da Coruña a Londres, e de Londres á Coruña, previo paso polo hipódromo claro, e o chapeu intacto. «Ía como un recentemente nacido no avión», comenta entre risos Sonsoles.

Antes de ir ao gran, estivo a se pór ao día dos intríngulis que rodean este evento tan exclusivo. Porque ollo con saltarse o estrito protocolo. Aquí segundo día e palco que che toquen hai que ir dun xeito ou doutra, é dicir pamela ou tocado. E non hai máis que falar. «Ela ía o día máis importante, ao palco máis importante, polo que só podía ir con pamela», matiza. O bo é que máis aló do formato na decoración non se meten, por iso é polo que leve tanto o free style, que ás veces é para levar as mans á cabeza. «Si, ven os dous extremos: as excentricidades e os moi básicos que rozan o ñoño. O meu non era nin unha cousa nin a outra», explica a propietaria de téndaa-taller Sonsolescorredoira, que se atopa na Ruela de Atocha Baixa na Coruña, ao principio de Orillamar. Sobra dicir que durante o tempo que dura o evento non está permitido quitarse nada da cabeza, que isto non é unha voda na Coruña, así que mellor buscar algo que non moleste demasiado, aínda que chocar nestes ambientes é inevitable. «É todo un espectáculo, eu estaría na miña salsa», di Sonsoles.