Nigrán quere unha autoestrada con Vigo e Moaña estrea Casa do Pescador

Jorge Lamas Dono
Jorge lamas VIGO / LA VOZ

VIGO CIDADE

XOAN CARLOS GIL

Polo posto fronteirizo de Tui pasaron aquela Semana Santa 45.000 persoas en ambos os sentidos

26 feb 2017 . Actualizado ás 04:00 h.

Non comezou ben o ano 1972 para os nenos de Cangas . A falta de promotores impediu que saíse a cabalgata de Reyes. Tan só tiña cinco anos de traxectoria, e ao ano seguinte foi recuperada. Máis alegrías tiveron aquel mes de xaneiro os mariñeiros de Moaña . O presidente do Sindicato Nacional de Pesca, Agustín de Bárcenas e Reus, inauguraba a Casa do Pescador da confraría da vila mariñeira. Entre os invitados ao acto estaba a marquesa de Méndez Núñez, veciña do municipio.

Mentres que en Vigo non había xeito de aprobar o plan xeral de ordenación urbana, o goberno de Nigrán recibía o estudo e aprobábao. Entre outras cousas, naquel proxecto propúñase unha autoestrada que enlazase todo O Val Miñor con Vigo. O municipio superaba os doce mil habitantes.

Pero, sin duda, a palabra de moda aquel ano foi auga. Ou mellor devandito, abastecemento de auga potable. Así quedou reflectido continuamente nas páxinas de La Voz de Galicia. No Porriño houbo graves problemas coa traída. Así como achegábase o verán, Baiona e Nigrán sufrían o mesmo problema. O gobernador civil chegou a requisar as augas do río Baíña en Baiona, cuxa posesión recuperaran os veciños da zona en virtude dun interdicto confirmado pola audiencia provincial. O conflito foi tan acalorado que a Garda Civil se viu obrigada a disparar ao aire nalgunha ocasión.

A fronteira marcada polo río Miño era unha trasfega de persoas cada vez que había festivos a ambos os dous lados. Durante a Semana Santa, o posto de Tui rexistrou un tránsito de 45.000 persoas. A caravana de vehículos era interminable.

Pola súa banda, en Redondela tiñan varias frontes abertas. Por unha banda, o goberno local trataba de urbanizar as recentemente adquiridas marismas de Santa Mariña. Pretendía ceder mil metros cadrados para que se puidese construír un ambulatorio. Pero, ademais, estúdase a solicitude de festa de interese turístico para a Coca. Finalmente, o goberno redondelano mantiña o pulso por unha recollida de lixo hixiénico. No mes de abril, compraba 60.000 bolsas para conseguilo.

A finais de ano, o Palacio de Congresos e Exposicións de Madrid acollía o festival da Organización de Televisión Iberoamericana, a famosa OTI. Alí estivo o grupo de Coros e Danzas da Sección Feminina de Redondela. Á súa volta, foi moi aclamado polas autoridades locais.

En Chapela , esa localidade moi próxima a Vigo pero pertencente a Redondela, había movementos. O goberno investía millóns no famoso abastecemento de augas, e o Círculo Cultural inauguraba a súa nova sede. Producíase aquela estrea cando o ano concluía. Habilitábase un espazo veciñal de 600 metros cadrados repartidos en tres espazos, que acollería un ximnasio, un salón e unha zona para desenvolver actividades culturais.