Xurxo Constela atopou máis enterramentos romanos pero non o fixo público
07 feb 2016 . Actualizado ás 05:00 h.A maior parte dos arqueólogos consultados mostran a súa estrañeza pola aparición de tumbas romanas no soar do pazo dos marqueses de Valladares. «Non se pode explicar. Hai que ter máis datos, non é coherente. Os galaicos romanos, por sentido común, non coincidían vivos e mortos», afirma Anxo Acuña, un dos arqueólogos máis experimentados no subsolo do Casco Vello.
«Como conviven vos que viven alí cos que morren?, non hai datos para responder a iso», explica outro arqueólogo tamén con moita experiencia na zona. Os romanos, e os seus herdeiros galaico-romanos, tiñan o san costume de realizar os seus enterramentos en zonas afastadas de onde se levantaban as casas, de aí a estrañeza e o desconcerto entre a arqueoloxía viguesa. Doutra banda, para todos eles, é a primeira vez que se atopan tumbas romanas no Casco Vello.
Con todo, todos descoñecen un dato manexado por un colega. Xurxo Constela no ano 2006, no transcurso dunha escavación na casa que fai esquina entre a rúa Real e a praza da Igrexa, atopou tumbas romanas. «Non cheguei a publicalo, é algo que teño pendente», explica Constela. Naquela campaña, a estrela foi un sarcófago altomedieval coa tapa de estola. O sarcófago estaba ocupado aínda que o seu inquilino carecía de cranio. Xurxo Constela determinou entón que a tumba fora profanada no pasado.
Aquel elemento levou todo o protagonismo. Pero, agora, coa aparición de novas tumbas a poucos metros deste lugar leva a reformularse a cuestión a todos os entendidos.
«Parece determinar que en Vigo houbo dous poboamentos romanos separados, cos seus propios lugares de enterramento», di Eduardo Rodríguez, outro arqueólogo experto no subsolo vigués.
En calquera caso, aínda quedan dúas semanas de escavacións para concluír a campaña no soar dos marqueses de Valladares. Para os arqueólogos é tan importante os grandes elementos que atopan como os pequenos e, sobre todo, o contexto no que localizan os restos do pasado. Talvez entón, póidase ter unha visión máis global e ampla do localizado ata agora.
«A colexiata é un lugar de enterramento dende antes dá construción do primeiro amorno»
Xurxo Constela realizou unha escavación non 2006 cuxos resultados non foron todos publicados.
-Como foi aquela campaña?
-Nós protagonizamos unha casualidade bastante grande porque era unha intervención moi pequeniña nunha vella zapatería na esquina de Real e praza dá Igrexa. Foi moi soado cando apareceu un sartego medieval decorada a tapa cunha estola que podería ser do século IX ou así. Pero ou que non transcendeu foi que durante aquela intervención a fosa realizada para introducir ou sartego estaba escavando outras tumbas anteriores e, algunhas delas, construídas con tégula romana. Ou sexa que podemos poñelas en tempos avanzados dá romanización, pero non deixan de ser tumbas con ese tipo de estrutura.
-Que concluíu?
-Demostraba que ese espazo, ocupado actualmente pola concatedral, foi un lugar de enterramentos dende hai moitísimos séculos, antes dá construción do primeiro amorno. Vos arredores dá concatedral está ateigados de tumbas, aínda que sempre se pensou que eran tumbas medievais, tamén as hai anteriores.
-E como se explica a coincidencia dunha zona habitacional e outra de enterramentos?
-As novas tumbas descoñezo ou contexto delas, pero se que é certo que todo ou Areal e ou Casco Vello, parece que despois dá ocupación romana houbo un certo abandono porque se colmatou todo cun leito de arcilas caídas en aluvión dende ou Castro. Ao mellor, nesa conxuntura de desaparición do hábitat habitacional, ou mellor pódese utilizar todo ou contorno para soterrar a defuntos.
-Hai algunha norma de colocación dás tumbas?
-Nesta época soen orientarse deste ao oeste. Foi así noutras moitas épocas.